Depresyonun Kişilerarası Psikoterapisinin Klinik Alandaki Rolü: Bilişsel Davranışçı Terapiler ve Medikal Tedavilerle Karşılaştırma Çalışmalarına İlişkin Bir Derleme

Kişilerarası psikoterapiler (KPT), kişilerarası problematik süreçleri çözme yoluyla semptom sağaltımına odaklanan yapılandırılmış bir yaklaşımdır. Odak noktası yas, kişilerarası çatışmalar, rol değişiklikleri ve sosyal izolasyon olmak üzere dört alandaki kişilerarası ilişki sorunlarıdır. Günümüzde depresyonun yanısıra yeme bozuklukları, anksiyete bozuklukları, travma sonrası stres bozukluğu gibi rahatsızlıkların tedavisinde de kullanılmakla birlikte, aslında ayaktan tedavi gören depresyon hastaları için geliştirilmiş bir prosedürdür. Bu yaklaşımda psikopatolojinin kişilerarası sorunlardan doğduğu ve sürdürüldüğü öne sürülmektedir. KPT, depresyon tedavisi prosedürlerini araştıran pek çok çalışmada karşımıza bir modül olarak çıkmaktadır. Öte yandan, psikoterapi merkezlerinde ya da kliniklerde varlığına pek de aşina olmadığımız bir psikoterapi ekolüdür. Buna paralel olarak, etkinlik çalışmalarının daha ağırlıkta olduğu gözlemlenirken etkililik çalışmaları için aynı tablo söz konusu olmamıştır. Yapılandırılmış bir prosedürle yürütülen çalışmalar, KPT’nin depresyon üzerinde etkin olup olmadığı hakkında önemli bilgiler sağlamakla birlikte çoğu zaman uygulama alanı için “fazla katı” kalabilmektedir. Bu derleme çalışmasında ağırlıklı olarak etkililik çalışmalarının bulgularına yer verilmiştir. Bu yolla, KPT’nin klinik uygulama alanındaki rolüne dair bir çerçeve çizilmesi amaçlanmıştır. Derlemede, öncelikle yalnızca KPT’nin tedavi prosedürü olarak seçildiği çalışmalar aktarılmış, daha sonraki bölümlerde ise depresyon tedavisinde etkili olduğu pek çok araştırma tarafından desteklenen bilişsel davranışçı terapiler ve medikal tedaviler gibi farklı prosedürlerle kıyaslandığı çalışmalara değinilmiştir. Araştırma bulguları değerlendirildiğinde, KPT’nin depresyon tedavisinde etkili bir yöntem olduğu dikkat çekmektedir. Öte yandan, gerek medikal tedavilerle gerekse bilişsel davranışçı terapilerle yapılan kıyaslama çalışmaları, KPT’nin diğer yaklaşımlardan herhangi birine karşı üstünlüğü olmadığına işaret etmektedir.

Anahtar Kelimeler:

Depresyon, Kişilerarası Psikoterapi, Bilişsel Davranışçı Terapi, Medikal Tedaviler

Role of The Interpersonal Psychotherapy of Depression in Clinical Settings: Comparison with Cognitive Behavioural Therapies and Medical Treatment Procedures

Interpersonal psychotherapies (IPT) are structured approach that focuses on symptom management through solving interpersonal problematic processes. The focus is on four main interpersonal problems: mourning, interpersonal conflicts, role changes and social isolation. Although it is used in the treatment of disorders such as eating disorders, anxiety disorders and post-traumatic stress disorder nowadays, it is actually a procedure which was developed for the outpatients with depression. In this review, it is aimed to examine (IPT) which take part in studies as one of the most popular modules, while not commonly used in real clinical settings and psychotherapy centres. Also, efficacy studies were observed to be more weighted compared to the effectiveness studies.Although the efficacy studies provide valuable contributions about the efficacy of IPT on depression, the exact procedures may be hard to follow in clinical settings. Relying on the reasons explained above, in this review, it is aimed to provide information about effectiveness researches more. By doing so, it is hoped to draw a portrait of IPT on depression in real clinical settings. Firstly, the studies in which IPT was chosen as the single module of the treament were presented. Then, comparative studies conducted with Cognitive Behavioral Therapies and Medical Therapies were discussed. Findings suggested it is noteworthy that IPT is an effective method in the treatment of depression. On the other hand, comparative studies conducted with both medical treatments and Cognitive Behavioral Therapies indicate that CPT has no superiority over any other approach.

