KAMU HİZMETLERİNDE BÜROKRATİK KÜLTÜRDEN VATANDAŞ ODAKLILIĞA DÖNÜŞÜM

Küreselleşme ile birlikte ortaya çıkan 20. yüzyılın son çeyreğinde meydana gelen gelişmeler ve 21. yüzyılın başlaması ile dünya, hızlı bir gelişim ve dönüşüm sürecinden geçmektedir. Küreselleşme ile ortaya çıkan bu süreçte dönüşüm, belirli bir coğrafyada ve belirli bir alanda olmayıp tüm dünyada teknolojik, sosyal, toplumsal, ekonomik, kültürel ve yönetsel gibi tüm alanlarda kendini hissettirmektedir. Yönetsel alandaki gelişmeler daha etkin ve verimli bir devlet gerekliliğini ortaya çıkarmıştır. Devleti etkinleştirmek ise, öncelikle kamu yönetimini etkinleştirmek anlamına gelmektedir. Literatür taramasıyla hazırlanan bu çalışmada, kamu hizmetlerinin kaliteli ve verimli bir şekilde sunulması için vatandaşın talepleri göz önünde bulundurularak, vatandaşı tatmin edici bir şekilde hizmetler yerine getirmenin önemi üzerinde durulmuştur. Böyle bir yönetimin ise kuralcılığın, verimsizliğin, egemen olduğu bürokratik bir anlayış terk edilerek yerine vatandaşın odakta olduğu bir yönetim anlayışının benimsenmesiyle oluştuğu sonucuna varılmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Kamu Hizmeti, Yönetim, Bürokrasi, Bürokratik Kültür, Kamu Hizmeti, Yönetim, Bürokrasi, Bürokratik Kültür, Vatandaş Odaklılık

