Bu çalışma selenyumun doza, süreye ve uygulanış şekline göre rat karaciğer ve böbrek arginaz aktivitesi üzerine etkisini araştırmak amacıyla yapıldı. Selenyumun intraperitoneal(i.p) olarak uygulandığı gruplarda uygulamadan sonraki 4, 24, 48, 72 ve 144. saatlerde, ağız yoluyla(p.o) uygulananlarda ise uygulamadan sonraki 6. haftanın sonunda karaciğer ve böbrek dokuları alındı. Arginaz aktivitesi ölçümü için Tiyosemikarbazid-Diasetil Monoksim–Üre metodu kullanıldı. Ağız yoluyla uygulamalarda karaciğerde her iki grubun arginaz değeri kontrolden yüksek çıktı (P<0,05), böbrekte ise yalnızca 0.02 μg/g uygulanan gruptaki yükselme kontrole gore istatistiksel olarak anlamlı bulundu (P<0,05). Se’un arginaz aktivitesini ne kadar sürede maksimum seviyeye çıkardığını ve i.p veya p.o uygulamada en etkili dozu bilmenin L-arginin-NO yolunu arginaz ya da NO lehine çevirmede kullanılabileceği kanaatine varılmıştır. 

In this study effects of selenium administered at different doses, by different routes and for different durations on liver and kidney arginase activity were investigated. After intraperitoneally selenium application at 4, 24, 48, 72, 144th hours tissue samples were taken. In PO group, tissue samples were taken at the end of 6thweek. Tiyosemicarbazide-Diasetilmonoxim-Urea method was used to measure arginase activity. In intraperitoneally administered group the highest arginase activity in both tissues was detected at 48 h post administration. At 144 h post administration liver arginase activity was lower than controls (p0,05). In PO group, liver arginase activity of both groups was higher than controls (p