Kamu Yayıncılığı Bağlamında Meteorolojinin Sesi Radyosu

İnsanoğlu ilk çağlardan itibaren iletişim yeteneğini geliştirmek, bu yeteneklerini daha geniş sınırlar içerisinde yaymak ve kullanmak için keşifler yapmıştır. Bir araç olarak dil, önemli bir iletişim aracıyken, söz ve söylemin gelişimine katkıda bulunmuştur. Yazının keşfi, matbaa ve baskı teknolojileriyle birlikte yazı da dilin söz ve söylemi geliştirmesi gibi yazılı kültürü geliştirip yaygınlaştırmıştır. Teknolojinin gelişmesi, elektromanyetik dalgaları, sinyalleri, sese ve görüntüye çevrilmesi ile birlikte televizyon ve radyo gibi kitle iletişim araçları hayatımıza girmeyi başarmıştır. Kitle iletişim araçları kullanılmaya başlandığı zamandan beri egemen olanın kontrolü altında olup çıkarları ve istekleri doğrultusunda kitleleri yönlendirip bilgilendirmektedir. Geleneksel iletişim araçları (televizyon, radyo, gazete vs.), yeni iletişim teknolojileri ve internetin gelişimiyle pek çok iletişim ortamının içerisinde yer edinmeyi başarmış ve gündelik yaşantımızın birer parçası haline gelmeye devam etmişlerdir. İletişim araçlarının çeşitliliği kitlelerin haber ve eğlence kaynakları tercihlerini değiştirmekte ve kitleler, bilgi ve eğlenceye en hızlı şekilde ulaşabilecekleri kaynakları tercih etmektedirler. Geleneksel medya içerisinde görülen radyo da hala yaygın olarak kullanılmakta hatta yeni iletişim teknolojileriyle, internet ve uydu gibi pek çok iletişim aracı vasıtasıyla birlikte hayatımıza entegre olmaya devam etmektedir. Türkiye’ de radyo yayıncılığı, radyonun bir kitle iletişim aracı olarak kullanılmaya başladığı ilk günlerden itibaren çağa ayak uydurarak dinleyici kitlesiyle buluşmayı başarmıştır. Radyonun ülkemizdeki serüveni yayınlanan kanunlar ve hükümler çerçevesinde oldukça karışık dönemlere denk gelmiş olup pek çok düzenlemeye tâbi tutulmuştur. Bu çalışmada bir kitle iletişim aracı olarak radyo ve radyo yayınları bağlamında Türkiye’de radyo yayıncılığının tarihsel gelişim süreci incelenecek olup, radyo yayın sistemleri üzerinden kamu radyosu olarak TRT’nin yanı sıra ülkemizde radyo yayınlarının yapılmaya başladığı ilk zamanlardan beri kurumsal kamu radyosu olarak, ikaz ve duyuru yapmak amacıyla kurulmuş olan ‘Meteorolojinin Sesi’ radyosu üzerine derinlemesine mülakat tekniği sonucunda elde edilen bulgularla bir değerlendirme yapılacaktır. Araştırmanın çıktısının alana katkı sağlanması beklenmektedir. Meteorolojinin Sesi Radyosunun yayın amaçları ve şartları doğrultusunda vermiş olduğu hizmetinin, iletişim fakülteleri içerisinde radyonun eğitim amaçlı nasıl kullanılabileceği veya diğer kamu kurumlarının hedef kitleleriyle nasıl iletişim içerisinde olabileceklerine dair örneklem teşkil edebileceği düşünülmektedir.

