Kamuda İnovasyon ve Türkiye’deki Uygulamaları

Gelişmiş ülkelerde kamu sektörünün, ülkenin ekonomik faaliyetlerinin büyük bir kısmına hakim olması, verimliliğin arttırılması, işsizliğin azaltılması ve toplumsal refahın daha üst seviyeye çıkartılması için kamu hizmetlerinin iyileştirilmesi ihtiyacını ortaya çıkarmıştır. Bu ihtiyacı karşılamak için özel sektör ihtiyaçlarından doğmuş inovasyon kavramı kamu alanına da uygulanmaya başlanmıştır. Bu kapsamda, çalışmada, öncelikle inovasyonun ülkemizde son yıllarda önem kazandığı kamu alanındaki tanımına, özel sektör uygulamalarına göre farklılıklarına ve kamu alanına kazandıracağı faydalara yönelik literatür araştırması sunulmuştur. Ardından bu uygulamaların Türkiye’deki kamu sektöründe inovasyon politikalarına etkisi incelenerek inovatif kamu projeleri örnekleriyle literatürü somutlaştırmak amaçlanmıştır. Çalışmanın sonucunda örnek uygulamalar göz önünde bulundurularak Türkiye’de kamu alanında inovasyonun geliştirilmesine yönelik bazı öneriler geliştirilmiştir.

___

  • Akçomak, S. (2009). Kamu Sektöründe İnovasyon Hangi Ölçüde?. Bilgi Çağı Dergisi, 59, 60-61. Aksoy, H. (1999). Değişme ve Yenileşme. http://80.251.40.59/education.ankara.edu.tr/aksoy/ seminer_1.htm. Erişim Tarihi: 03 Ocak 2015. Akyos, M. (2007). Kamuda İnovasyon. www.inovasyon.org/ Erişim Tarihi: 17 Ocak 2015. Arıkan, C. (2007). Sürdürülebilir Rekabet Gücü, Endüstriyel Teknoloji ve İnovasyon. İstanbul Sanayi Odası 6.Sanayi Kongresi Teknolojik Gelişmeyi ve İnovasyonu Tetikleyen Ortam: Uluslararası Deneyimler Paneli, 27 Kasım 2007, İstanbul. Arslan, M. (2009). Kamu + İnovasyon = Toplumsal Refah?. Bilgi Çağı Dergisi, 59, 6. Avrupa Birliği (2014). Innovation Union Scoreboard 2014. http://ec.europa.eu/enterprise/policies/ innovation/files/ius/ius-2014_en.pdf. Erişim Tarihi: 17 Ocak 2015. Aygen, S. (2006). İşletmelerde Yenilik Yönetimi Sürecinde Örgüt Yapılarında ve Hizmet Tasarımlarında Yaşanan Dönüşümler: Antalya İli Beş Yıldızlı Konaklama İşletmelerinde Ampirik Bir Araştırma ve Hizmet Tasarımı Önerisi (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya. Bekkers, V., M. Duivenboden, H. Van ve T. Marcel (2006). Information and Communication Technology and Public Innovation. Netherlands: IOS Press. Bingöl, M. (2006). İşletmelerde Bilişim Teknolojileri ve Yenilikçilik: Erzurum, Erzincan ve Bayburt’taki İmalat İşletmeleri Üzerinde Bir Araştırma (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Atatürk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum. Burgelman, S. (1986). Inside Corporate Innovation Report. U.S.A.: Free Press Duygulu, E. (2007). İşletmelerde Yaratıcılık Yenilikçilik Girişimcilik. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir. Eczacıbaşı, F. (2009). Kamu, İnovasyonsuz Yıkılmaz, Gerileyerek Ayakta Kalır. Bilgi Çağı Dergisi, 59, 45. Elçi, Ş. (2007). İnovasyon – Kalkınma ve Rekabetin Anahtarı. İstanbul: Nova. Eren, E. (1982). İşletmelerde Yenilik Politikası. İstanbul: İstanbul Üniversitesi. Kesik, A. (2012) Kamuda İnovasyon. http://www.antalyakadingirisimciler.org/dosyalar/Ahmet_KESIK_ Kamuda_Inovasyon_Sunumu.ppt. Erişim Tarihi: 03 Ocak 2015. MIT. (2012). Invention and Innovation for Sustainable Development. http://web.mit.edu/Invent/npressreleases/downloads/sustainable.pdf. Erişim Tarihi: 14 Ocak 2015. OECD ve Eurostat (2005). Oslo Kılavuzu, Yenilik Verilerinin Toplanması İçin İlkeler. Ankara: Tübitak. Osborne, S. P. ve K. Brown (2007). Managing Change and Innovation in Public Service Organizations. U.S.A.: Routledfe. Saran, U. (2004). Kamu Yönetiminde Yeniden Yapılanma: Kalite Odaklı Bir Yaklaşım. Ankara: Atlas Yayıncılık. T.C. Maliye Bakanlığı Strateji Geliştirme Başkanlığı (2015). Kamuda İnovasyon Yönetim Sistemi ve Tekniklerinin Geliştirilmesi (KAMİN) Projesi. Erişim Tarihi: 14 Ocak 2015. Tümer, S. (1995). İşletmelerde Yenilik Çalışmaları İle Görevli Bölümlerin Organizasyon İçindeki Yeri. Verimlilik Dergisi, 11, 25-50. TÜBİTAK (2015). Kamu Kurumları Araştırma ve Geliştirme Projelerini Destekleme Programı. http://www.tubitak.gov.tr, Erişim Tarihi: 15 Ocak 2015. TÜSİAD (2003). Ulusal İnovasyon Sistemi. İstanbul: TÜSİAD. Ulusal İnovasyon Girişimi (2006). İnovasyon Çerçeve Raporu. http://ref.sabanciuniv.edu/sites/ref. sabanciuniv.edu/files/inovasyon_cerceve_raporu_0.pdf. Erişim Tarihi: 05.01.2015. Windrum, P. ve Paul Koch. (2008). Innovation In Public Sector Services. UK: Edward Elgar Publishing Inc.