MİRASIN TEMSİLCİ ARACILIĞIYLA REDDEDİLMESİ HALİNDE ÖZEL YETKİNİN GEREKLİ OLUP OLMADIĞI HUSUSUNUN ÖĞRETİDEKİ GÖRÜŞLER VE YARGITAY KARARLARI IŞIĞINDA DEĞERLENDİRİLMESİ

Mirasın reddi, yetkilendirilmiş bir temsilci aracılığıyla yapılabilir. Ancak temsilcinin özel yetkiye sahip olmasının gerekip gerekmediği hususunda kanunda açık bir hüküm yoktur. Türk Medeni Kanunu’nun Velayet, Vesayet ve Miras Hükümlerinin Uygulanmasına İlişkin Tüzük m. 39’da, “istem, bu konuda yetkisi olan vekil tarafından yapılmış ise….” ifadesi yer almaktadır. Yetkili temsilcinin özel olarak yetkilendirilmiş olmasının gerekli olup olmadığı hususu öğreti ve uygulamada tartışmalara yol açmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Mirasın Reddi, Yetkili Temsilci, Özel Yetki

EVALUATION OF WHETHER SPECIAL AUTHORITY IS REQUIRED IF DISCLAIMER OF INHERITANCE IS EXERCISED THROUGH AUTHORIZED REPRESENTATION IN THE LIGHT OF THE DOCTRINAL THOUGHT AND THE DECISIONS OF THE SUPREME COURT

Disclaimer of inheritance can be exercised through an authorized representative. In contrast, there is no clear provision in the law as to whether the representative should have a special authority. On the other hand, in the Article 39 of the Turkish Civil Code Regulation on the Implementation of Custody, Guardianship and Inheritance Provisions, "if the request has been made by the proxy authorized to do so..." statement is located. Whether it is necessary for the authorized representative to be specially authorized has led to discussions in doctrine and practice.

Keywords:

Disclaimer of inheritance, Authorized representative, Special authority,

PDF

___

AKÇAAL, Mehmet, “Hükmî Reddin Tespiti Davası”, Marmara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Hukuk Araştırmaları Dergisi Prof. Dr. Ferit Hakan Baykal Armağanı, Aralık 2019, C. 25, S. 2, s. 520-540.
ANTALYA, Gökhan/SAĞLAM, İpek, Miras Hukuku, Üçüncü Baskı, İstanbul 2015.
ANTALYA, Gökhan/TOPUZ, Murat, Medeni Hukuk, Cilt I, Genişletilmiş 3. Baskı, Ankara 2019.
AYAN, Mehmet, Miras Hukuku, Gözden Geçirilmiş 9. Baskı, Ankara 2016.
DURAL, Mustafa/ÖZ, Turgut, Türk Özel Hukuku Cilt IV Miras Hukuku, İstanbul 2017.
EREN, Fikret, Borçlar Hukuku Özel Hükümler, 7. Baskı, Ankara 2019. ESCHER, Arnold, Kommentar zum Schweizerischen Zivilgesetzbuch, Das Erbrecht, Zweite Abteilung: Die Erbgang (Art. 537-640), Dritte Auflage, Zürich 1960.
GÜNAL, Aydın Ebrar, Mirasın Reddi ve Hukuki Sonuçları, (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi- Çankaya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Özel Hukuk Ana Bilim Dalı, 2016).
HELVACI, İlhan, Eski Medenî Kanunumuzla Karşılaştırmalı Olarak Türk Medenî Kanunu’na göre Mirasın Reddi (MK. m. 605- MK. m. 618), İstanbul 2002.
HELVACI, S., Kişilik İşlemi Hakları (Münhasıran Şahsa Bağlı Haklar), Yayınlanmamış Doktora Tezi, İstanbul 1993.
İMRE, Zahit/ERMAN, Hasan, Miras Hukuku, Gözden Geçirilmiş 13. Basım, İstanbul 2017.
İNAN, Ali Naim/ERTAŞ, Şeref/ ALBAŞ, Hakan, Miras Hukuku, Mevzuattaki Değişikliklere ve Uygulamalardaki Yeniliklere Göre Genişletilmiş Güncellenmiş 10. Bası, Ankara 2019.
İYİMAYA, Ahmet, “Temsil Yoluyla Bağıtlanan Avukatlık Sözleşmesi İçin Özel Yetkinin Varlığı Zorunlu Mudur?”, TBB Dergisi, 1993, Sayı 3-4, s. 362-384.
KILIÇOĞLU, Ahmet, Miras Hukuku, Genişletilmiş 8. Bası, Ankara 2018.
KOCAYUSUFPAŞAOĞLU, Necip, Miras Hukuku, 3. Bası, İstanbul 1987.
KURT, Ekrem, “Türk Hukukunda Kişiye Sıkı Sıkıya Bağlı Haklar ve Hukuki Sonuçları”, İstanbul Kültür Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, S. 2-2/Temmuz-Ağustos 2016, s. 122-150.
ODUNCU, Leyla, “Bireysel Başvuru Kanun Yolu İçin Dava Vekâletnamesinde Özel Yetkinin Yer Alması Zorunluluğu”, Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi 2004, C. XVIII, S. 1, s. 209-241.
ÖZTAN, Bilge, Miras Hukuku (Tablolar ve Örneklerle), Sekizinci Bası, Ankara 2017.
PEKCANITEZ, Hakan/ÖZEKES, Muhammet/AKKAN, Mine/TAŞ KORKMAZ, Hülya, Medenî Usûl Hukuku, Cilt I,15. Bası, İstanbul 2017.
PETEK, Hasan, “Mirasın Hükmen Reddi”, (https://journal.yasar.edu.tr/wp-content/uploads/2014/01/3-Hasan-PETEK.pdf), (Erişim Tarihi: 10.02.2020), s. 2191-2192. PIOTET, Paul, Schweizerisches Privatrechts, Vierter Band, Erbrecht, Zweiter Halbband, Basel und Stuttgart 1978.
SANDOZ, S., Commentaire Romand, Code Civil II, Art.457-977 CC, Bale 2016.
SEROZAN, Rona/ENGİN, Baki İlkay, Miras Hukuku ve Uygulama Çalışmaları, Güncellenmiş 5. Baskı, Ankara 2018.
ŞENOCAK, Zarife, “Yargıtay’ın Vermiş Olduğu Bir Karar Dolayısıyla”, AÜHFD, 1996/1-4, s. 449-451.
STEINAUER, P.-H., Le droit des successions, 2.éd., Berne 2015, s. S.507 n.956
TANDOĞAN, Halûk, Borçlar Hukuku Özel Borç İlişkileri, Cilt II, İstanbul 2010.
WERRO, F. / SCHIMIDLIN, I., Commentaire Romand, Code Civil I, Art.1-359 CC, Bale 2010.
YAVUZ/ACAR/ÖZEN, Türk Borçlar Hukuku - Özel Hükümler, 10.Bası, İstanbul 2014.
YAVUZ/ACAR/ÖZEN, Borçlar Hukuku Dersleri (Özel Hükümler), 16.Bası, İstanbul 2019.
ZEVKLİLER, Aydın/GÖKYAYLA, Emre, Borçlar Hukuku Özel Borç İlişkileri, 16. Bası, Ankara 2016.