EL SANATLARININ TURİZME ETKİSİ: GAZİANTEP ÖRNEĞİ

Geleneksel el sanatları özünü, değerini geçmişten alan, toplumun duyguları ve sanatsal beğenileri ile kültürel zenginliklerini yansıtan değerlerdir. Turizm ise, ülkelerin geçmişten günümüze yaşayan bu değerlerini tanıtmada önemli bir unsurdur. Dolayısıyla, Gaziantep’in geleneksel el sanatlarını tanıtmak ve bu el sanatı ürünlerinin turizm endüstrisinde meydana getirdiği etkiyi tespit etmek amacıyla gerçekleştirilen bu araştırma önem taşımaktadır. Bu süreçte Gaziantep İl Kültür Turizm Müdürlüğü, Gaziantep Valiliği, Esnaf ve Sanatkârlar Odası Başkanı ve el sanatkârları ile yüz yüze görüşmeler yapılmış ve yarı yapılandırılmış görüşme formlarından yararlanılarak verilere ulaşılmıştır. Nitel araştırma yönteminin kullanıldığı bu çalışmada elde edilen verilere analizler yapılarak çalışma sonuçlandırılmıştır. Araştırma sonucunda, geleneksel el sanatlarının Gaziantep turizminin gelişiminde, şehrin tanıtımında ve turizm faaliyetlerinin tüm yıla yayılmasında önemli bir etken olduğu tespit edilmiştir.
Anahtar Kelimeler:

