Modern Portföy Teorisine dayanan ortalama-varyans yöntemi günümüzde de en yaygın olarak kullanılan portföy optimizasyon yöntemidir. Bu yöntem bütün yatırımcılar için tek dönemli ve sabit bir yatırım ufku varsaymasına rağmen yatırımcılar ve akademisyenler tarafından her vadede  portföy optimizasyonu için kullanılmaktadır. Optimizasyon dönemleri uzadıkça ortalama-varyans yöntemi doğru sonuçlar vermekten uzaklaşmaktadır. Bu durumda uzun dönemli portföy optimizasyonları  için fiyat hareketlerinin stokastik doğasını da yansıtan Geometrik Brown Hareketini baz alan portföy teorisi bir alternatif olarak ortaya çıkmaktadır. Bu teoriye dayanan ve son servetin maksimizasyonu ile optimize edilen log-optimal portföylerin uzun dönemli analizlerde daha doğru sonuçlar vereceği düşünülmektedir. Bu çalışmada ortalama-varyans portföyler ile log-optimal portföylerin performansları Borsa İstanbul verileri kullanılarak değişik dönemlerde karşılaştırmalı olarak incelenmiştir.  Analiz dönemleri uzadıkça log-optimal portföylerin ortalama-varyans portföylere oranla daha doğru sonuçlar vereceğine dair teorik yaklaşımı destekler nitelikte sonuçlara ulaşılmıştır.