Erol TURAN, Emre AYDİLEK

Modernite ve Postmodernite Ekseninde Kamusal Yaşamın Dönüşümü

Bu çalışmada son zamanlarda gerek kullanımları artan sözcükler olarak gerekse de kamusal yaşama etkisi bağlamında yaşanan realiteyi anlamlı kılma iddiası taşıyan teorik çatılar olarak Modernite ve Postmodernitenin kamusal yaşam ve kamusal örgütlenmeler üzerindeki etkileri değerlendirilmektedir. Bu iki kavramın birlikte ele alınması, özellikle günümüzde kamusal yaşamda gerçekleşen değişim ve dönüşümlerin arka planını daha kapsayıcı ve kuşatıcı bir şekilde göstermesi açı- sından önemlidir. Çünkü Postmodernite muhtemelen Modernitenin bir “öteki”si olduğundan herhangi bir yanı, modernite’deki karşılığı ortaya konmadan, belirginleşmesi zor bir manzaradır. Çalışmada modernliğin çağımıza özgü bir olgu olarak nasıl bir durum olduğu, bir takım düşünürlerin betimlemelerinden hareket edilerek ele alınmıştır. Modernleşmenin bir durum olarak kamusal yaşam üzerindeki etkilerinden bahsettikten sonra onun çağımızdaki görüntüsünü yeniden canlandıracak olan, bu sefer bir dönem olarak, kamusal yaşam üzerindeki etkileri bakımından postmodernliğe vurgu yapılmıştır.Konu Modernite ve Postmodernite tartışmalarına derinlemesine girmeden, bu olguların kamusal yaşam üzerindeki etkileri, kamusal yaşama nüfuzlarının mahiyeti ve bu nüfuzun nasıl bir değişim yarattığı, kurumsal yapılardaki ve ilişkilerdeki dönüşüm bağlamında sınırlandırılmıştır

Anahtar Kelimeler:

modernite, postmodernite, kamusal yaşam, dönüşüm, ötekileştirme

PDF

___

ARENDT, Hannah, (1994), İnsanlık Durumu, (çev. Bahadır Sina Şener), İstanbul:İletişim Yayınları. AMİN, Samir, (2006), Modernite Demokrasi ve Din Kültüralizmlerin Eleştirisi,(Çevirenler: Fikret Başkaya, Uğur Günsür ve Güven Öztürk), Ankara: Maki Basım Yayın. ÇAHA, Ömer, (2004), Açık Toplum Yazıları, İstanbul: Liberte Yayınları. ÇAHA, Ömer, (1998), İdeolojik Kamusalın Sivil Kamusala Dönüşümü, Ankara:Doğu Batı Dergisi, Yıl 2, Sayı 5, ss. 73-95. DACHEUX, Eric, (2008), Kamusal Alan, Çev. Hüseyin Köse, İstanbul: Ayrıntı Yayınları. ERKAL, Mustafa E. vd., (1997). Ansiklopedik Sosyoloji Sözlüğü, İstanbul: Der Yayınları. FALAY, Nihat, (2014), “Kamusal Alanın Oluşumu, Dönüşümü ve İktisadi Boyut”,Journal Of Life Economics, Sayı 2, ss.51-70. GÖZE, Ayferi, (2016), Siyasal Düşünceler ve Yönetimler, Ankara: Beta Yayınları. HABERMAS, Jurgen, (1995), “Kamusal Alan: Ansiklopedik Bir Makale”, Çev. Nuran Erol, Birikim, Sayı 70. HABERMAS, Jurgen, (2003), Kamusallığın Yapısal Dönüşümü, Çev. Tanıl Bora ve Mithat Sancar, İstanbul: İletişim Yayınları. HARDT, Michael ve Negri Antonio, (2003), İmparatorluk, Çev.Abdullah Yılmaz,İstanbul: Ayrıntı Yayınları. KOÇ, Cansu, (2015), “Neoliberalizmde Devlet ve Kamusal Alan Üzerine Bir Bakiş”,TBB Dergisi, Sayı: 117, ss. 91-116. NEOCLEOUS, Mark, (2013), Toplumsal Düzenin İnşaası – Polis Erkinin Eleştirel Teorisi, Çev. Ahmet Bekmen, İstanbul: H2o Kitap. PARLAK, Bekir, (2011), Kamu Yönetimi Sözlüğü (Public Administration Dictionary), Bursa: MKM Yayıncılık. SARIBAY, Ali, Yaşar, (2000), Kamusal Alan Diyalojik Demokrasi Sivil İtiraz, İstanbul :Alfa Yayınları. SAVUT, Emre, (2016), “Kültür Endüstrisi: Kamusal Alanin Tüketimi,” Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Sayı 23, ss. 15-28. SENNETT, Richard, (2010), Kamusal İnsanın Çöküşü, Çev. Serpil Durak ve Abdullah Yılmaz, İstanbul: Ayrıntı Yayınları ŞİMŞEK, M.Emin, (2014), “Moderniteden Postmoderniteye Uzanan Bir Köprü: Zygmunt Bauman”, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Erzurum: Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Türk Tarih Kurumu, Güncel Türkçe Sözlük, (Çevrimiçi), Erişim Tarihi: 08.01.2017. YILDIRIM, Murat, (2009), “Modernizm, Postmodernizm ve Kamu Yönetimi”, Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, Cilt 6, Sayı 2, ss. 380-397. YILMAZ, Zafer, (2007), “Hannah Arendt’te Özel Alan-Kamusal Alan Ayrımı ve Modern Çağda Toplumsal Alan”, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Erzurum: Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.