Bu araştırmanın ana amacı, çiftçilerin üretim planlaması altında faaliyet göstermelerini sağlayacak politikaların geliştirilmesinde karar vericilerin neler yapması gerektiğine ilişkin ipuçlarını aramaktır. Bu çerçevede, farklı politikaları temsil eden yaklaşımlar belli senaryolar altında çiftçilere sunularak kabul edilme düzeyleri analiz edilmiş ve üretim planlarını uygulamak isteyen çiftçi sayısının en yüksek olduğu politika bileşenleri belirlenmiştir. Araştırmanın ana materyalini İzmir İli Menemen, Torbalı ve Tire ilçelerinde faaliyet gösteren çiftçilerle yüzyüze yapılan anketlerden elde edilen veriler oluşturmaktadır. Araştırmanın örnek hacmi oransal örnek hacmi formülüne göre %90 güven aralığı ve % 7.5 hata payı için 120 olarak hesaplanmıştır. Çiftçilerin kendilerine önerilen senaryo halindeki politikaların hangi bileşenlerden oluşması durumunda üretim planlamasına dayalı üretim yapma eğiliminin en yüksek olacağını belirlemede BeCA (Best Combination of Alternatives-seçeneklerin en iyi bileşimi) yönteminden yararlanılmıştır. BeCA, 0-1 programlama yardımıyla optimum tercih bileşim(ler)ini vermektedir. BeCA ile çiftçilerin üretim planlamasını uygulama ihtimali en yüksek üç farklı yaklaşım geliştirilmiştir. Elde edilen en iyi bileşimlerin tanımlayıcı istatistikleri sunulmuştur. Analiz sonuçlarına göre; çiftçilerin tarımsal üretimdeki temel amaçlarının en yüksek gelirli üretim yapmak olduğu, bu amaca göre tahsis edeceği arazi büyüklüğünü belirlerken elindeki sermaye ve kredi miktarını dikkate aldığı, planlama için Tarım Bakanlığı ziraat mühendisinden destek almak istediği, yetiştirmek istediği ürüne karar verirken daha yüksek gelir sağlayan ürünler olmasına dikkat ettiği yaklaşım, en çok tercih edilen yaklaşım olarak ortaya çıkmıştır.

This study aims at finding out the clues regarding what decision makers should do on developing policies that will provide the farmers to angage in via production plans. Under this framework, the farmer attitudes toward the approaches in scenarios representing various policies were analyzed and policy components that makes farmers’ tendency maximum the application of production plans were elicited. Data of the study was obtained from a face to face survey carried out in Izmir province, Menemen, Torbalı and Tire. Sample size was calculated as 120 via proportional sampling with 90% confidence interval and 7.5% error margin. BeCA (Best Combination of Alternatives), a mathematical programming model with integer results, was applied to determine which components should be involved in the policies that makes the farmers’ tendency for application of production plans. BeCA presents optimum combination of farmer preferences. This study developed 3 different approaches each covering most applicable policy components and presents descriptive statistics of them. The most applicable approach obtained from BeCA was the model pointing out a policy assuming that the objective function of the production plan is a production with the highest income, the constraints are land size and amount of capital and size and support is from the Ministry of Agriculture engineers.