Keywords:

Depression, Interpersonal Psychotherapy, Cognitive Behavioural Therapy, Medical Treatment,

PDF

___

Bernecker, S. L., Constantino, M. J., Atkinson, L. R., Bagby, R. M., Ravitz, P. Ve McBride, C. (2016). Attachment style as a moderating influence on the efficacy of cognitive-behavioral and interpersonal psychotherapy for depression: A failure to replicate. Psychotherapy, 53(1), 22-33.
Brakemeier, E. L. ve Frase, L. (2012). Interpersonal psychotherapy (IPT) in major depressive disorder. European Archives of Psychiatry and Clinical Neuroscience, 262(2), 117-121.
Brody, A. L., Saxena, S., Stoessel, P., Gillies, L. A., Fairbanks, L. A., Alborzian, S. ve Ho, M. (2001). Regional brain metabolic changes in patients with majordepression treated with either paroxetine or interpersonal therapy: preliminary findings. Archives of General Psychiatry, 8(7), 631-640. doi:10.1001/archpsyc.58.7.631
El-Bilsha, M. A. (2019) Effect of interpersonal psychotherapy on the depression and loneliness among the elderly residing in residential homes.. Middle East Journal of Age and Ageing, 16(1), 14-25. doi: 10.5742/MEJAA.2019.93620
Elkin, I., Shea, M. T., Watkins, J. T., Imber, S. D., Sotsky, S. M., Collins, J. F. ve Fiester, S. J. (1989). National Institute of Mental Health treatment of depression collaborative research program: General effectiveness of treatments. Archives of General Psychiatry, 46(11), 971-982.
Frank, E., Kupfer, D. J., Perel, J. M., Cornes, C., Jarrett, D. B., Mallinger, A. G. ve Grochocinski, V. J. (1990). Three-year outcomes for maintenance therapies in recurrent depression. Archives of General Psychiatry, 47(12), 1093-1099. doi:10.1001/archpsyc.1990.01810240013002
Horowitz, J. L., Garber J., Ciesla, J. A., Young, J. F. ve Mufson, L. (2007). Prevention of depressive symptoms in adolescents: A randomized trial of cognitive behavioral and interpersonal prevention programs. Journal of Consulting and Clinical Psychology, 75(5), 693-706. doi: 10.1037/0022006X.75.5.693
Kass, A. E., Kolko, R. P. ve Wilfley, D. E. (2013). Psychological treatments for eating disorders. Current Opinion in Psychiatry, 26(6), 549–555. doi:10.1097/YCO.0b013e328365a30e
Klerman, G. L., Dimascio, A., Weissman, M., Prusoff, B. ve Paykel, E. S. (1974). Treatment of depression by drugs and psychotherapy. American Journal of Psychiatry, 131(2), 186-191. doi: 10.1176/ajp.131.2.186
Lemmens, L. H. J. M., DeRubeis, R. J., Arntz, A., Peeters, F. P. M. .L. ve Huibers, M. J. H. (2016). Sudden gains in cognitive therapy and interpersonal psychotherapy for adult depression. Behaviour Research and Therapy, 77, 170-176. doi: 10.1016/j.brat.2015.12.014
Markowitz, J. C., Lipsitz, J. ve Milrod, B. L. (2014). Critical review of outcome research on interpersonal psychotherapy for anxiety disorders. Depression and Anxiety, 31(4), 316–325. doi:10.1002/da.22238
Markowitz, J. C., Petkova, E., Neria, Y., Van Meter, P. E., Zhao, Y., Hembree, E., …Marshall, R. D. (2015). Is exposure necessary? A randomized clinical trial of interpersonal psychotherapy for PTSD. The American Journal of Psychiatry, 172(5), 430–440. doi:10.1176/appi.ajp.2014.14070908
