Türkiye’nin Mevcut Göçmen Yapısı ve Coğrafi Dağılımları

Bu çalışmanın temel amacı son yüzyılda tüm dünyada olduğu gibi ülkemizi de etkisi altına alan/almaya devam eden küresel göçün Türkiye’ye yansımasını incelemektedir. Çalışmada özellikle son 20 yılda çevre ülkelerde oluşan güvensiz ortam, siyasi ve ekonomik istikrarsızlık sebebiyle Türkiye’ye göç etmiş olan grupların demografik özellikleri ve Türkiye’deki coğrafi dağılımları belirlenmeye çalışılmıştır. Göç etme sebepleri, göç etme yolları, göç sonrası karşılaşmış oldukları tutum ve yeni yaşamlarına dair belirledikleri stratejilerine dair tartışmalara yer verilmiştir. Göç İdaresi Başkanlığı ve Türkiye İstatistik Kurumu’nun (TÜİK) hazırlamış olduğu istatistiklerden/raporlardan yola çıkılarak göçmenlerin yapıları hakkında analiz yapılmıştır. Bu veriler ışığında yıllara bağlı olarak Türkiye’ye göç eden ve Türkiye’den ayrılan göçmenlerin durumu belirlenmiş, etnik yapıları, yaş aralıkları, cinsiyet dağılımları, geldikleri bölgeler/ülkeler ile Türkiye’den hangi yöne doğru hareket ettikleri hakkında bilgi verilmiştir. Aynı zamanda çevre ülkelerle benzer inanca, tarihe ve kültürel yapıya sahip olması sebebiyle göç edilecek ülke olarak Türkiye’nin seçilmesi durumu tartışılmıştır.

___

  • Adıgüzel, Y. (2016). Göç sosyolojisi, 1. Baskı. Nobel Yayınları.
  • Akıncı, B. & Nergiz, A. & Gedik, E. (2015). Uyum süreci üzerine bir değerlendirme: Göç ve toplumsal kabul. Göç Araştırmalar Dergisi, 1(2), 58-83. https://dergipark.org.tr/tr/pub/gad/issue/43299/526432.
  • Ceylan, A. & Uslu, İ. (2019). Türkiye Cumhuriyeti’ne yönelen kitlesel göç hareketleri ve kabul mekanizmasindaki yaklaşimlara ilişkin bir inceleme: 1989 Bulgaristan, 1991 Irak ve 2011 Suriye göçleri. Yakın Dönem Türkiye Araştırmaları Dergisi, 36, 199-221. https://doi.org/10.26650/YTA2019-619967
  • Erder, S. (2000). Uluslararası göçte yeni eğilimler: Türkiye göç alan ülke mi?” Mübeccel Kıray için Yazılar, 1. Baskı. Bağlam Yayınları.
  • Ergüven N. S. & Özturanlı B. (2013), Uluslararası mülteci hukuku ve Türkiye, AÜHFD, 62 (4), 1007-1061. https://doi.org/10.1501/Hukfak_0000001733
  • Güvenç, B. (1996). İnsan ve kültür, 1. Baskı. Remzi Yayınları.
  • İçduygu, A. (1996). Transit migrants in Turkey. Boğaziçi Journal, 10 (2), 127-142.
  • Özer, İ. (2004). Kentleşme kentlileşme ve kentsel değişme, 2. Baskı. Ekin Yayınları.
  • Sağıroğlu, A. Z. (2015). Türkiye’nin değişen göç karakteri. Sosyoloji Divanı Dergisi, 3(6), 9-30.
  • Sakız, Halis. (2020). Kapsayıcılık paradigmasi çerçevesinde göçmen bireyler, Türkiye’de göçmen kapsayiciliği (ed. Halis Sakız & Hıdır Apak), 2. Baskı. Pegem Akademi.
  • Sayın, Y. vd. (2016). Uluslararası göç olgusu ve yol açtiği etkiler: Suriye göçü örneği. KMÜ Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 18 (31), 1-13.
  • Yılmaz, A. (2014). Uluslararası göç: Çeşitleri, nedenleri ve etkileri. Turkish Studies, 9(2), 1685-1704.
  • Wallerstein, I. (1995). Kapitalist dünya ekonomisinde hane yapilari ve emek göçü oluşumu. Irk, Ulus, Sınıf, (Der. Balibar, E. ve Wallerstein, I), 1. Baskı. Metis Yayınları.