ÖZETİş gücü yaşlanmasıyla birlikte kronik hastalığı olan çalışan sayısı da artmaktadır.   Kronik hastalığı olan bir çalışan damgalanma, ayrımcılık, iş gücü kaybı, işe devamsızlık (absentizm) ve presentizm gibi pek çok sorunla karşılaşmaktadır. Kesitsel tipte olan bu çalışmaya,  İzmir’de yer alan farklı sektörlerden dört işletmede çalışan toplam 556 kişi katılmıştır. Demografik özellikler; kronik hastalık varlığı, ailede bakım gereksinimleri ve işe bağlı faktörler araştırılmıştır. İşe devamsızlık, “ son 1 ay içinde sağlık problemleriniz nedeniyle işe gelemediğiniz oldu mu?” sorusu ile değerlendirilmiştir. Presentizm değerlendirmek için 6 maddelik Stanford Presenteeism (SPS-6 ) Likert ölçeği kullanılmıştır. Katılımcıların % 79.6’ı erkek, % 28.3’ü lise ve daha yukarı eğitim düzeyine sahiptir. Çalışanların % 15.9’unun en az bir kronik sağlık sorunu saptanmıştır. Katılımcıların %10.2’i sağlık problemleri nedeniyle son 1 ay içinde işe gelemediğini belirtmiştir. Çalışanın kronik hastalığının olması ve ailede bakıma gereksinim duyan birinin varlığı işe devamsızlık ile ilişkili bulunmuştur. SPS-6 ölçeğinden ortalama alınan puan 19.9±3.3 olarak hesaplanmıştır. Kadınlarda ve kronik hastalığı olanlarda presentizm, istatistiksel olarak anlamlı daha yüksek saptanmıştır. İşletmelerin, kadınlara, kronik hastalığı ve ailede bakıma muhtaç yakını olanlara, işçi dostu işyeri kültürü oluşturarak destek olmaları gereklidir.