İLAHİYAT FAKÜLTESİ ÖĞRENCİLERİNİN BİREYSEL YENİLİKÇİLİK DÜZEYLERİ

Bu araştırmada, İlahiyat Fakültesi öğrencilerinin bireysel yenilikçilik düzeyleri çeşitli değişkenler açısından incelenmiştir. Araştırmanın çalışma grubunu, 2016-2017 öğretim yılında AİBÜ İlahiyat Fakültesinde öğrenim gören gönüllü 240 kişi oluşturmaktadır. Araştırmaya veri elde etmek için Kılıçer ve Odabaşı (2010)’ın “Bireysel Yenilikçilik Ölçeği” kullanılmıştır. Elde edilen verilere göre; öğrencilerin bireysel yenilikçilik düzeylerinin yüksek olduğu belirlenmiştir. Öğrencilerin bireysel yenilikçilik özellikleri öncü (%39), sorgulayıcı (35) ve yenilikçi (%15) ve kuşkucu (%8) ve gelenekçi (%3) oranında olduğu belirlenmiştir. Ayrıca öğrencilerin bireysel yenilikçilik düzeyleri, cinsiyet, sınıf, kitap okuma ve internet kullanma değişkenlerine göre anlamlı farklar olmadığı; sosyal ilişki düzeylerine göre ise anlamlı bir ilişkinin olduğu, yani öğrencilerin sosyal ilişki düzeyi arttıkça bireysel yenilikçilik düzeylerinin de arttığı tespit edilmiştir.

