___

• ALDEMİR, C. vd. (2001). İnsan Kaynakları Yönetimi. İzmir: Barış Yayınları.
• ARIKAN, R. (2000). Araştırma Teknikleri. Ankara: Gazi Kitabevi.
• AŞIKOĞLU, Ş. (1997). “Konaklama Sektöründeki Personelin İş Tatmini Analizi
• (Magosa Bölgesi Örneği)”, Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, n. 9, ss. 26—30. ATAKLI, A. (1992). “Eğitim ve Mesleki Başarı”, Verimlilik Dergisi, c. 21, n. 1, ss. 63—82.
• AYTEK, B. (1983). İşletme Yönetimi. Ankara: Turhan Kitabevi.
• BAŞ, T. (2001). Anket Ankara. Seçkin Yayıncılık.
• BAŞARAN İ. E (1996). Türkiye Eğitim Sistemi. Ankara: Yargıcı Matbaası
• BİNGÖL, D. (1990). Personel Yönetimi ve Beşeri İlişkiler. Erzurum. Atatürk
• Üniversitesi Basımevi. BİRKAN, İ. (1994). “Resort Otellerin Pazarlama Kanallarının Analizi. Türkiye
• Üzerine Bir İnceleme ve Araştırma”, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü (Yayınlanmamış Doktora Tezi). CAN, H. (1999). Organizasyon ve Yönetim. Ankara: Siyasal Kitabevi.
• CANNON, J .C. (1994). Issues in Sampling and Sample Design — A Managerial
• Perspective, Travel, Tourism, and Hospitality Research: A Handbook for Manager and Researcher. Ritchie, 1. ve Goeldner, C. (Ed.), ss. 131— New York: John Wiley. CENGİZHAN, S. ve ERSUN, O. (2000). “Büyük Ölçekli İşletmelerde Eğitim
• Geliştirme Çalışmalarının Durum Saptaması”, 8. Ulusal Yönetim ve Organizasyon Kongresi, 25- 27 Mayıs 2000, Nevşehir.
• ÇEVİKBAŞ, R. (2002). Hizmet İçi Eğitim ve Türk Merkezi Yönetimindeki
• Uygulaması. Ankara. Nobel Yayın Dağıtım. E. PELİT F. TÜRKIVLEN 225 GEYLAN, R. (1996). Personel Yönetimi. Eskişehir: Birlik Matbaası.
• GÖKDENİZ, A. (2004). “Konaklama İşletmelerinde İşgörenlerin Eğitimi ve Alternatif Eğitim Yöntemlerinin Etkinliği”. Marmara Üniversitesi Sosyal
• Bilimler Enstitüsü Dergisi: Öneri. c. 6, n. 21, ss. 25-32. GÜRÜZ, D. ve YAYLACI, G. Ö. (2004). İletişimci Gözüyle İnsan Kaynakları
• Yönetimi. İstanbu: Mediacat Yayınları. HAŞİT, G. (1999). “İşletmelerde Kriz Yönetimi ve Türkiye’nin Büyük Sanayi
• İşletmeleri Üzerinde Yapılan Araştırma Çalışması”, Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü (Yayınlanmamış Doktora Tezi). HOOUE, K. (1999). “New Approaches to HRM in the UK Hotel Industry”,
• Human Resource Management Journal, c. 9, n. 2, ss. 64-76. HURST, F. (1994). ‘En route Surveys” Travel, Tourism, and Hospitality
• Research- A Handbook rfor Managers and Researchers. Ritchie, J. ve Goeldner, C. (ed.), John Wiley and Sons Inc., New York, ss: 453-471. , JAMESON, S.M. (2000). “Recruitment and Training İn Small Firms”, Journal of
• Europen Industrial Tarining, c. 24, n. 1, ss. 43-49. KANTEN, S. (2002). “Konaklama İşletmelerinde İnsan Kaynakları Eğitimi”,
• T.C. Turizm Bakanlığı II. Turizm Şurası Bildirileri, o. 2, ss: 151—165. KILIÇ, H. (2000). “Otel İşletmelerinde Hizmetiçi Eğitimin Personelin İş
• Verimliliğine Etkisi ve Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti’nde Bir Uygulama”, Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, (Yayınlanmamış Doktora Tezi). KARACAOĞLU, Ö. C. (2001). “Hizmet İçi Eğitimde Verimlilik ve İhtiyaçların
• Belirlenmesi”, Anahtar Dergisi, Yıl:13, n. 154, ss. 8—22. KARASAR, Niyazi. (1999), Bilimsel Araştırma Yöntemi. (9. Basım) Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• KARSLI, M. D. (2003), Öğretmenliğin Temel Kavramları. (İçinde, Öğretmenlik Mesleğine Giriş) Ankara: Pegem Yayıncılık.