Turizm, El Sanatları, Gaziantep

___

  • Aktürk, Mehmet (2013). Gaziantep İlinde Yaşayan El Sanatları. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Isparta: Süleyman Demirel Üniversitesi Güzel Sanatlar Enstitüsü.
  • Aliağaoğlu, Alpaslan (2004). “Sosyo-Kültürel Miras Turizmi ve Türkiye'den Örnekler: Gazi Üniversitesi”. Coğrafi Bilimler Dergisi 2(2): 50-64.
  • Altıntaş, Kadir Murat (2016). “Kaybolmaya Yüz Tutmuş Geleneksel Türk El Sanatkârlarının Karşı Karşıya Bulunduğu Ticari Sorunların Analizi”. Bilig 77: 157-182.
  • Başaran, Fatma Nur ve Kılıç, Özge (2014). “Nallıhan İğne Oyalı Bez Dokumacılığı”. E-Journal of New World Sciences Academy 9(2): 17-27.
  • Bayazit, Murat, Ceylan, Uğur ve Saylan, Uğur (2012). “Geleneksel El Sanatlarının Bölge Turizmine Etkisi: Güneydoğu Anadolu Bölgesi”. Journal of Life Sciences 1(1): 899-908.
  • Bor, Arzu (2016). “Gaziantep İline Ait Kutnu Dokumalarının Günümüz Giysi Tasarımlarında Kullanılması”. Sanat ve Tasarım Fakültesi Dergisi (Stfd) 1: 39-50.
  • Can, Mine (2013). “Geleneksel Türk El Sanatlarının Turizme ve Ekonomiye Katkısı”. Sosyal ve Beşeri Bilimler Dergisi 5(2): 259-266.
  • Doğdu, Yüksel (2016). “Gaziantep Geleneksel Erkek Giyimlerinden Aba ve Aba Yelek Üzerine Bir İnceleme”. Kalemişi, 4 (8):167-186.
  • Er, Birnaz ve Hünerel, Z. Sarıkaya(2012). “Bir İletişim Aracı Olarak El Sanatları”. Batman Üniversitesi Yaşar Bilimleri Dergisi 1(1): 169-177.
  • GKTM (Gaziantep Kültür ve Turizm İl Müdürlüğü), (2017a). http://www.gaziantepkulturturizm.gov.tr/TR,52298/geleneksel-gaziantep-el-sanatlari.html, 20.11.2017’de erişildi.
  • GKTM, (2017b). http://www.gaziantepkulturturizm.gov.tr/TR,52300/ bakircilik.html, 20 Kasım 2017’de erişildi.
  • GKTM, (2017c). http://www.gaziantepkulturturizm.gov.tr/TR,52301/ kutnuculuk.html, 20 Kasım 2017’de erişildi.
  • GKTM, (2017d). http://www.gaziantepkulturturizm.gov.tr/TR,52302/ aba-dokumaciligi.html, 24 Kasım 2017’de erişildi.
  • GKTM, (2017e). http://www.gaziantepturizm.gov.tr/TR,52306/antep- kilimciligi.html, 24 Kasım 2017’de erişildi.
  • GKTM, (2017f). http://www.gaziantepturizm.gov.tr/TR,52307/ kupculuk.html, 24 Kasım 2017’de erişildi.
  • GKTM, (2017g).http://www.gaziantepkulturturizm.gov.tr/TR,52305/ gumus-islemeciligi.html, 24 Kasım 2017’de erişildi.
  • GKTM, (2017h). http://www.gaziantepturizm.gov.tr/TR,52308/ kuyumculuk.html, 24 Kasım 2017’de erişildi.
  • GKTM, (2017ı). http://www.gaziantepturizm.gov.tr/TR,175970/ zurnacilik.html, 24 Kasım 2017’de erişildi.
  • GKTM, (2017i). http://www.gaziantepturizm.gov.tr/TR,174957/ takunyacilik.html, 24 Kasım 2017’de erişildi.
  • Kara, Çiğdem (2011). “Turistik Ticari Halk Bilimsel Ürünler ve Beypazarı”. Milli Folklor, 23(89): 54-65.
  • Kayabaşı, Nuran ve Şanlı, H.Sinem (2014). “Türkiye’de Dövme Bakırcılık Sanatı”. International Journal of Science Culture and Sport, Special Issue 1:733-744.
  • Korkmaz, Elif (2016). Denizli İli Yaşayan El Sanatları. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Isparta: Süleyman Demirel Üniversitesi Güzel Sanatlar Enstitüsü.
  • Köylüoğlu, Akten (2009). Kadim Şehir Gaziantep. İzmir: Neşa Ofset.
  • Olcay, Atınç, Mısırlıoğlu, Gülceren ve Karalar, Fevzi (2017). “Gaziantep İlinde Yemenicilik”. Türk Turizm Araştırmaları Dergisi, 1(4): 20-29.
  • Ölmez, Filiz Nurhan ve Etikan, Sema (2005). “Kavramsal Açıdan El Sanatları Sorunsalı”. Gazi Üniversitesi 1. Ulusal El Sanatları Sempozyumu. Ankara: Gazi Üniversitesi Türk El Sanatları Araştırma ve Uygulama Merkezi Yayınları: 1.
  • Öner, Meltem (2017). “Türk El Sanatlarının Kültürel Belleği: El Emeği Göz Nuru Antep İşi”. Al-Farabi Uluslararası Sosyal Bilimler Dergisi,1/2: 233-272.
  • Özcüre, Gürol ve Yavuz, Cahit (2006). “El Sanatları Ürünlerinin Bulunduğu Yöreye Sosyo-Ekonomik Etkileri ve Katkıları (Ordu İli Örneği)”. Uluslararası Katılımlı Sanat Ekonomisi Sempozyumu. Çanakkale.
  • Özdemir, Melda ve Kaya, F. Ozan (2011). “Günümüzde Gaziantep İlinde Bakırcılık”. Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 10(3): 1249 -1270.
  • Öztürk, İsmail (2005). “Türk El Sanatlarının Günümüzdeki Durumu (Tarihçe, Sorunlar, Öneriler)”. Atatürk Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi Dergisi, 67-75.
  • Ulusoy, Recep ve Turan, Nebahat (2016). “Gaziantep Ekonomisinin Ortadoğu Açısından Önemi”. Akademik Bakış 9(18): 142-149.
  • Uygur, Selma ve Baykan, Eda (2007). “Kültür Turizmi ve Turizmin Kültürel Varlıklar Üzerindeki Etkileri”. Ticaret ve Turizm Eğitim Fakültesi Dergisi 2: 30-49.
  • Yazıcıoğlu, Yahşi ve Tezel, Zeynep (1997). “Türk El Dokusu Halıların Yurtdışı Platformlarda Tanıtılması ve Tüketim Olanaklarının Araştırılması Üzerine Somut Öneriler”. Türkiye’de El Sanatları Geleneği ve Çağdaş Sanatlar İçindeki Yeri Sempozyum Bildirileri. Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları: 1861.
  • Yörükoğlu, Mehmet (1973). Cumhuriyet’in 50. Yılında Gaziantep. İstanbul: Divan Matbaacılık Yayın Evi.