Bu makâle, Kur’ân lügatinde الأب/el-eb kelimesinin kullanımı hakkında bir lügavi kurallaştırma  çalışmasıdır. Kur’ân’daki  baba kelimesinin kullanımları taranmış, Eb/baba kelimesinin amca manasında kullanımları ile gerçek manasında kullanımları incelenmiş, bu kullanımlardaki dilsel incelikler tesbit edilmeye çalışılmıştır. “Kur’ân’da, الأب/el-eb kelimesi hakîki manada kullanılmışsa bir nükte olmadığı sürece isim ayrıca zikredilmemektedir. İsim zikredildiyse bu mecâzî kullanımın delillerindendir”sonucuna varılmıştır. Bu tespitin İbrahim’in (a.s) şahsında diğer peygamberlerin anne babalarının îmanları konusunu yakından ilgilendireceği açıktır.

Bu makâle, Kur’ân lügatinde الأب/el-eb kelimesinin kullanımı hakkında bir lügavi kurallaştırma  çalışmasıdır. Kur’ân’daki  baba kelimesinin kullanımları taranmış, Eb/baba kelimesinin amca manasında kullanımları ile gerçek manasında kullanımları incelenmiş, bu kullanımlardaki dilsel incelikler tesbit edilmeye çalışılmıştır. “Kur’ân’da, الأب/el-eb kelimesi hakîki manada kullanılmışsa bir nükte olmadığı sürece isim ayrıca zikredilmemektedir. İsim zikredildiyse bu mecâzî kullanımın delillerindendir”sonucuna varılmıştır. Bu tespitin İbrahim’in (a.s) şahsında diğer peygamberlerin anne babalarının îmanları konusunu yakından ilgilendireceği açıktır.