Mufson, L. ve Fairbanks, J. (1996). Interpersonal psychotherapy for depressed adolescents: A one-year naturalistic follow-up study. Journal of the American Academy of Child & Adolescent Psychiatry, 35(9), 1145-1155. doi: 10.1097/00004583-199609000-00012
Mufson, L., Weissman, M. M., Moreau, D. ve Garfinkel, R. (1999). Efficacy of interpersonal psychotherapy for depressed adolescents. Archives of General Psychiatry, 56(6), 573-579. doi:10-1001/pubs.Arch Gen Psychiatry.
Murphy, R., Straebler, S., Basden, S., Cooper, Z. ve Fairburn, C. G. (2012). Interpersonal psychotherapy for eating disorder. Clinical Psychology and Psychotherapy, 19, 150-158. doi: 10.1002/cpp.1780
O'Hara, M. W., Stuart, S., Gorman, L.L ve Wenzel, A. Efficacy of interpersonal psychotherapy for postpartum depression. Archives of General Psychiatry, 57(11), 1039–1045. doi:10.1001/archpsyc.57.11.1039
Özer, Ü. ve Yüksel, G. (2016). Interpersonal psychotherapy in the treatment of perinatal complicated grief:A case who experienced intrauterine loss of twins. Journal of Mood Disorders, 6(1), 20-24. doi: 10.5455/jmood.20160118040459
Posmontier, B., Bina, R., Glasser, S., Cinamon, T., Styr, B. ve Sammarco, T. (2017). Incorporating interpersonal psychotherapy for postpartum depression into social work practice in Israel. Research on Social Work Practice, 29(1), 61 68. doi: 10.1177/1049731517707057
Ravitz, P., Watson, P., Lawson, A., Constantino, M. J., Bernecker, S., Park, J. ve Swartz, H. A. Interpersonal psychotherapy: A scoping review and historical perspective (1974-2017). Harvard Review of Psychiatry. doi: 10.1097/HRP.0000000000000219
Schramm, E., Zobel, I., Dykierek, P., Kech, S., Brakemeier, E. L., Külz, A. ve Berger M. (2011). Cognitive behavioral analysis system of psychotherapy versus interpersonal psychotherapy for early-onset chronic depression: A randomized pilot study. Journal of Affective Disorders, 129(1–3), 109- 111. .
Souza, L. H., Salum, G. A., Mosqueiro, B. P., Caldieraro, M. A., Guerra, T. A. ve Fleck, P. D.(2016). Interpersonal psychotherapy as add-on for treatment-resistant depression: A pragmatic randomized controlled trial. Journal of Affective Disorders, 193, 373-380. doi:10.1016/j.jad.2016.01.004
Stewart, M. O., Raffa, S. D., Steele, J. L., Miller, S. A., Clougherty, K. F., Hinrichsen, G. A. ve Karlin, B. E. (2014). National dissemination of interpersonal psychotherapy for depression in veterans: Therapist and patient-level outcomes. Journal of Consulting and Clinical Psychology, 82(6), 1201-1206. doi: 10.1037/a0037410
Stuart, S. (2004). Brief interpersonal psychotherapy. The Art and Science of Brief Psychotherapies: A Practitioner’s Guide içinde (s.119-155). Arlington: American Psychiatric Publishing.
Weismann, M. M., Klerman, G. L., Prusoff, B. A., Sholomskas, D. ve Padian, N. (1981). Depressed outpatients: results one year after treatment with drugs and /or interpersonal psychotherapy. Archives of General Psychiatry, 38(1),51-55. doi:10.1001/archpsyc.1981.01780260053005