Şiddet Türleri ve Kişilik Özellikleri

Bu araştırma şiddet türleri ve kişilik özellikleri arasındaki ilişkiyi incelemek amacıyla gerçekleştirilmiştir. Araştırma verileri 2016-2017 eğitim-öğretim yılında İstanbul Gelişim Üniversitesi’nde eğitim görmekte olan yaşları 18-23 arasında değişkenlik gösteren, üniveriste 1-4.sınıf öğrencileri arasından çalışmaya gönüllü olarak katılmayı kabul eden ve rastgele yöntemle seçilen toplam 420 öğrenciden toplanmıştır. Araştırma verileri “Uluslararası Kişilik Envanteri Kısa Formu” ile “Buss Perry Agresyon Ölçeği” kullanılarak toplanmış ve veriler SPSS 23.0 paket programı ile Tanımlayıcı İstatistiksel Metotlar (Frekans, Yüzde, Ortalama, Standart sapma), Pearson Korelasyon Analizi  ve Lineer Regresyon analizi ile çözümlenmiş, sonuçlar % 95 güven aralığında, p<0,05 anlamlılık düzeyinde değerlendirilmiştir. Araştırma sonucunda “şiddet türleri” ile “kişilik özellikleri” arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişkinin bulunduğu, şiddet türlerinin kişilik özellilerini yordayabildiği saptanmıştır: Buna göre şiddet türlerinden sözel saldırganlık; kişilik özelliklerinden dışadönüklüğü anlamlı ve pozitif yönlü,  içedönüklüğü ise anlamlı ve negatif yönlü; şiddet türlerinden dolaylı saldırganlık; kişilik özelliklerinden dışadönüklük, düşmanlık ve  dağınıklığı anlamlı ve pozitif yönlü, kişilik özelliklerinden  sorumluluk ve duygusal dengesizliği anlamlı ve negatif yönlü; şiddet türlerinden düşmanlık; kişilik özelliklerinden içedönüklük, düşmanlık, sorumluluk, duygusal dengesizlik ve yeniliğe kapalı olmayı anlamlı ve pozitif, dışadönüklüğü ise anlamlı ve negatif yönlü; şiddet türlerinden öfke; kişilik özelliklerinden içedönüklük, dağınıklık, duygusal dengesizlik ve gelişime açık olmayı anlamlı ve pozitif yönlü; şiddet türlerinden fiziksel saldırganlık; kişilik özelliklerinden yumuşakbaşlılık ve gelişime açık olmayı anlamlı ve negatif yönlü yordamıştır. Bu sonuçlar her geçen gün artarak ve yıkıcılığını daha çok hissettirerek çoğalan şiddet olgusunda,  gerek klinik ve gerekse klinik dışı çalışmalarda, şiddetin türü ile kişilik özellikleri arasındaki ilişkinin anlaşılması, açıklayıcılık gücünün belirlenmesi, elde edilen bilgilerin toplumdaki şiddet olgusunun azaltılmasında multidisipliner yaklaşımlarının artırılması amacıyla  kullanılmasında önem arz etmektedir.

Violence and Personality Traits

This research was conducted to investigate the relationship between personality traits and violence types in university students. The research data were collected with a total of 420 students randomly selected to participate in volunteer work from 1-4 Grade students who were studying at İstanbul Gelişim University during the academic year of 2016-2017, in November month, and whose ages ranged between 18-23. The data were collected by using the "Short Version of International Personality Inventory" and "Buss Perry Aggression Scale" and analyzed with the descriptive statistical methods (Frequency, Percentage, Mean, Standard Deviation), Pearson Correlation Analysis and Linear Regression Analysis) and SPSS 23.0 package program, and the results were assessed in a 95% confidence interval and on a  p <0.05 significance level, and it was determined that there was a statistically significant relationship between "types of violence" and "personality traits", and that violence types predicted personality traits: verbal aggression, one of violence behaviors, predicted extroversion, one of personality traits, significantly and positively and introversion significantly and negatively; indirect aggressiveness, one of violence behaviors, predicted extroversion, hostility and disorganization significantly and positively and responsibility and emotional imbalance significantly and negatively; hostility, one of violence behaviors, predicted introversion, responsibility, emotional imbalance and resistance to new experience significantly and positively, and extroversion significantly and negatively; anger, one of violence behaviors, predicted introversion, disorganization, emotional imbalance and openness to new experience significantly  and positively; and physical aggression, one of violence behaviors, predicted acquiescence and openness to new experience significantly and negatively. These results are important for the increasing amount of destructive violence, the understanding of the relationship between the type of violence and personality traits, the determination of explanatory power, the use of information obtained to increase the multidisciplinary approach in reducing the occurrence of violence in the society, and both clinical and non-clinical studies

