WALTER BENJAMIN’İN DİL FELSEFESİNDE ADLANDIRAN İNSAN FİGÜRÜ

19. yüzyılın sonlarında ve 20. yüzyılda dil felsefesi önemli bir yol kat eder. Wittgeinstein, Saussure, Heidegger, yapısalcılık ve sonrası düşünürlerini bu çerçevede düşünmek mümkündür. 20. yüzyılın ilk çeyreğinde Walter Benjamin’in eleştirel bir bakışla oluşturduğu Yahudi mistisizmi kökenli dil görüşü bu bağlamda dikkate değerdir. Benjamin’e göre dilin her şeyi kapsayıcı bir özelliği vardır ve her tinsel içeriğin iletilmesi dildir. İnsan kendi tinsel özünü dilde iletir ve tinsel içeriğin iletilmesi onun dilsel özüdür. Dilin kendisinin en temel özü ise addır. Bu durumda insanın özü adlandırmaktır. Ad koyma, Tanrı’nın yaratıcılığının insanda tezahür etmesini sağlayan bir özelliktir. Adlandıran insan, Benjamin’in dil felsefesinde ön plana çıkan bir unsur olarak dünyevi olan ile ilahi olanı birbirine bağlar. Bu çalışma, Walter Benjamin’in dil felsefesi üzerinden adlandıran insan figürünü beslendiği kaynaklar ve tarihsel olarak karşılaştırılabilir olan düşünceler çerçevesinde incelemeyi amaçlar.
Anahtar Kelimeler:

Benjamin, Dil, Adlandırma, İnsan

___

  • Altuğ, T. (2013). Dile Gelen Felsefe. YKY: İstanbul.
  • Benjamin, W. (2014). Son Bakışta Aşk. (Haz. Nurdan Gürbilek). Metis Yayınları: İstanbul.
  • Dayıoğlu, L. (2007). “Walter Benjamin’in Dil Felsefesi Üzerine”, İÜ Alman Dili ve Edebiyatı Dergisi, Sayı 19, İstanbul.
  • Dellaloğlu, B. F. (2010). Romantik Muamma. Ayrıntı Yayınları: İstanbul.
  • Dellaloğlu, B. F. (2012). Benjaminia: Dil, Tarih ve Coğrafya. Ayrıntı Yayınları: İstanbul.
  • Demiralp, O. (1999). Tanrı Bakışlı Çocuk. YKY: İstanbul.
  • De Saussure, F. (1998). Genel Dilbilim Dersleri. (Çev. Berke Vardar). Multilingual Yayınları: İstanbul.
  • De Saussure, F. (2014). Genel Dilbilim Yazıları. (Çev. Savaş Kılıç). İthaki Yayınları: İstanbul.
  • Eco, U. (2009). Avrupa Kültüründe Kusursuz Dil Arayışı. (Çev. Kemal Atakay). Literatür Yayınları: İstanbul.
  • Kitabı Mukaddes (2015). Kitabı Mukaddes Şirketi, İstanbul.
  • Özbek, M. (2000). “Walter Benjamin Okumak – I”, Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, Cilt 55, Sayı 2, Ankara.
  • Platon (2000). Kratylos. (Çev. Cenap Karakaya). Sosyal Yayınlar: İstanbul.
  • Yazır, E. H. (2007). Kur’ân-ı Kerîm ve Açıklamalı Meâli. Huzur Yayınevi: İstanbul.