Sağlık Kurumlarında İş Güvenliğinin Değerlendirilmesi

Amaç: Tanımlayıcı ve kesitsel olan çalışmanın amacı, hastanede çalışan sağlık personeline yönelik iş güvenliğinin sağlanıp sağlanmadığının ve iş güvenliği için yapılan faaliyetlerin değerlendirilmesidir. Materyal ve Metot: Çalışma 01 Haziran- 31 Temmuz 2017 tarihleri arasında yapıldı. Veriler Öztürk ve Babacan’ın 2012 yılında geliştirdiği İş Güvenliği Ölçeği kullanılarak elde edildi. Ölçekten yüksek puan alınması hastanelerde iş güvenliğinin sağlandığını, düşük puan alınması iş güvenliğinin sağlanamadığını göstermektedir. Verilerin analizinde sayı, yüzdelik, ortalama, Mann Whitney U ve Kruskall Wallis test kullanıldı. Sonuçlar %95 güven aralığında değerlendirildi ve p değeri 0.05'den küçük ise istatistiksel olarak anlamlı olarak kabul edildi. Bulgular: Katılımcıların yaş ortalaması 38.34±4.96, %76.1’i sağlık kurum ve kuruluşlarında hasta ve çalışan güvenliği ile ilgili tebliği okuduklarını ve %82.6’sı konu ile ilgili bir eğitime katıldıklarını bildirdiler. Ölçek ortalama toplam puanı 153.64±25.83 olarak belirlendi. Ölçek alt gruplarında en düşük puanın; mesleki hastalıklar ve şikayetler (1.98 ± 0.84) ve yönetsel destek ve yaklaşımlar (2.77 ± 1.08), en yüksek puanın ise sağlık taraması ve kayıt sisteminden (4.99 ± 0.84) alındığı saptandı. Sonuç: Hastanelerde iş sağlığı ve güvenliğinin sağlanması konusunda önlemler ve uygulamalar, hasta ve çalışan sağlığının güvenliğini de artıracaktır. Bu konuda daha fazla çabaların yapılması gerekmektedir.

Anahtar Kelimeler:

Hemşireler, iş güvenliği

PDF

___

KAYNAKLAR1.Tüzüner LT, Özaslan BÖ. Hastanelerde iş sağlığı ve güvenliği uygulamalarının değerlendirilmesine yönelik araştırma. İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi Dergisi. 2011; 40: 138-144.
2.Çiçek Ö, Öçal M. Dünyada ve Türkiye’de İş Sağlığı ve İş Güvenliğinin Tarihsel Gelişimi HAK-İŞ Uluslararası Emek ve Toplum Dergisi. 2016; 5(11): 106-129.
3.Öztürk YE, Kıraç R. İşverenin ve Çalışanın İş Sağlığı ve Güvenliği Konusundaki Sorumluluğun Hemşireler Açısından Değerlendirilmesi. V. Uluslararası Sağlıkta Performans ve Kalite Kongresi; Selçuk Üniversitesi; 2014; Konya, 125-134.
4.Erci B. İş sağlığı hemşireliği. Halk Sağlığı Hemşireliği. Ankara; Göktuğ Yayıncılık; 2010.
5.Dayan S. Öngel V. İş Sağlığı Ve Güvenliği Uygulamalarının Sağlık Çalışanları Tarafından Değerlendirilmesi: Bir Özel Hastane Örneği. International Conference On Eurasian Economies. Session 4C: Sağlık Ekonomisi. 2016: 479-486.
6.Solmaz M, SOLMAZ T. Hastanelerde iş sağlığı ve güvenliği. Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi. 2017; 6(3): 147-156.
7.Aiken LH, Clarke SP, Sloane DM. Hospital staffing, organization and quality of care: Cross-national findings. Nurs Outlook. 2002; 50: 187–94.
8.Ovretveit J. Nordic privatization and private healthcare. Int J Health Plann Mgmt. 2003;18(3): 233-246.
9.Rogers AE, Hwang TW, Scott LD, Aiken LH, Dingers DF. The working hours of hospital staff nurses and patient safety: Health Affairs. 2004; 33(4): 202-212.
10.Henderson AD. Nurses and workplace violence: nurses’ experiences of verbal and physical abuse at work. Nurs Leadersh (Tor Ont) 2003; 16(4): 82–98.
11.Catlette MA. Descriptive study of the perceptions of workplace violence and safety strategies of nurses working in level I trauma centers. J Emerg Nurs. 2005; 31(6): 519–525.
12.De Castro AB, Hagan P, Nelson A. Prioritizing safe patient handling: The American Nurses Association’s Handle with Care Campaign. J Nurs Adm. 2006; 36(7–8): 363–369.13.McNeely E. The consequences of job stress for nurses’ health: time for a check-up. Nurs Outlook. 2005; 53(6); 291–299.
14.Scott LD, Hwang WT, Rogers AE. The impact of multiple care giving roles on fatigue, stress, and work performance among hospital staff nurses. J Nurs Adm. 2006; 36(2),36–95.
15.Trinkoff AM, Le R, Geiger-Brown J, Lipscomb J. Work schedule, needle use, and needlestick injuries among registered nurses. Infect Control Hosp Epidemiol. 2007; 28(2): 156–164.
16.Uçak A, Kiper S, Karabekir HS. Sağlık çalışanlarının karşılaştıkları ve eğitiminin iş kazalarını azaltma durumuna etkisi. Bozok Tıp Dergisi. 2011; 1(3): 7-15.
17.Öztürk H, Babacan, E. Bir ölçek geliştirme çalışması: Hastanede çalışan sağlık personeli için iş güvenliği ölçeği. Hemşirelikte Eğitim ve Araştırma Dergisi. 2012; 9(1): 36- 42.
18.Karaer G, Özmen D. Sağlık çalışanlarının iş güvenliği: devlet hastanesi örneği. Türkiye Klinikleri j Nurs Sci. 2016; 8(4): 306-316.
19.Öztürk H, Babacan E, Özdaş Anahar E. Hastanede çalışan sağlık personelinin iş güvenliği. Gümüşhane Sağlık Bilimleri Dergisi. 2012; 1(4): 252-268.
20.Özarslan, A. Ankara’da Bir Eğitim Hastanesinde Çalışan Hemşirelerde İş Kazası Sıklığı. Yüksek Lisans Tezi, Ankara: Gazi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Kazaların Demografisi ve Epidemiyolojisi Anabilim Dalı; 2009.
21.De Castro AB, Cabrera LS, Gee CG, Fujıshiro K, Tagalog AF. Occupational health and safety issues among nurses in the Philippines. HHS Public Access. 2009; 57(4): 149-157
22.Dawson J. Workplace health and safety concerns of registered nurses. 14. Annual Meeting and Expo November 2-6, Boston, 2013.
23.Chiodi MB, Marziale MH, Robazzi, ML. Occupational accidents involving biological material among public health workers. Rev Lat Am Enfermagem. 2007; 15(4): 632-638.
24.Dikmetaş Yardan E, Köksal F, Yardan T. Hemşirelerin Hastane İş Güvenliğine İlişkin Algı Düzeylerinin Araştırılması. IV. Uluslararası Sağlıkta Performans ve Kalite Kongresi; 2013; Ankara, 25-36.
25.Tan M, Polat H, Akgün Şahin Z. (2012). Hemşirelerin Çalışma Ortamlarına İlişkin Algılarının Değerlendirilmesi. Sağlıkta Performans ve Kalite Dergisi, 2012; 4: 67-79.
26.Occupational Health and Safety Risk in Public Hospitals Report. (Report No: 283). 2013, Victoria: Victorian Auditor-General.