Bu makalenin amacı Yunanistan’ın Mısır ile İsrail politikalarını bölgesel gelişmeler bağlamında incelemektir. Konu sadece bu iki ülkeyle sınırlandırılmamıştır. Ayrıca Atina’nın Türkiye’ye tarihsel bakış açısı da konu bütünlüğünü sağlamak adına analize dahil edilmiştir. Makale boyunca Yunan hükümetlerinin İsrail’e yönelik dış politikasını belirleyen faktörlere yer verilerek bu politikadaki süreklilik ve kopuş unsurları irdelenmiştir. Benzer yöntem Yunanistan-Mısır ilişkilerine de uygulanmıştır. Mukayeseli bir şekilde Yunanistan’ın benimsediği İsrail politikasının neden değiştiği; Mısır politikasının ise neden değişmediği, Atina’nın tehdit algılamaları üzerinden sorgulanmıştır. Yine bu bağlamda İsrail ile Yunanistan’ı birbirine yakınlaştıran nedenler üzerinde durulmuştur. Bu doğrultuda bölgesel gelişmeler karşısında iki ülkenin pragmatist nedenlerden dolayı önce normalleşme dönemine ardından da yakınlaşma sürecine girdiği tespit edilmiştir.

The purpose of this article is to examine Greece’s policies related to Egypt and Israel in the context of regional developments. The issue is not limited to those two countries only. In addition, Athens’ historical perspective on Turkey is also included in the analysis in order to ensure the integrity of the issue. The factors determining the foreign policy of the Greek governments towards Israel are included and the elements of continuity and rupture in that policy are examined throughout the article. A similar method is used related to the Greece-Egypt relations. The reason why Greece’s Israeli policy changed and its Egyptian policy did not change is questioned comparatively through the threat perceptions of Athens. The reasons bringing Israel and Greece closer to each other are dealt with in this context. Accordingly, it has been determined that the two countries first entered a normalization period and then a rapprochement process due to pragmatist reasons in the face of regional developments.