ERGİNLERİN EVLAT EDİNİLMESİNDE ÖNCEKİ EVLATLIĞIN RIZASI

TMK 313 I’e göre, ergin bir kişinin evlat edinilebilmesi, ancak evlat edinenin altsoyunun açık muvafakatiyle mümkündür. Açık muvafakati aranan altsoyun kapsamına, evlat edinecek olan kişinin daha önce edinmiş olduğu evlatlığı da dahildir. Önceki Medeni Kanun döneminde öğretide yapılan, kan bağına dayanan - kan bağına dayanmayan altsoy ayırımının etkisindeki aksi yöndeki değerlendirmeler isabetli değildir. İsabetli olmayan bu değerlendirme yüzünden rızası alınmamış olan mevcut evlatlık, rızanın bulunmayışına ilişkin olan TMK 317 hükmüne dayanarak, evlat edinme kararının kaldırılmasını isteyebilir.

Anahtar Kelimeler:

Evlat edinme, soybağının evlat edinmeyle kurulması, erginlerin evlat edinilmesi, erginlerin evlat edinilmesine evlat edinenin altsoyunun rızası, evlatlık ilişkisinin kaldırılması

CONSENT OF THE PREVIOUSLY ADOPTED DESCENDANTS OF THE ADOPTING PERSON TO THE ADOPTION OF AN ADULT

According to TCC (Turkish Civil Code) art. 313 I, which regards the adoption of adults, adoption of an adult is exclusively possible with the express consent of the adopter's descendants. Previously adopted descendants of the adopter are as well included in the scope of the descendants whose explicit consent is sought. Under the former Civil Code, a distinction was made by the doctrine between lineal descendants linked by blood and linked by adoption. This distinction is not accurate. The adoptee, whose consent was not obtained due to this inaccurate evaluation in the doctrine, may request the removal of the adoption decision based on the provision of TCC art. 317 regarding the lack of consent.

Keywords:

Adoption, formation of parent-child relationship by adoption, adoption of adults, consent of the adopter’s descendants to adoption of an adult, removal of adoption,

PDF

___

Abdülkadir ARPACI, Kişiler Hukuku (Gerçek Kişiler), 2.Bası, İstanbul 2000.
Şakir BERKİ, Türk Hukukunda Evlâdedinme ve Evlâdlığın Mirası, Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi 1952/3, s.3 vd.
Andrea BÜCHLER / Zeno RAVEANE, Die Volljährigenadoption nach revidiertem Recht, AJP 2018, s.689 vd.
Aytekin ATAAY, Medeni Hukukta Evlâd Edinme, İHFD 1957, sayı 1-4, s.266 vd.
Başak GÖRGEÇ, Evlatlık İlişkisinin Kaldırılması, Erzincan Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, C. XIV, S. 1–2 (2010), s.353 vd.
BSK ZGB I-BREITSCHMID, Honsell/Vogt/Geiser (Hrsg.), Basler Kommentar Zivilgesetzbuch I, 5. Auflage, Basel 2014.
Cengiz KAYA, Türk Hukukunda Evlat Edinme, İstanbul 2009.
Didem ÖZCAN, Evlat Edinmede Rıza, İÜHFM, C.LXXXV (2017), S.2, s.707 vd.
DURAL/ÖĞÜZ/GÜMÜŞ, Aile Hukuku, 15.Bası, İstanbul 2020.
Errol KÜFFER, Die Erwachsenenadoption: von der Mutter der Adoption zur Schwiegermutter, FamPra.ch 2004.
KÖPRÜLÜ/KANETİ, Aile Hukuku, 2.Bası, İstanbul 1989.
Murat AYDOĞDU, Çağdaş Hukuki Gelişmeler Işığında Evlât Edinme, 2.Baskı, Ankara 2009.
OĞUZMAN/DURAL, Aile Hukuku, 2.Bası, İstanbul 1998.
Reinhard ZIMMERMAN, Intestate Succession in Germany, Comparative Succession Law, Volume II: Intestate Succession (ed. Reid/de Waal/Zimmermann), Oxford 2015.
Rona SEROZAN, Çocuk Hukuku, 2. Bası, İstanbul 2005.
Rona SEROZAN, Yeni Medeni Kanunun Çocuklara (Soybağı Hukukuna ve Çocuk Haklarına İlişkin) Düzenlemesi, Ünal Tekinalp’e Armağan, İstanbul 2003, Cilt II, s.499 vd (Tekinalp’e Armağan).
Ruth E. REUSSER, Das neue materielle Adoptionsrecht – ein kritischer Blick, Brennpunkt Familienrecht, Festschrift für Thomas Geiser zum 65. Geburtstag, Zürich/St.Gallen 2017, s.431 vd.
SAYMEN/ ELBİR, Aile Hukuku, 2.Bası, İstanbul 1960.
Tuba BİRİNCİ UZUN, Erginlerin veya Kısıtlıların Evlat Edinilmesinde Evlat Edinenin Altsoyunun Açık Muvafakatinin Bulunması Koşulu, Dokuz Eylül Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, Prof.Dr.Şeref Ertaş’a Armağan, C.19, Özel Sayı-2017, s.535 vd.
Tuğçe TEKBEN/Semih YÜNLÜ, “Erginlerin veya Kısıtlıların Evlat Edinilmesi”, Prof.Dr.Necla Giritlioğlu’na Armağan, İstanbul 2020, s.559 vd.