___

  • Altuner, D., Engin, N., Gürer, C., Akyay, İ. & Akgül, A. (2009). Madde kullanımı ve suç ilişkisi: Kesitsel bir araştırma. Tıp Araştırmaları Dergisi, 7(2), 87 -94.
  • Bacanlı, H., Tahsin, İ. & Aslan, S. (2009). Beş faktör kuramına dayalı bir kişilik ölçeğinin geliştirilmesi: Sıfatlara dayalı kişilik testi (SDKT). Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 7(2), 261-279.
  • Barkataki, I., Kumari, V., Das, M., Sumich, A. (2008). Neural correlates of deficient response ınhibition in mentally disordered violent ındividuals. Behavioral Sciences and the Law Behav. Sci. Law, 26, 51–64.
  • Brook, J.S., Duan, T. & Brook, D.W. (2007). Fathers who abuse drugs and their adolescent children:longitudinal predictors of adolescent aggression. The American Journal on Addictions, 16, 410–417.
  • Buss, A.H. & Perry, M. (1992). The agression questionnaire. J Pers Sos Psychol, 63, 453-459. Coie, J.D. & Dodge, K.A. (1998). Handbook of child psychology. 5th Edition. New York: Wiley. Colasanti, A., Natoli, A., Moliterno, D., Rossattini, M., De Gaspari, I.F.& Mauri, M.C. (2008). Psychiatric diagnosis and aggression before acute hospitalisation. European Psychiatry, 23, 441-448.
  • Costa, P.T. & Mccrae, R.R. (1995). Domains and facets: Hierarchical personality assessment using the revised neo personality inventory. Journal of Personality Assessment, 64 (1), 21-50.
  • Cüceloğlu, D. (1991). İnsan ve türleri. İstanbul: Remzi Kitabevi.
  • Çetin, Ö.I. (2016). Genç erişkin erkeklerde şiddet eğilimi ve psikolojik durum ile ilişkisi, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul: İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
  • Çetiner, Ş.G. ( 2006). Aile içi şiddet yaşayan kadınlarda cinsel sorunlar ve intihar olasılığı, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara: Ankara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
  • Çiğdem, Ç.(2011). Şiddet ve savaş. Türkiye Klinikleri J Psychiatry-Special Topics, 4(2), 46-51.
  • Doğan, T. (2013). Beş faktör kişilik özellikleri ve öznel iyi oluş. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 14 (1), 56-64.
  • Dolan, M., Park, I. (2002) The neuropsychology of antisocial personality disorder. Psychological Medicine, 32(3):417–427.
  • Elbogen, E.B. & Johnson, S.C. (2009). The intricate link between violence and mental disorder: Results from the national epidemiologic survey on alcohol and related conditions. Arch Gen Psychiatry, 66(2), 152-161.
  • Eren, A. (2005). Korku kültürü, değerler kültürü ve şiddet. Aile ve Toplum Eğitim Kültür ve Araştırma Dergisi, 2(8), 20-35.
  • Eysenck, H.J. & Eysenck, S. B. (1975). Manual of the eysenck personality questionnaire. London: Hodder & Stoughton.
  • Geçtan, E. (2002). Psikanaliz ve sonrası, İstanbul: Metis Yayınları.
  • Güleç, G. & Kaptanoğlu, C. (2011). Şiddetin psikodinamik ve bilişsel kökenleri. Türkiye Klinikleri J Psychiatry-Special Topics, 4(2), 14-20.
  • Güneri, E. (2016). Akıl hastalıkları ve şiddet: Şiddetim insanlığımdan, deliliğimden değil, İstanbul: Gelişim Üniversitesi Yayınları.
  • Gürsoy, M. (2009). Öğrencilerde şiddet eğilimi ve şiddete yönelik öğretmen algıları. KKTC-Milli Eğitim Dergisi, 3, 13-30.
  • İnanç Yazgan, B. (2009). Kişilik kuramları, (2.Basım). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
  • James, E. B., Arthur, L. K., Grant, W. S., Joyce, G. B., Frederick, P. R. & Norman, P. R. (1997). Risk factors for violent death of women in the home. Archives Of Internal Medicine, 157 (7), 777-782.
  • Kernberg, F.O. (1992). Agression in personality disorders and perversions, London: Yale University Press.
  • Kooyman, I., Dean, K., Harvey, S. (2007). Outcomes of public concern in schizophrenia. Br J Psychiatry Suppl, 50, 29-36.
