Türk edebiyatının tarihi gelişiminde yaklaşık altı yüzyıl süren klasik Türk edebiyatı yüzlerce şair yetiştirmiştir. Bu şairlerden biri de Ahmed Hilmî’dir. Edebiyat tarihlerinde yer almayan, 19. yüzyılda yaşadığı, askerî kâtip olarak görev yaptığı ve 1899 tarihinde vefat ettiği bilinen Ahmed Hilmî’nin bir divançesi bulunmaktadır. 1315 senesinde İstanbul’da basılan eser yetmiş sayfadan oluşmaktadır. Eserde gazel, kaside, kıt’a, müstezad, tahmis, muhammes, müseddes gibi farklı nazım şekilleriyle yazılmış toplam 59 şiir yer almaktadır. Hilmî mahlasını kullanan şairin gazellerinde genellikle aşk ve tasavvuf konularına yer verdiği görülmektedir. Bu çalışmada, önce Ahmed Hilmî’nin hayatı ve edebi şahsiyeti ile ilgili bilgi verilmiştir. Daha sonra şairin divançesi, şekil ve muhteva, dil ve üslup özellikleri bakımından incelenmiş ve Divançe’de yer alan şiirler günümüz harflerine aktarılmıştır.