Harp Tarihinin Etüdü ve Harp Tarihi Yazımında Yöntem

Ordular görevlerinin bir gereği olarak barış şartlarında harbe hazır olmak için yoğun bir faaliyet içinde bulunurlar. Harbe hazırlık sürecinde geçmişte edinilen tecrübeler önemli bir yere sahiptir. Planların yapılabilmesi, milli doktrinlerin oluşması için askeri kültür ve harp tarihi yazımı büyük bir önemi haizdir. Bu tecrübelerin yazılması barış şartlarındaki ordu faaliyetini de kapsıyorsa askeri kültür tarihi olarak tanımlanırken, yalnız harp ve muharebeleri kapsıyorsa harp tarihi olarak tanımlanmaktadır. Bilimsel olarak harp tarihi yazmanın ve harp tarihini araştırmanın yöntemi tarih metodolojisine yakın olmakla birlikte kendine özgü bazı farklılıkları bulunmaktadır. Türk milleti, tarih yapan köklü milletlerden olması sebebiyle oldukça zengin bir harp tarihine sahiptir. Harplerde kendine özgü yöntemler geliştirerek taarruz, savunma ve başarılı geri çekilme uygulamaları yapan yetenekli subaylar yetiştirmiştir. Türk ve dünya askerlik tarihine katkı sağlaması ve gelecekteki harplerde uygulayıcılara kolaylık sunması açısından bu uygulamaların bilimsel yöntemlerle incelenmesine ihtiyaç vardır.

Anahtar Kelimeler:

Türk Harp Tarihi, Strateji, Türk Hava Gücü, Taktik, Moral değerleri, Silahlı Kuvvetler

