Akreditasyon Sürecini Tamamlayan Yabancı Diller Yüksekokulu Öğretim Elemanlarının Sürece İlişkin Görüşlerinin Belirlenmesi

Bu araştırmanın amacı, akreditasyon sürecini tamamlamış yabancı diller yüksekokullarında görev yapan öğretim elemanlarının, kurumda tecrübe etmiş oldukları akreditasyon sürecine ilişkin görüşlerini belirlemektir. Çalışmada nitel araştırma yöntemlerinden biri olan durum çalışması deseni kullanılmıştır. Araştırmaya, 12 farklı üniversitenin yabancı diller yüksekokulunda görev yapan 31 öğretim elemanı katılmıştır. Veri toplama aracı olarak, araştırmacılar tarafından hazırlanan yarı-yapılandırılmış görüşme formu kullanılmıştır. Verilerin analizinde ise içerik analizi yöntemi benimsenmiştir. Araştırma sonuçlarına göre; akreditasyon sürecinde kurumların en çok dokümantasyon alanında eksiklikle karşılaştıkları, dolayısıyla öğretim elemanlarının akreditasyon sürecinde en çok zorlandıkları işlemlerin de belgeler hazırlamak ve kanıtlar oluşturmak olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Akreditasyonla birlikte kurumların öğrenme ve öğretme süreçlerinde önemli iyileştirmeler yapıldığı ve böylelikle kurumların daha nitelikli bir hizmet sunduğu görüşü ortaya çıkmıştır. Ayrıca, akreditasyon sürecinin kurumda kalite kültürünün ve sürekli gelişim düşünce tarzının benimsenmesini sağladığı görüşüne ulaşılmıştır. Akreditasyonun amacı ve süreç hakkında kurum personeli bilgilendirilmeli ve personelin sürece hazır olması sağlanmalıdır. Buna ek olarak, akreditasyon sürecindeki çalışmalar personelin geneline yayılmalı, plânlı ve dengeli bir iş bölümü yapılmalıdır.

Anahtar Kelimeler:

Akreditasyon, hazırlık sınıfları, kalite, yabancı diller yüksekokulu

Investigation of Instructors' Views on the Accreditation Process of Schools of Foreign Languages

The main purpose of this study is to determine the views of instructors who work at accredited schools of foreign languages about the accreditation process that they have been through. This study follows the qualitative case study research design. The participants were 31 English instructors working at 12 different foreign language schools in Turkey. A set of semi-structured interview questions created by the researchers were used as the data collection tool. The collected data were then subjected to content analysis. It was found that documentation was the most problematic area for the institutions during the accreditation process, so it was the most labor-intensive area for the instructors. Also, it was found that there were significant improvements in the learning and teaching process at these institutions, which resulted in a higher quality of instruction. In addition, it was observed that the accreditation process triggers creation of a culture of quality and continuous development among the instructors. It can be recommended that all teaching staff should be well informed about the accreditation purpose and process, ensuring staff readiness. Furthermore, the burden of work involved in accreditation should be shared by all the staff, with a well-planned and balanced division of labor among them.

Keywords:

Accreditation, preparatory classes, quality, schools of foreign languages,

PDF

___

Aboelmaged, M. G. (2010). Six sigma quality: A structured review and implications for future research. International Journal of Quality & Reliability Management, 27(3), 268–317.
Adelman, C. (1992). Accreditation. In B. R. Clark, & G. R. Neave (Eds.), Encyclopedia of higher education (pp. 1313–1318). Oxford: Pergamon Press.
Aktan, C. C., & Gencel, U. (2007). Yükseköğretimde akreditasyon. C. C. Aktan (Ed.), Değişim çağında yükseköğretim (s. 1–14). İzmir: Yaşar Üniversitesi.
Bakioğlu, A., & Baltacı, R. (2010). Akreditasyon: Eğitimde kalite. Ankara: Nobel Yayıncılık.
Doğan, İ. (1999). Eğitimde kalite ve akreditasyon sorunu: Eğitim fakülteleri üzerine bir deneme. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 5(4), 503–519.
Durman, M. (2007). Yükseköğretimde kalite güvencesi ve ülkemizdeki gelişmeler. Eğitim Bilimleri Bakış Açısıyla Eğitim Fakülteleri ve Akreditasyon Çalıştayı. Ankara: Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları.
Eaton, J. S. (2012). The future of accreditation. Planning for Higher Education, 40(3), 8–15.
Epstein, R. A. (2012). The role of accreditation commissions in higher education: The troublesome case of Dana College. University of Chicago Law Review, 79(1), 83–106.
Erkuş, S. (2009). Eğitim fakültelerinin akreditasyon sürecine hazır olma durumuna ilişkin öğretim elemanlarının görüşlerinin değerlendirilmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Kırıkkale Üniversitesi, Kırıkkale.
Gibbs, P. (2011). Finding quality in being good enough conversations. Quality in Higher Education, 17(2), 139–150.
Harvey, L. (2004). The power of accreditation: Views of academics. In P. Di Nauta, P. L. Omar, A. Schade, & J. P. Scheele (Eds.), Accreditation models in higher education: Experiences and perspectives (pp. 5–19). Helsinki: ENQA Workshop Reports.
Harvey, L., & Green, D. (1993). Defining quality. Assessment and Evaluation in Higher Education, 18(1), 9–34.
Harvey, L., & Newton, J. (2004). Transforming quality evaluation. Quality in Higher Education, 10(2), 149–165.
Hussey, T., & Smith, P. (2010). The trouble with higher education: A critical examination of our universities. London: Routledge.
Kalaçay, B. (2019). An analysis of the effects of accreditation on the quality of English preparatory schools of foundation universities in Istanbul. Unpublished master thesis, Maltepe University, İstanbul.
Kilfoil, W. R. (2007). Acquiring accreditation in distance learning. Commonwealth of Learning Knowledge Series. 20 Temmuz 2018 tarihinde adresiden erişildi.
Kohler, J. (2003). Quality assurance, accreditation, and recognition of qualifications as regulatory mechanisms in the European Higher Education Area. Higher Education in Europe, 28(3), 317–330.
Martin, M. (2008). Policy rationales and organizational and methodological options in accreditation: Findings from an IIEP research project. In G. Hernes, & M. Martin (Eds.), Accreditation and the global higher education market (pp. 28–55). Paris: International Institute for Educational Planning Printshop.
Miles, B. M., & Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis: An expanded sourcebook. Thousand Oaks, CA: Sage.
Moroğlu, N. (2004). Avrupa Birliği eğitim politikalarına uyum çalışmaları ve ilköğretim sisteminde yenilikler. Avrupa Birliğine giriş sürecinde eğitim. Genişletilmiş 2. baskı. Eğitim Dizisi No: 1. İstanbul: ALKEV.
Prasad, G., & Bhar, C. (2010). Accreditation system for technical education programmes in India: A critical review. European Journal of Engineering Education, 35(2), 187–213.
Provezis, S. (2010). Regional accreditation and student learning outcomes: mapping the territory. Occasional Paper 6, National Institute for Learning Outcomes Assessment (NILOA). 13 Ağustos 2018 tarihinde adresinden erişildi.
Rippin, A., White, J., & Marsh, P. (1994). From quality assessment to quality enhancement: A framework. Quality Assurance in Education, 2(1), 13–20.
Rozsnyai, C. (2004). Hungary: Accreditation models in higher education: experiences and perspectives. In P. Di Nauta, P. L. Omar, A. Schade, & J. P. Scheele (Eds.), Accreditation models in higher education: Experiences and perspectives (pp. 46–48). Helsinki: ENQA Workshop Reports.
Sanyal, B. C., & Martin, M. (2007). Quality assurance and the role of accreditation: An overview. In Global University Network for Innovation (Ed.), Higher education in the world 2007: Accreditation for quality assurance. What is at stkae? (pp. 3–17). New York, NY: Palgrave Macmillan.
Schwarz, S., & Westerheijden, D. (2004). Accreditation in the framework of evaluation activities: A comparative study in the European Higher Education Area. In S.
Schwarz, & D. Westerheijden (Eds.), Accreditation and evaluation in the European Higher Education Area (pp. 1-41). Dordrecht: Kluwer Academic Publishers.
Sinha, M. N., & Willborn, W. O. (1985). The Management of quality assurance. New York: John Wiley & Sons, Inc.
Strauss, A. L., & Corbin, J. M. (1998). Basics of qualitative research: Grounded theory procedures and techniques. Newbury Park, CA: Sage Publications.
Summers, D. C. S. (2009). Quality management: creating and sustaining organizational effectiveness. Upper Saddle River, NJ: Pearson Education.
Talbot, D. (2016). Evidence for no-one: standards, accreditation, and transformed teaching work. Teaching and Teacher Education, 58, 80–89.
TDK (2018). Güncel Türkçe sözlük. Ankara: Türk Dil Kurumu.
Uçar, E. M., & Levent, F. (2017). Yükseköğretimde uluslararası akreditasyon deneyimi: Bir vakıf üniversitesi yabancı diller hazırlık okulu örneği. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 10(52), 846–857.
Ülker, N. (2015). Yabancı dil hazırlık programlarının akreditasyonunun akademik kaliteye etkisi üzerine uluslararası bir araştırma. Yayımlanmamış doktora tezi, Marmara Üniversitesi, İstanbul.
Volkwein, J. F. (2010). The assessment context: accreditation, accountability and performance. New Directions for Institutional Research, 2010(S1: Assessment Supplement), 3–12.
Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2006). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Yıldırım, H. (2002). Toplam kalite yönetimin temel kavramları. Öneri - Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17(5), 191–202.
Yılmaz, A. (2018). Fen bilgisi öğretmen yetiştirme programlarında kalite standartlarının belirlenmesi: Ölçek geliştirme ve uygulama çalışması. Yayımlanmamış doktora tezi, Kastamonu Üniversitesi, Kastamonu.
YÖDEK (2006). Yükseköğretim kurumlarında akademik değerlendirme ve kalite geliştirme rehberi. Ankara: Yükseköğretim Akademik Değerlendirme ve Kalite Geliştirme Komisyonu.