Nasihat, başkasının hata ve kusurunu gidermek için gösterilen çaba; iyiliği teşvik, kötülükten sakındırmak üzere verilen öğüt; başkasının faydasına ya da zararına olan hususlarda bir kimsenin onu aydınlatması ve bu yönde gösterdiği gayret anlamına gelir. İçinde nasihatlerin bulunduğu metin örneklerine de nasihat-nâme adı verilir. Nasihat-nâmeler aynı zamanda ahlaki ve öğretici metinlerdir. Türk hikâyesinin önemli isimlerinden Ömer Seyfettin’in ‘Üç Nasihat’ adlı hikâyesi de böyle bir eserdir. Hikâyede Kastamonulu fakir bir genç olan Durmuş’un öküzünü kaybettikten sonra para kazanmak için İstanbul’a gelişi ve burada Müstakim Efendi adında bir kişinin hizmetkârlığını yapması ve sonrasında yaşadıkları anlatılır. Durmuş, üç yıl boyunca üç kuruş ve üç nasihat karşılığında koşulsuz bir şekilde bu adamın hizmetini görür. Sonra memleketine yaşlı annesini yanına döner. Hikâyenin kurgusunu, Müstakim Efendi’nin Durmuş’a verdiği üç nasihat ve Durmuş’un bu nasihatlere uyarak mutlu bir hayata kavuşması oluşturur. Bu üç nasihat şunlardır: 1. Yolunu, İzini Bilmediğin Yere Gitme. 2. Emanete Hıyanetlik Etme. 3. Eşini, Kendin Gitmediğin Yere Gece Yatısına Gönderme. Makalede, bu süreçler alt başlıklarla verildikten sonra hikâyenin kişileri simgesel değerleri, hikâyenin geçtiği mekânlar ve hikâyenin geçtiği zaman dilimi tablolaştırılmıştır. Daha sonra ise yine hikâyenin mesajını oluşturan, akıl, paradan kıymetlidir cümlesi hikâyeden alıntılarla somutlaştırılmıştır. Devamında ise Durmuş çevresinde merak, sabır, itaat ve ödül kelimeleri etrafında hikâyeye vücut veren kavramlar üzerinde durulmuştur. Sonuç bölümünde ise ‘Üç Nasihat’ adlı hikâyenin geleneksel bir halk hikâyesinden hareketle kurgulandığı, bu hususta Ömer Seyfettin’in yaşadığı dönemin ve kendi hayat tecrübelerinin etkili olduğu ifade edilmiştir. Bütün bunlardan hareketle bu hikâyenin modern bir nasihat-name olarak da nitelendirilebileceği ve bu hikâye vasıtasıyla büyük sözü dinlemenin önemi ve faydaları vurgulanmıştır.