___

  • Acaray, Ali. (2007), Küçük Ve Orta Boy İşletmelerde Yenilik Yönetimi: Yenilik Yönetiminde Etkili Olan Örgütsel Yapı ve Faktörlere İlişkin Bir Araştırma. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Kocaeli: Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Açıkgenç, Alparslan. (1990), “İslami Uyanış ve Yenilikçilik Düşünürü: Fazlur Rahman’ın Hayatı ve Eserleri”. İslami Araştırmalar Dergisi, C. 4., S. 4: 222-252.
  • Adıgüzel, Abdullah. (2012), “The relation between candidate teachers’ moral maturity levels and their individual innovativeness characteristics: A case study of Harran University Education Faculty”. Educational Research and Reviews, 7(25): 543-547.
  • Arslan, Mahmut. (2001), “Örgüt Kültürü” Ed. S. Güney, Yönetim ve Organizasyon Ankara: Nobel Yayınları. 177-194.
  • Awamleh, Nail A. H. K. (1994), “Managerial Innovation in the Civil Service in Jordan: A Field Study”, Journal of Management Development, Vol: 13, Number 9: 52-60.
  • Braak, Johan Van. (2001), “Individual Characteristics Influencing Teachers’ Class use of Computers” Journal of Educational Computing Research, 25, (2): 141-157.
  • Bardakoğlu, Ali. (2004), “Din Yenileşme ve Modern Hayat”, (26.11.2004), (https://www.diyanet.gov.tr/tr/icerik/din-yenilesme-ve-modern-hayat-prof-dr-ali-bardakoglu-diyanet-isleri-baskani-istanbul/6217, 15 Temmuz 2017’de erişildi.)
  • Bitkin, Ayşe. (2012), Öğretmen Adaylarının Bireysel Yenilikçilik Düzeyleri İle Bilgi Edinme Becerileri Arasındaki İlişki. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Şanlıurfa: HRÜ. Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Bulut, İsmail. (2014), “İdkab Öğrencilerinin Bireysel Yenilikçilik ve Ahlaki Olgunluk Düzeyleri Üzerine Kelam Dersinin Etkisi”. Kelam Araştırmaları, 12:2: 55-100.
  • Ceylan, Ali. (2017), “Yenilikçilik Nedir?”, http://aliceylan.com.tr/V2/ yenilikcilik-nedir/, 12 Ağustos 2017’de erişildi.
  • Çuhadar, Cem, Bülbül, Tuncer, Ilgaz, Gökhan. (2013), “Öğretmen Adaylarının Bireysel Yenilikçilik Özellikleri ile Teknopedagojik Eğitim Yeterlikleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi”. İlköğretim Online, 12, (3): 797‐807.
  • Freyer, Hans. (1964), Din Sosyolojisi, Çev. T. Kalpsüz, Ankara: A.Ü. İlahiyat Fakültesi Yayınları.
  • Gardner, John W. (1990), Yenilikçi Birey Zinde Toplum, Çev. Ş. Özalp, H. Seçim, İstanbul: İlgi Yayıncılık
  • Gürler, Kadir. (2003), “Bid’at Kavramı Üzerine”. Din Bilimleri Akademik Araştırma Dergisi, 3, (1): 57-78.
  • Gürses, Gizem, Helvacı, M. Akif. (2011), “Öğretmenlerin Okullarda Değişime Karşı Direnme”. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, C. 8: 1541-1563.
  • Handa, M. ve Gupta, N. (2009), “Gender Influence on the Innovativeness of Young Urban İndian Online Shoppers”. The Journal of Business Perspective, 13 (2), April-June: 25-32.
  • Hırschman, E. C. (1980), “İnnovativeness, Novelty Seeking and Consumer Creavity”. Journal of Consumer Research, 7: 283-295. Hizmetli, Sabri. (1997), “İslam ve Değişim”. Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, C.31: 87-99.
  • Kılıç, Hasan ve Tuncel Ayvaz, Zeynep, (2014), “İlköğretim Branş öğretmenlerinin Bireysel Yenilikçilik Düzeyleri ve Yaşam Boyu Öğrenme Eğilimleri”. Uluslararası Eğitim Programları ve Öğretim Çalışmaları Dergisi, C: 4, S: 7: 25-37.
  • Kılıçer, Kerem. (2011), Bilgisayar ve Öğretim Teknolojileri Eğitimi Öğretmen Adaylarının Bireysel Yenilikçilik Profilleri. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Eskişehir: Anadolu Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Kılıçer, Kerem ve Odabaşı, Hatice Ferhan. (2010), “Bireysel Yenilikçilik Ölçeği: Türkçe’ye Uyarlama Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması”. H.Ü. Eğitim Fakültesi Dergisi, 38: 150-164.
  • Korucu, Agâh Tuğrul ve Olpak, Yusuf Ziya. (2015), “Öğretmen Adaylarının Bireysel Yenilikçilik Özelliklerinin Farklı Değişkenler Açısından İncelenmesi”. Eğitim Teknolojisi Kuram ve Uygulama Dergisi, C. 5, S. 1: 109-127.
  • Midgley, D.F. ve Dowling, G.R. (1978), “Innovativeness: The Concept and Its Measurement”. Journal of Consumer Research, 4: 229-242.
  • Oslo Klavuzu. (2005), “Yenilik Verilerinin Toplanması ve Yorumlanması İçin İlkeler”. Tübitak
  • Öz, Ayhan. (2017), “Yaz Kur’an Kursu Öğreticilerinin Eğitim-Öğretim Yeterlilikleri: Bolu İli Örneği”. Cumhuriyet İlahiyat Dergisi, 2017, C. 21, S: 1: 425-464.
  • Peker, Hüseyin. (1997), “Teknolojik Gelişmeler ve İslam Ahlakı”. OMÜ İlahiyat Fakültesi Dergisi, S. 9: 29-34.
  • Pierce, J. L. ve Delbecq, A.L. (1977), “Organization Structure, İndividual Attitudes and İnnavation”. Acedemy of Management Review, 2: 27-37.
  • Rogers, E.M. (1995), Diffusion of Innovations, New York: Free Press.
  • Sabuncuoğlu Tolay Ebru. (2008), “Liderlik, Değişim ve Yenilik”. Ed. C. Serinkan. Liderlik ve Motivasyon. Ankara: Nobel Yayınları, 63-82.
  • Söylev, Ömer Faruk. (2016), “Din Hizmetlerinde İnnovasyon ve Din Görevlilerinin Bireysel Yenilikçilik Özellikleri”. DEUİFD Din Psikolojisi Özel Sayısı: 115-147.
  • Şahin, Adem. (2005), “Ergenlerde Dindarlık-Benlik Saygısı İlişkisi”. Selçuk Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, S. 19: 187-197.
  • Tabak, A., Erkuş, A. ve Meydan, C.H. (2010), “Denetim Odağı ve Yenilikçi Birey Davranışları Arasındaki İlişkiler: Belirsizliğe Tolerans Almanın Aracılık Etkisi”. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi,10 (1): 159-176.
  • Tunçer, Polat. (2013), “Değişim Yönetimi Sürecinde Değişime Direnme” Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 32(1): 373-406.
  • Uzkurt, Cevahir. (2007), “Tüketicilerin Yenilikleri Benimseme Eğilimleri Üzerinde Kişisel Değerlerin Etkileri”. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7 (2): 241-260.
  • Yaran, Rahmi. (1992), “Bid’at”, İslam Ansiklopedisi, DİA, 6: 129-131.
  • Yavuz, M. Şevki. (1996), “İslam’da Yenilikçilik Hareketinin Başlaması ve Kelam İlmi”, İslam Gelenek ve Yenileşme I. Uluslararası Kutlu Doğum Sempozyumu İstanbul: TDV İslam Araştırmaları Merkezi Yayınları.
  • Yazıcı, Muhammed. (2003), “İslam Düşünce Geleneğinde “Her Yenilik Bid’attır” Hadisine Yaklaşımlar”. AÜ. İlahiyat Fakültesi Dergisi, S. 19: 141-191.
  • Yazır, Muhammed Hamdi Elmalılı. (1979), Hak Dini Kur’an Dili, I-X, İstanbul: Eser Neşriyat ve Dağıtım.
  • Yılmaz, Ferat vd. (2014), “İlköğretim Bölümü Öğretmen Adaylarının Mesleki Yenilikçilik Eğilimlerinin Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi”. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, C.,11, S., 27: 259-276.
  • Yılmaz, M. Nuri. (2002), “İslam Düşüncesinde Yenilik Üzerine Bazı Değerlendirmeler” Ankara, Diyanet İlmi Dergi, 38, (3): 5-14.