PDF

___

Àgoston, Gábor (2017). Osmanlı’da Ateşli Silahlar ve Askeri Devrim Tartışmaları, Türkiye İş Bankası Kültür yayınları, İstanbul.
Arar, İsmail (1983). “Askeri Tarihin Tarih İçindeki Yeri”, Birinci Askeri Tarih Semineri Bildiriler I, Gnkur. Basımevi, Ankara.
Aslan, M. Yasin (2008). "Savaş Hukukunun Temel Prensipleri", TBB Dergisi, Sayı 79, 2008: 235-279.
Ateşoğlu, Yaşar (1983). Tarihin Akışına Yön Verenler, Neden Kitap Yayıncılık, İstanbul.
Atatürkçülük Atatürk’ün Söylev ve Demeçleri (Birinci Kitap) (1983). Gnkur. Basımevi, Ankara.
Aktar, Yücel (1983). “Askerî Tarihin Tanımı ve Metodolojisi”. Birinci Askeri Tarih Semineri, Bildiriler I, Gnkur. Basımevi, ATASE Bşk.lığı Yay. Ankara: 1-8.
Bayat, Mert (1983). “Strateji-Tarih-Coğrafya İlişkileri”, Birinci Askeri Tarih Semineri Bildiriler I, Gnkur. Basımevi, Ankara: 61-69.
Berkes, Niyazi (2003). Türkiye'de Çağdaşlaşma, (Hzly.: Ahmet KUYAŞ), 4.Baskı, YKY, İstanbul.
Busbecq, Ogier Glislain (2011). Türk Mektupları Kanuni Döneminde Avrupalı Elçinin Gözlemleri (1555-1560), Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, İstanbul.
Ecik, Hasan Hüseyin (2005). "Etki Odaklı Harekat Konseptinin Tarihi Gelişimi, Kavramsal Çerçevesi ve Türk Silahlı Kuvvetlerindeki Yeri", Stratejik Araştırmalar Enstitüsü (SAREN), İstanbul: 39-62.
Efe, Zafer-İnaç, Hüsamettin (2016). "Teşkilat, Teçhizat ve Tefekkürât (Doktrin) (3T) Perspektifinde Dumansız Barut Teknolojisi (18.yy ve 20.yy Osmanlı Ordusu Örneği)", Yeni Fikir Dergisi, Yıl:7, Sayı:16: 86-96.
Erendil, Muzaffer (1998). Tarihte Strateji (Askeri Stratejiden Milli Stratejiye), Gnkur. Basımevi, Ankara.
Gavet, Andre (2001). Komuta Etme Sanatı, (Çev.:Kazım KIRIKKANAT), 2. Baskı, Gnkur.Basımevi, Ankara.
Görgülü, İsmet (2009). Tarih, Askeri Tarih, Harp Tarihi Atatürk ve Tarih Harp Tarihinde Usul ve Metot, Atase Yay. Gnkur. Basımevi, Ankara.
Günay, Selahattin (2006). Bizi Kimlere Bırakıp Gidiyorsun Türk? Suriye ve Filistin Anıları, Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, İstanbul.
https://www.stratejikanaliz.com/birinci-arap-israil-savasi-harp-prensipleri/(E.T.:06.02.2021).
https://www.slideshare.net/ahmetfarukener/askeri-strateji-prensipleri/(E.T.:06.02.2021).
Işık, Hüseyin (1995). Yabancı Gözüyle Türkler ve Türk Ordusu, Gnkur. Basımevi Yay., Ankara.
İlhan, Suat (2003). Jeopolitik Duyarlılık, Ötüken Yayınları.
Kansu, Yavuz – Şensöz, Sermet – Öztuna, Yılmaz (1971). Havacılık Tarihinde Türkler 1, Hv.Bsm.ve Neş.Md.lüğü, Ankara.
Kütükoğlu, Mübühat S. (1991). Tarih Araştırmalarında Usul, 2. Baskı, İstanbul Neşriyat, İstanbul.
Senai, Osman (2016). Osmanlı-Yunan Seferi Dömeke Meydan Muharebesi, (Yay. Haz. Necdet Aysal), İstanbul, Siyasal Kitabevi.
Adolp, Slade (2012)., Müşavir Paşa’nın Kırım Harbi Anıları, Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, İstanbul.
ŞAHİN, Cevat (2011). "Askeri Tarih Çalışmaları İçin Bir Sentez Aracı Çnerisi 3T: Teşkilat, Techizat, Tefekkürat", Tarih Dergisi, Sayı: 52 (2010/2), İstanbul 2011: 151-181.
Şahin, Hülya (2006). “Asker ve Devlet Adamı Atatürk”, Atatürk’ün Düşünce Yapısı ve Türkiye, Atatürk’ün Doğumunun 125’inci Yılı Armağanı, Gnkur . ATASE Bşk.lığı, Ankara.
Turan, Şerafettin (1983). “Askeri Tarihin ‘Tarih’ İçindeki Yeri”, Birinci Askeri Tarih Semineri Bildiriler I, Gnkur. Basımevi, Ankara.
Topçu, Yücel - Almaç, Ender," Hava Gücünün Yükselişi ve Harp Prensipleri", Savunma Bilimleri Dergisi The Journal of Defense Sciences Kasım/November 2014, Cilt/Volume 13, Sayı/Issue 2: 1-25.
Ucuzsatar, Necati Ulunay (1986). Tarih Boyunca Türk Harp Sanatı Taktik ve Stratejisi-I, Gnkur. Basımevi, Ankara.
Uçarol, Rifat (1995). Siyasi Tarih (1789-1994), 4.Baskı, Filiz Kitapevi, İstanbul.
Yakar, Kadir (1999). "Birinci Kosova Meydan Muharebesi'nin Askeri Yönden Yorumu", Stratejik Etütler Bülteni, Sayı:93, Temmuz:1999, Yıl:33, Genkur. Basımevi, Ankara: 15-23.
Yalçın, Osman (2014). “Çanakkale Cephesi Hava Harekâtının SWOT ve PEST Analizi Yöntemi ile İncelenmesi”, Çanakkale Araştırmaları Türk Yıllığı Dergisi, Yıl: 12, Güz 2014, Sayı: 17,Çanakkale:1-32.
Yalçın, Osman (2016). Türk Hava Harp Sanayii Tarihi, 2.Baskı, Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, İstanbul.
Yalçın, Osman (2017). Türk Hava Gücü Kuruluşu, İlk Seferleri ve Yükselişi (1911-1950), Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, İstanbul.
Yalçın, Osman (2021). "Osmanlı İmparatorluğu Dönemi Türk Askeri Havacılığı", bilig dergisi, TBMM’nin 100. Yılı Özel Sayısı, Kış 2021/Sayı 96: 147-176.
Zaif, Oktay (2016). Hava Harp Tarihi, HHO Basımevi, 2. Baskı, İstanbul.