Muhtarların Yeni İletişim Araçlarını Kullanımı: Gölhisar Örneği

Yeni teknolojiler ve uygulamalar hizmetlerin sunulmasında çok çeşitli fırsatlar sunmaktadır. Bu fırsatlara toplumun her kesiminin aynı oranda erişimi ise mümkün olamamaktadır. Yüksek maliyetler ve alım gücünün yetersizliği ve kullanmak için gerekli bilgi düzeyi gibi sebepler bu duruma örnek gösterilebilir. Türkiye’de yerel yönetim sistemi içinde muhtarlar halka en yakın konumdadır. Muhtarların vatandaşlara ulaşması ve vatandaşların muhtarlara kolay ulaşması açısından yeni teknolojiler önemlidir. Nicel bir durum tespiti çalışması olan bu araştırmada, köy ve mahalle muhtarlarının hizmet alımında ilgili kurumlarla ve vatandaşlarla iletişimlerinde yeni iletişim teknolojilerini ne ölçüde kullandıkları ortaya konulmuştur. Burdur ili Gölhisar ilçesindeki mahalle ve köy muhtarları örneklem alınmıştır ve veri toplama yöntemi olarak anket tekniği kullanılmıştır. Muhtarlara; bilgisayar ve cep telefonu ve bunlarla oluşturulan uygulamalara ilişkin sorular sorulmuştur. Araştırma sonucunda, muhtarlar tarafından yeni iletişim teknolojilerinden yeterince ve etkili şekilde yararlanılmadığı görülmektedir.

Muhtar’s Use of New Communication Systems: Gölhisar Case

New technologic tools and applications let new opportunities through serving applications. But it is not easy for all to have the same access to new opportunities that make life easier. Reasons such as the high prices, economic level and education level required to use them can be given as examples. In Turkish local government system, muhtars are the closest directors to citizens so new technologies are important for muhtars and citizens to get in contact with. In this research, it has been tried to reveal to what extent muhtars use new communication technologies in their communication with relevant institutions and citizens in service providing. Muhtars in Gölhisar district of Burdur province were sampled and the survey technique was used as the data collection method. As the result of the research, it is seen that the new communication technologies are not used sufficiently and effectively by muhtars.

___

  • Acar, O. K., Koç M. (2016), 6360 Sayılı Kanun İle Birlikte Mahalleye Dönüşen Belde Mahalle Muhtarlıkları ve Köy Muhtarlıklarının Yeni Durumu; Fethiye İlçesi Üzerinden Bir Değerlendirme, Kamu Yönetimi Sempozyumu 10, 177-191.
  • Akpınar, R. (2017). Halka En Yakın Birim Olan Muhtarlık Müessesesi: İzmir Karşıyaka İlçesinde Nitel Bir Araştırma, Yalova Sosyal Bilimler Dergisi, 7 (13), 99-110. DOI: 10.17828/yalovasosbil.333890.
  • Akyıldız, A. (2006). Muhtar, DİA, 31, s. 51-53.
  • Alada, A. (2012). Kentsel Yönetime Katılımda Mahalle. Dosya-08: Yerel Yönetimlere Katılım, 64, 66-70.
  • Arıkboğa, E. (1998). Yerel Yönetimler, Katılım ve Mahalle Muhtarlığı. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: Marmara Üniversitesi.
  • Arıkboğa, E. (1999). Yerel Yönetim Açısından Mahalle Muhtarlığına Bir Bakış. Çağdaş Yerel Yönetimler Dergisi, 8 (3), 103-125.
  • Arıkboğa, E. (2018). Yerel Yönetimler ve İyi Yönetişim, İstanbul: Argüden Yönetişim Akademisi Yayınları.
  • Aslan, C. (2021). Mahalle Muhtarlığı Hukusal ve İşlevsel Analizler. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 30 (2), 18-27. DOI: 10.35379/cusosbil.944109
  • Bowser, B. (1998). Opening the Windows to On-line Democracy, American City and County, vol.113/1, 32-38.
  • Belediye Kanunu (5393 Sayılı), Resmî Gazete Tarih: 13/7/2005, Sayı: 25874.
  • Çukurçayır, A. (2012). Siyasal Katılma ve Yerel Demokrasi, Konya: Çizgi Yayınevi.
  • Geray, C. (1995). Kent Yönetimi İçin Yeni Yaklaşımlar ve Komşuluk (Mahalle) Biriminin Önemi. Çağdaş Yerel Yönetimler, C.4, S.6.
  • Holat O. ve Seymen, E. O. (2021). Yeni İletişim Teknolojilerinin Olanaklarıyla Yeni Medya Eğitimi, Uluslararası Covid-19 Kongresi Eğitimde Yeni Normlar-II, 128-135
  • Karakılçık, Y. (2016), Yeni Yerel-Bölgesel Gelişmeler Işığında Yerel Yönetimler, Ankara: Seçin Yayıncılık.
  • Kavruk, H. (2004), Köy ve Mahalle: Yerleşim ve Yönetim Birimi, Ankara: Odak Yayınevi.
  • Koç, M. (2018). Dijital Çağın Etkisinde Kent, Yönetim, Siyaset, Akman vd.(ed.), Mahalle Muhtarlarının Yönetime Katılımda Yeni İletişim Teknolojilerini Kullanımı; Muğla İli Üzerinden Bir Değerlendirme (s.89-102 içinde), Detay Yayıncılık.
  • Ortaylı, İ. (2008). Türkiye Teşkilât ve İdare Tarihi. Ankara: Cedit Neşriyat.
  • Ortaylı, İ. (1979). Türk İdare Tarihi. Ankara: Todaie Yayınları.
  • Parlak B. (2020), Türkiye’de Yerel Yönetimler, İstanbul: Değişim Yayınları.
  • Sitembölükbaşı, Ş. (2003). İletişim Teknolojisindeki Yenilikler ve Temsili Demokrasinin Geleceği, Gazi Üniversitesi, İ.İ.B.F. Dergisi, C.5 sayı 2, 193-213.
  • Şahin, Y. & Asarkaya, S. (2019). Mahalle Muhtarlığı Kurumunun Tarihi Gelişimi. Aksaray Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 11 (3), 23-32.
  • T.C. İçişleri Bakanlığı. (5 Şubat 2015). Muhtar Bilgi Sistemi. https://www.icisleri.gov.tr/bilgiteknolojileri/muhtar-bilgi-sistemi-projesi (Erişim tarihi: 10.03.2022).
  • Toprak, Z. K. (2021). Yerel Yönetimler, Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
  • Tuncel, S. H. (2003), Yeni İletişim Teknolojileri ve Medya, İstanbul: IPS İletişim Vakfı Yayınları.
  • Türk Dil Kurumu (2011). Türkçe Sözlük. (11. Baskı). Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
  • Usta, A. (2008), Mahalle Yönetimi ve Geleceği. Ankara: Nisan Kitabevi.
  • Yıldırım, U. ve Öner, Ş. (2004). Bilgi Toplumu Sürecinde Yerel Yönetimlerde Eğitim-Bilişim Teknolojisinden Yararlanma:Türkiye’de E-Belediye Uygulamaları, The Turkish Online Journal of Eucational Technology, Vol 3-1. 49-60.
  • Yılmaz, V. & İzci, F. & Atmaca, Y. (2020). Kırsal Yerleşim Alanlarındaki Mahalle Muhtarlığı Seçimlerinde Görülen Nüfus Değişiminin Etik Bağlamında İrdelenmesi: Akçadağ Örneği. Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 49, 285-312.