PDF

___

Alacadağlı, E ve Yavuzyiğit, H. (1999), Bürokratik Kültürümüz ve TKY Felsefesinin Uygulanabilirliği, Kamu Yönetiminde Kalite I. Ulusal Kongresi Bildirileri, Ankara: TODAİE Yayınları. s. 99-111.
Arslan, M., Kılıç Akıncı, S., Bayhan Karapınar, P. (2007), E-İş, E-Devlet, eTik, Ankara: Siyasal Kitabevi.
Ateşoğlu, N. ve Özkan, E. (2010), Otoriter Kamu Yönetimi Anlayışından Vatandaş Odaklı Anlayışa Geçiş Mümkün Mü? Sosyal ve Beşeri Bilimler Dergisi, 2(1), s. 51-60.
Biricikoğlu, H. ve Gülener S., “Hesap Verebilirlik Anlayışındaki Değişim ve Türk Kamu Yönetimi, Türk İdare Dergisi,23(1), s. 203-224.
Canpolat, H. ve Cangir M. (2010), Değişen Dünyada Kamu Yönetiminin Geleceği ve Türkiye’nin Reform Gündemi: Devletin Daha Fazla Demokratikleşmesi, Türk İdare Dergisi, (466), s. 25-45.
Çarıkçı, O. (2010), Türkiye’de E-Devlet Uygulamaları Üzerine Bir Araştırma, Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (12), s. 95-122.
Delibaş, K. ve Akgül, A. E. (2010), Dünyada ve Türkiye’de E- devlet Uygulamaları: Türkiye’de E- demokrasi ve E-katılım Potansiyellerinin Harekete Geçirilmesi. Sosyoloji Araştırmaları Dergisi, 13(1), s. 101-144.
Demir, F. (2011), Bürokratik Kültür, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 16( 2), s. 153-178.
Demirkıran, Ö., Eser, H.B., Keklik, B. (2011), Demokrasinin Tabana Yayılması, Yönetimde Şeffaflık ve Hesap Verebilirlik Bağlamında Bilgi Edinme Hakkı Kanunu, Akdeniz Üniversitesi Uluslararası Alanya İşletme Fakültesi Dergisi, 3(2), s. 169-192.
Doğan, K.C. (2015). Yönetimin Bir Fonksiyonu Olarak Denetim ve Kamu Yönetimindeki Yeri, Ombudsman Dergisi, (3), s. 107-141.
Eken, M. (2005), Yönetimde Şeffaflık, Sakarya: Sakarya Kitabevi.
Eren, V. (2003), “Kamu Yönetiminde Rekabet, Rekabetin Kurumsallaştırılması ve Rekabet Mekanizmaları, Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 58( 4), s. 83-105.
Eryılmaz, B. (2013), Bürokrasi ve Siyaset, İstanbul: Alfa Basım Yayım Dağıtım.
Gökçe, O ve Şahin, A. (2002), 21. Yüzyılda Türk Bürokrasisinin Sorunları ve Çözüm Önerileri, SÜ İİBF Sosyal ve Ekonomi Araştırmalar Dergisi, 2(3), s. 1-27.
Göküş, M. (2011), Kamu Hizmeti Kuram, Politika, Uygulama, Konya: Çizgi Kitabevi.
Gözler, K. (2013), Temel İdare Hukuku, Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayını.
Gözler, K. ve Kaplan, G. (2019), Kısa İdare Hukuku, Bursa: Ekin Basım Yayın Dağıtım.
Gözübenli, M. (2016), Yeni Kamu Yönetimi ve Güvenlik Hizmetlerine Vatandaş Katılımı: Kahramanmaraş Örneği, Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 15(57), s. 526-547.
Gül, S. K. (2008), Kamu Yönetiminde ve Güvenlik Hizmetlerinde Hesap Verebilirlik, Polis Bilimleri Dergisi,10( 4), s. 71-94.
Güler, T. ve Şahnagil, S. (2017), Dijital Demokrasi ve Yönetişim İlişkisi Çerçevesinde E-Demokrasi/E-Devlet Uygulamaları, Journal of Emerging Economies and Policy, 2(2), s. 16-29.
Güngör, S. (2012), Bilgi Toplumu ve E-Dönüşüm Sürecinin Demokrasi Üzerine Dönüştürücü Etkisinin Analizi, İdari Uzmanlık Tezi, Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurumu, Ankara.
İzci, F ve Yıldız, Ş. (2017), Türkiye’de Kamu Personel Yönetiminden İnsan Kaynakları Yönetimine Geçiş: Temel Sorunlar ve Çözüm Önerileri, Injosos Al-Farabı Internatıonal Journal On Socıal Scıences/ Al-Farabi Uluslararası Sosyal Bilimler Dergisi, 1( 3), s. 397-412.
Kırılmaz, M ve Atak, F. (2015), Kamu Mali Yönetiminde Şeffaflık ve Hesap Verebilirlik Araçları: Faaliyet Raporları, Ombudsman Akademik Dergisi, (3), s. 189-217.
Koçberber, S. (2008), Dünyada ve Türkiye’de Denetim Etiği, Sayıştay Dergisi, (68), s. 65-89.
Köse, H. Ö. (2007), Dünyada ve Türkiye’de Yüksek Denetim, Ankara: T.C. Sayıştay 145. Kuruluş Yıldönümü Yayınları.
Metin, A. (2012), Türkiye’de E-Devlet Uygulaması ve E-Devletin Bürokrasiye Etkisi, Dicle Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 4(7), s. 97-108.
Naralan, A. (2008), E-Devlet ve Algılanışı Üzerine Bir Araştırma, Ankara: İmaj Yayınevi.
Oktay, C. (1983), Yükselen İstemler Karşısında Türk Siyasal Sistemi ve Kamu Bürokrasisi, İstanbul: T.C. İstanbul Üniversitesi Siyasal Bilimler Fakültesi Yayınları.
Örselli, E., Bayrakçı, E., Karabulut, N., (2018), E-Demokrasiyi E-Katılım Üzerinden Okumak: Kavramsal Bir Analiz, Avrasya Uluslararası Araştırmalar Dergisi, 6(14), s. 108-126.
Öten, Y.M. (2011), Kamu Yönetimi-Kamu Bürokrasisi, https://todaie2011.blogspot.com/2011/12/kamu-yonetini-kamu-burokrasisi.html, (Erişim Tarihi: 10.08.2020).
Övgün, B. ve Tosun, İ. (2018), Yönetime İçkin Etikten Kamu Etiğine, Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 73(2), s. 453-474.
Özdevecioğlu, M. (1999), Belediyelerde Hizmet Kalitesi ve Geliştirilmesine Yönelik Öneriler, Kamu Yönetiminde Kalite I. Ulusal Kongresi Bildirileri, Ankara: TODAİE Yayınları. s. 389-400.
Özen, Ş. (1996), Bürokratik Kültür I Yönetsel Değerlerin Toplumsal Temelleri, Ankara: TODAİE Yayınları.
Özkal Sayan, İ. (2010), Yolsuzluk ve Kamu Etiği, Devlet Yönetim Bilimi Kamu Yönetimi Bürokrasi Yerel Yönetimler Prof. Dr. Kurthan Fişek İçin Yönetim Üzerine, Ankara: Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Yayını. s. 143-167.
Saygılıoğlu, N ve Arı, S. (2003), Etkin Devlet Kurumsal Bir Tasarı ve Politika Önerisi, İstanbul: Sabancı Üniversitesi Yayınları.
Sezer, Ö. (2008), Kamu Hizmetlerinde Müşteri(Vatandaş) Odaklılık: Türkiye’de Kamu Hizmeti Anlayışı Açısından Bir Değerlendirme, ZKÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 4( 8), s. 147-171.
Tortop, N., İsbir, E.G., Aykaç, B., Yayman, H., Özer M.A. (2016), Bürokrasi, Yönetim Bilimi, Ankara: Nobel Akademik Yayınları.
Uçar Kocaoğlu, B. ve Saylam A. (2017), Türkiye’de Vatandaş Katılımı: Milli Eğitim Bakanlığı Örneği, Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 19( 2), s. 123-144.
Usta, S. ve Kocaoğlu, M. (2015), Kamu Yönetiminde Etik Davranış İlkeleri: Kırşehir Belediyesi Çalışanlarının Etik Algıları Üzerine Bir Araştırma, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 20(3), s. 153-173.
Uysal Şahin, Ö. (2014), Vatandaş Odaklı Yönetim İçin Vatandaş Odaklı Denetim, Sayıştay Dergisi, (92), s. 35-63.
Ünal, F. ve Erdoğan, S. (2016), Kamu Yönetiminin Denetimi Anlayışında Dönüşüm ve Ombudsmanlık Kurumu, Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Afro-Avrasya Özel Sayısı, s. 623-632.
Yaman, A. (2013), Türk Kamu Yönetiminde Etik Uygulamaları ve Kamu Çalışanlarının Etik Değerlere Bağlılığının Değerlendirilmesi: İçişleri Bakanlığı Örneklemi, Yayınlanmamış Doktora Tezi, İnönü Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Malatya.
Yıldırım, İ. (2001), Kamu Hizmetlerinde Kalite Yönetimi, Türk İdare Dergisi, (430), s. 17-39.
Yıldırım, M. (2015), E-Devlet ve Yurttaş Odaklı Kamu Yönetimi, Ankara: Nobel Akademik Yayınları.
Yıldız, H. (2008), Şeffaflık, https://yerelyonetimblog.com/2017/02/11/seffaflik/, (Erişim Tarihi: 19.08.2020).