Anahtar Kelimeler:

Radyo, meteorolojinin sesi radyosu, kamu yayıncılığı

PDF

___

Aziz, A. (1981). Radyo ve Televizyona Giriş. Ankara: Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Yayınları.
Aziz, A. (1994). 3984 Sayılı Radyo ve Televizyon Yasası. Ankara: Ankara Üniversitesi İletişim Fakültesi Yayınları.
Erdoğan, İ., Alemdar, K. (2005). Öteki Kuram. Ankara: Erk Yayıncılık.
Ellul J. (2003). Teknoloji Toplumu. (çev.:Musa Ceylan). İstanbul: Bakış Yayınları.
Ellul, J. (2012). Sözün Düşüşü. (çev.: Hüsamettin Arslan). İstanbul: Paradigma Yayınları.
Güngör, N. (2011). İletişim: Kuramlar ve Yaklaşımlar. Ankara: Siyasal.
Ong W. J. (1995). Sözlü ve Yazılı Kültür: Sözün Teknolojikleşmesi. İstanbul: Metis Yayınları.
Yaylagül, L. (2013). Kitle İletişim Kuramları: Egemen ve Eleştirel Yaklaşımlar. Ankara: Dipnot.
Avşar, Z . (2005). Kamu Hizmeti Yayıncılığı, Uluslararası Yaklaşımlar ve Türkiye Radyo Ve Televizyon Kurumu. Ege Üniversitesi İletişim Fakültesi Yeni Düşünceler Hakemli E-Dergisi, (1), 93-124.
Aziz, A . (1971). Yurdumuzda TRT Dışındaki Yayın Durumu. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 26(04), 113-137.
Bölükbaş, K . (2020). Kamu Yayıncılığı Bağlamında TRT Radyolarına Bakış: TRT Radyo 1 ve TRT FM Örneği. TRT Akademi, 5(9), 52-85.
Canoruç, M. Ş. (2009) Anayasal Kurum Olan Trt’nin “Özerkliği” Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 8(27), 293-322.
Erken, F . (2017). Dijital Medya Çağında Mcluhan: Sıcak/Soğuk Araçlara İlişkin Güncel Bir Revizyon. Kurgu, 25(3), 44-53.
Karaman, A. (2018). Ürün Bilinirliği ve Tercihini Belirlemede Ürün Uzmanlarının Rolü: Nitel Bir Araştırma. İşletme Araştırmaları Dergisi, 10(2), 646-663.
Özçağlayan, M . (2012). Türkiye'de Radyo Yayıncılığının Gelişimi (1926-1991). İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi | Istanbul University Faculty of Communication Journal, 0(14), 529-557.
Şentürk, R., (2009), McLuhan’ın Televizyon Teorisi. İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 8(15), 17-31.
Tekin, H., Tekin, H. (2012). “Nitel Araştırma Yönteminin Bir Veri Toplama Tekniği Olarak Derinlemesine Görüşme” . İstanbul University Journal of Sociology , 3(13), 101-116.
Uslu, İ. (2011). Televizyon Yayıncılığında Kamu Hizmeti Yayıncılığı, Radyo ve Televizyon Üst Kurulu Yayınlanmamış Uzmanlık Tezi, Ankara.
Resmi Gazete, https://www.resmigazete.gov.tr/arsiv/18221_2.pdf, Erişim Tarihi: 14.02.2021.
RTÜK. Radyo Dinleme Eğilimleri Araştırması. (2007). https://www.rtuk.gov.tr/assets/Icerik/AltSiteler/15-12-radyo-dinleme-egilimleri-3-rapor0111-1.pdf, Erişim Tarihi: 14.02.2021.
RTÜK. Radyo Dinleme Eğilimleri Araştırması. (2010). https://www.rtuk.gov.tr/assets/Icerik/AltSiteler/radyo-dinleme-egilimleri-arastirmasi-2-10-subat-2010.pdf, Erişim Tarihi: 14.02.2021.
RTÜK. Radyo Dinleme Eğilimleri Araştırması. (2019). https://www.rtuk.gov.tr/assets/Icerik/AltSiteler/radyo-dinleme-egilimleri-arastirmasi2020basilmis-versiyon.pdf, Erişim Tarihi: 14.02.2021.
TBMM, https://www.tbmm.gov.tr/tutanaklar/KANUNLAR_KARARLAR/kanuntbmmc076/kanuntbmmc076/kanuntbmmc07603913.pdf, Erişim Tarihi: 14.02.2021.