20092

KIZ ÇOCUKLARININ OKULA GİTMEME NEDENLERİ VAN İLİ ÖRNEĞİ

Araştırma ilköğretim çağındaki kız çocuklarının okula gitmeme nedenlerini tespit etmek amacıyla, Van ili merkezinde, okula hiç gönderilmeyen ve geç gönderilen her iki grupta yer alan kız çocukları, velileri ve öğretmenleri ile gerçekleştirilmiştir. Türkiye’de konu hakkında yapılan çalışmalar incelenmiş ve tarafların görüşlerini derinliğine elde etmek amacıyla nitel görüşme yöntemi kullanılmıştır.. Araştırma sonuçlarına göre Van ilinde ilköğretimde cinsiyet eşitliği sağlama çalışmalarında 2000’li yıllarda önemli oranda başarı elde edilmiştir. Fakat cinsiyet farkı giderilmemiştir. Çalışmaların devamı gerekmektedir. Van ilinde kız çocuklarının okumama nedenleri ekonomik nedenler, dini inançlar ve erkekleri önde tutan geleneksel anlayış olarak ortaya çıkmaktadır. Bu sonuç Türkiye geneli ile uyumludur. Geleneksel cinsiyetçi görüş ve kız çocuklarının düşük konumuna yol açan önyargıların ortadan kaldırılması yanında eğitim bilincinin kazandırılması zorunludur.

Anahtar Kelimeler:

Kız çocuklarının eğitimi, ilköğretimde cinsiyet eşitliği (Van örneği)

Kız çocuklarının okula gitmeme nedenleri (Van ili örneği)

PDF

___

MEB, AÜ, AB, EAUM. (2006).Temel Eğitime Destek Projesi, Ankara.

Başbakanlık, Kadının Statüsü ve Sorunları Genel Müdürlüğü.(1999). Cumhuriyet’in 75. Yılında Türkiye’de Kadının Durumu, Ankara.

Bruns, B., Mignate, A., & Rakotomalala, R. (2003). 2015 Yılına Kadar Herkesin İlkokul Eğitimi Görmesi: Her Çocuk İçin Bir Şans, Dünya Bankası, Washington D.C.www.unicef.org/turkey/dcd04/-8.html. Erişim tarihi: 22Aralık 2009.

DİE. (1997). Çocuk İşgücü Araştırması, Ankara: Başbakanlık.

DİE. (2003). “2000 Genel Nüfus Sayımı, Nüfusun Sosyal ve Ekonomik Nitelikleri, Türkiye”, Ankara: DİE Yayınları.

Eskicumalı, A. (2002). Eğitim, Öğretim ve Öğretmenlik Mesleği, YÜKSEL, Özden (Ed): Öğretmenlik Mesleğine Giriş , Ankara: Pegem A Yayınları.

http://van.meb.gov.tr. Erişim tarihi:12.Ocak.2008.

http://www.haydikızlarokula.org/organizasyon.php. Erişim tarihi:30.Ekim.2008.

Gündüz, A. (2005 ). “Kız Çocuklarının Okullulaşmalarını Etkileyen Faktörler”, Milliyet. 19 Eylül 2007.

Gürol, A., ve Dilli C. (2007). Zorunlu Eğitim Çağında Bulunan Kız Çocuklarının Okula Gitmeme Sebepleri (Şırnak İli örneği), XVI: Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi, 5-7 Eylül 2007, Gaziosmanpaşa Üniversitesi TOKAT. www.pegem.net /akademi/kongrebildiri_detay.asp. Erişim tarihi: 20 Ocak 2008.

Gürsoy, K. T. (1976). “Boşanma Hukukunun Tarihi Gelişimine Genel Bir Bakış ve Boşanma Sebeplerinde En Yeni Eğilimler”, auhf.ankara.edu.tr/ bulten/01-1976- mart.pdf. Erişim tarihi: 5 Aralık 2007.

İlhan, A. (1994). Van’da Kadın Sorunları ve Bu Sorunların Eğitim Açısından İncelenmesi, Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi.

Kalaycıoğlu, E., ve Toprak B. (2003). İş Yaşamı, Üst Yönetim ve Siyasette Kadın http://bianet.org/bianet/kadin/32110-s. Erişim tarihi: 22.12.2009

Keyman, E. F., ve LORASDAĞI, B. K. (2009). “Küreselleşme Türkiye ve Kentlerin Dönüşümü”, Radikal, 22 Mart 2009.

Malkoç, G. (1990). Toplumumuzda Kadının Değişen Rolü ve Yetişkin Eğitimi, Eğitim Bilimleri Birinci Ulusal Kongresi, Ankara.24-28 Eylül 1990, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları.

MEB.(1992). 2000’li Yıllar Öncesinde Türkiye’de Kadın Eğitimi, Ankara: MEB Yayınları.

MEB . (2004). Haydi Kızlar Okula, Ankara.

Nuruan, M. N. (1998). “Aile Araştırmalarının Teorik Sorunları”, Ankara: AAK, III. Aile Şurası Tebliğleri.

Miles, M. B., & Huberman, M. A. (1984). Qualitative Data Analysis, Sage Publications.

Rubin & Rubin. (1995). Qualitative Interviewing:The Art Of Hearing Data, London: Sage Publications.

TÜSİAD ve KAGİDER. (2008). “Cinsiyet Eşitsizliği Raporu; Sorunlar, Öncelikler ve Çözüm önerileri”, http://www.porttakal.com/haber. Erişim tarihi: 17. Mart.2008.

TÜSİAD. (2000). Kadın Erkek Eşitliğine Doğru Yürüyüş, Eğitim Çalışma Yaşamı ve Siyaset, İstanbul: TÜSİAD.

UNİCEF. (2004). http://www.unicef.org. Erişim tarihi: 20.OCAK.2009.

Yalın A., Levent, B., Eroğlu, Ç. Y., Cerrah, N., ve Sundur, Y.T. (2004). Haydi Kızlar Okula, Ankara, MEB Yayınları.