Karaciğer, fizyolojik ve biyokimyasal fonksiyonlarından dolayı toksik maddelere en fazla maruz kalan organlardan birisidir. Karaciğer hasarında serbest radikallerin rolü büyüktür ve antioksidan maddelerin koruyucu etkisi olduğu bilinmektedir. Günümüzde akut ve kronik karaciğer hasarını önlemek amacıyla birçok farmakolojik ajan denenmektedir. Bu amaçla CCl₄’ün sıçan karaciğerinde yaptığı akut karaciğer hasarında sitoprotektif etkileri bilinen resveratrol, quercetin ve sitoprotektif etkilerinin araştırılması için Rheum ribes L. (ışkın)’ nin denenmesi amaçlandı. Gruplarda CCl4 1ml/kg/i.p. olarak zeytinyağında 1:1 oranında karıştırılıp 7. gün tek doz uygulanırken; resveratrol, kuersetin ve ışkın kökü 100 mg/kg intragastrik yolla 7 gün boyunca uygulandı. 1. grup: kontrol grubu olarak ayrıldı, 2. grup: çözücü % 10’luk DMSO grubu, 3. grup: çözücü zeytinyağı grubu, 4. grup: CCl₄ grubu, 5. grup: ışkın kökü su ekstraktı, 6. grup: resveratrol, 7. grup: kuersetin, 8.grup: CCl₄ + ışkın kökü, 9. grup CCl₄ + resveratrol ve 10. grup: CCl₄ + kuersetin şeklinde oluşturuldu. 8. gün sıçanlar sakrifiye edilerek kan ve doku numuneleri alındı. Histopatolojik bulgular incelendiğinde CCl4 tarafından oluşturulan karaciğer hasarında resveratrol ve kuersetin sitoprotektif etkiler gösterirken; ışkının sitoprotektif etkisinin daha zayıf olduğu belirlendi. Biyokimyasal analiz sonuçlarına göre ise ALT ve AST enzim düzeyleri CCl₄ ve CCl₄ ile birlikte tedavi gruplarında kontrol grubuna göre anlamlı (p<0.001) artış gösterirken; sadece CCl₄ uygulanan gruba göre ise tedavi gruplarında anlamlı azalmalar (p<0.001) gösterdi. Tedavi grupları arasında histopatolojik değerlendirmeler sonucunda resveratrolün; biyokimyasal analizlerde ise ışkının daha koruyucu etkiler gösterdiği belirlendi. İleriki dönemlerde yapacağımız çalışmalarda ışkının karaciğer hasarında koruyucu etkilerinin etki mekanizmalarının aydınlatılması hedeflenmektedir.