• KOZAK, M. A. (1999). Otel İşletmelerinde İnsan Kaynakları Yönetimi ve Örnek Olaylar. Ankara: Detay Yayıncılık.
• MET, Ö. L. (1989). Ağırlama-Hizmet İşletmelerinde Yönetim ve Yöneticilik.
• Balıkesir: İnce Ofset. ÖZDEMİR, M. (1993). “Turizm İşletmelerinde Hizmet İçi Eğitim ve TURBAN
• Modeli”, Anatolia Turizm ve Çevre Kültürü Dergisi, Yıl:4, n. 1, ss. 24—32. ÖZDEMİR, Mehmet. (1992). “Turizm İşletmelerinde Hizmetiçi Eğitim ve “TURBAN” Modeli”, Turizm Eğitimi, Konferans—Workshop, Turizm
• Bakanlığı Turizm Eğitimi Genel Müdürlüğü, 9—11 Aralık. Ankara, ss. 387— RYAN, C. (1995). Researching Tourist Satisfaction Issues, Concepts,
• Problems. London: Routledge. SABUNCUOĞLU, Z. (1997). Personel Yönetimi Politika ve Yönetsel
• Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 2007-1 (14)
• Teknikler. Bursa: Furkan Ofset. SEKARAN, Uma. (2003). Research Methods for Business. New York: John Wiley.
• SEYMEN, O.A. (2002). “Turizm İşletmelerinde Oryantasyon Eğitiminin İnsan
• Kaynakları Yönetimi Açısından Önemi ve Buna Yönelik Program Modelinin Oluşturulması”, Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, c. 13, n. 1, ss. —26. TAYMAZ, A. H. (1997). Hizmet İçi Eğitim Kavramlar, İlkeler, Yöntemler.
• Ankara: Tapu ve Kadastro Vakfı Matbaası. TETİK, İ. Serdar. (1992). “Turizm İşletmelerinde İşbaşı Eğitim Programı Ve Bir
• Otelde Uygulanması”, Turizm Eğitimi, Konferans—Workshop, Turizm Bakanlığı Turizm Eğitimi Genel Müdürlüğü, 9-11 Aralık. Ankara. ss. 143— TUTAR, H. (2000). Kriz ve Stres Ortamında Yönetim. İstanbul: Hayat Yayınları.
• HOTELBLTRAVEL GUİDE. (2004). WWW.travelguide.gen.tr/otel- regionbycode.asp?K:B (Erişim Tarihi: 04.05.2004).
• TÜRKİYE SEYAHAT ACENTALARI BİRLİĞİ. (2004). www.tıırsabergrr (Erişim Tarihi: 04.05.2004).
• TÜTÜNCÜ, Özkan’ve Mahmut DEMİR. (2002). Konaklama İşletmelerinde
• İnsan Kaynakları Yönetimi ve İşgücü Hareketlerinin Analizi. Ankara: Turhan Kitabevi. ULUÇAM, A. (1996). “Otelcilikte Eğitim Yatırımları”, Hotel Dergisi, 11. 2, ss. —78.
• URAL, A. ve KILIÇ, İ. (2005). Bilimsel Araştırma Süreci ve SPSS İle Veri
• Analizi Seyahat İşletmeleri Yönetimi ve Ulaştırma Sistemleri. Ankara: Detay Yayıncılık. ÜNAL, I. (1996). “İşbaşında Yetiştirmenin Verimlilik ve İstihdam Açısından
• Değerlendirilmesi”, Verimlilik Dergisi, 1996/ 1, ss. 95-115.
• YALÇIN, S. (2002). Personel Yönetimi. İstanbul: Beta Basım.
• YİLDİZ, E. (2003). “Turizm İşletmelerinde İşçilik Maliyetlerinin Kontrolü”,
• WWW.ceterisparibus.net/arsiV/e_yi1diz.doc. (Erişim Tarihi: 07.10.2003).
• YÜKSEL, O. (2000). İnsan Kaynakları Yönetimi. Ankara: Gazi Kitabevi.