  • Krug, E.G., Dahlberg, L.L. & Mercy, J.A. (2002). World report on violence and health. World Health Organization, 1‐18.
  • Kulaksızoğlu, A. (1997). Ergenlik psikolojisi, İstanbul: Remzi Kitabevi.
  • Kumari, V., Das, M. & Taylor, P.J. (2009). Neural and behavioural responses to threat in men with a history of serious violence and schizophrenia or antisocial personality disorder. Schizophrenia Research, 110, 47–58.
  • Laasko, M., Vaurio, O. & Koivisto, E. (2001). Psychopathy and the posterior hippocampus. Brain Behavior and Research, 118, 187−193.
  • Lewis, D.O. (2007). Erişkin antisosyal türleri, suç ve şiddet. Sadock, B.J. & Sadock, V.A. (Ed.) Klinik Psikoloji (Aydın, H. & Bozkurt, A, Çev.) içinde, İstanbul: Nobel Yayıncılık, 2258-71.
  • Marshall, B.D.L., Fairbairn, N., Li, K., Wood, E. & Kerr, T. (2008). Physical violence among a prospective cohort of injection drug users: A gender-focused approach. Drug and Alcohol Dependence, 97, 237-246.
  • Martinez, B.V. & John, O.P. (1998). Los cinco grandes across cultures and ethnic groups: Multitrait multimethod analysis of the big five in Spanish and English. Journal of Personality and Social Psychology, 75, 729-750.
  • Montalvo, J.F., Goni, J.J.L. & Arteaga, A. (2012). Violent behaviors in drug addiction: Differential profiles of drug- addicted patients with and without violence problems. Journal of İnterpersonal Violence, 27(1), 142-157.
  • Pridmore, S., Chambers, A. & McArthur, M. (2005). Neuroimaging in psychopathy, Australian and New Zealand. Journal of Psychiatry, 39, 856−865.
  • Raine, A., Lencz, T., Taylor, K., Hellige, J. B., Bihrle, S. & Lacasse, L. (2003). Corpus callosum abnormalities in psychopathic antisocial individuals. Archives of General Psychiatry, 60, 1134−1142.
  • Rosse, R.B., Miller, M.W. & Deutsch, S.I. (1993). Violent antisocial behavior and Wisconsin card sorting test performance in cocaine addicts. Am J Psychol, 150, 170.
  • Rotter, J. (2012). Social learning and clinical psychology, Washington: American Psychological Association.
  • Ryckman, R.M. (2000). Theories of personality. USA: Wadsworth Thomson Learning.
  • Sevinç, A.T. ( 2013). Alkol ve madde bağımlılarında şiddet sıklığı ve şiddet özelliklerinin kontrol grubu ile karşılaştırılması, Yayımlanmamış Uzmanlık Tezi, Ankara: Gazi Üniversitesi Psikiyatri Anabilim Dalı.
  • Somer, O., Korkmaz, M. & Tatar, A. (2002). Beş faktör kişilik envanterinin geliştirilmesi-I: Ölçek ve alt ölçeklerinin oluşturulması. Türk Psikoloji Dergisi, 17(49), 21-33.
  • Şahabettinoğlu, Ş. (2015). Kişilik tipleri ve hastalıklara yatkınlık, Yayımlanmamış Yüksek Lisan Tezi, İstanbul: Beykent Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Watts, C. & Zimmerman, C. (2002). Violence against women: Global scope and magnitude. British Medical Journal, 359, 1232-1237.
  • Wijk, L., Edelbring, S., Svensson, A.K. (2009). A pilot for a computer-based simulation system for risk estimation and treatment of mentally disordered offenders. Informatics for Health and Social Care, 34(2), 106–115.
  • Weber, S., Habel, U., Amunts, K. & Schneider, F. (2008). Structural brain abnormalities in psychopaths: A review. Behavioral Sciences and the Law, 26, 7−28.
  • Yöyen Güneri, E. (2012). Yatan ve poliklinikten takip edilen ı.eksen psikiyatrik bozukluk tanısı almış kişilerde şiddet türleri ve eğilimlerinin karşılaştırılması, Doktora Tezi, İstanbul: İstanbul Üniversitesi Adli Tıp Enstitüsü.
  • Yöyen Güneri, E. (2016). Uluslararası kişilik envanteri(IPI) kısa versiyonu'nun Türkçe'ye uyarlanması: Güvenilirlik ve geçerlilik analizi. International Journal of Social Sciences and Education Research, 2, 1308-1315.