TMS 39 KAPSAMINDA FİNANSAL VARLIKLARIN SINIFLANDIRILMASI VE DEĞERLEMESİ: BORSA İSTANBUL 100 ENDEKSİNDEKİ ŞİRKETLERİN UYGULAMALARI

Çalışmada, Borsa İstanbul 100 endeksindeki şirketlerin finansal araçlarını TMS 39’a uygun olarak gerçeğe uygun değerle değerlemeleri ve raporlamaları konusundaki uygulamaları araştırılmıştır. Bu amaçla, Borsa İstanbul 100 endeksindeki mali sektördeki şirketler hariç imalat sanayi, toptan ve perakende ticaret, eğitim, sağlık, spor, ulaştırma haberleşme ve depolama sektörlerindeki toplam I6 şirketin mali tabloları 2005-2012 yılları itibari ile incelenmiştir. Bunlardan, 37 şirket finansal varlıklarını gerçeğe uygun değerle değerlememiştir. 19 şirket ise, finansal varlıklarını gerçeğe uygun değerle değerlemekte ve değerleme farklarını özkaynaklarda raporlamaktadırlar.

CLASSIFICATION AND VALUATION OF FINANCIAL ASSETS UNDER TMS 39: ISTANBUL STOCK EXCHANGE 100 INDEX COMPANIES’ APPLICATIONS

In the study, valuation of financial instruments of companies in Istanbul Stock Exchange 100 index measured at fair value in accordance with TMS 39, reporting on the practices have been investigated. To this end, in Istanbul Stock Exchange 100 Index, excluding the financial sector companies in manufacturing, wholesale and retail trade, education, health, fitness, transportation, storage and communications sectors with a total of 56 company’s financial statements as of the years 2005 to 2012 were examined. Of these, 37 companies haven’t measured their valuation of financial assets at fair value. 19 companies, have measured their financial assets at fair value and have reported differences in equity capital

___

  • Akdogan, N., & Aydın, H. (1987). Muhasebe teorileri. Ankara: Gazi Üniversitesi Yayın No: 98. İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Yayın No: 44.
  • Akdoğan, N. (2001). IAS 39 No’lu Standart hükümlerine göre menkul kıymetler ve finansal duran varlık işlemlerinde uygulanacak muhasebe politikaları. Gazi Üniversitesi İktisadi İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 3, 61-78.
  • Altay, A. (2002). Menkul kıymetler ve mali duran varlıkların muhasebeleştirme esaslarının uluslararası muhasebe standartları ve Türkiye uygulamaları açısından incelenmesi (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Gazi Üniversitesi SBE, Ankara.
  • Başkaya, Z., & Değer, A. (2003). Finans matematiği. Bursa: Ekin Kitabevi .
  • Brandon, K. L. (2004). Fair value in financial reporting. SIA research reports V(2). New York Securities Industry Association. Erişim Tarihi: 05.02.2013 http://archives2.sifma.org/ research/pdf/RsrchRprtVol5-2.pdf.
  • Gücenme, Ü. (20079). Türkiye muhasebe standartları ve uygulamalar. İstanbul: Türkmen kitabevi.
  • Marşap, B. (2006). Finansal bir varlık olarak alacakların değerlemesi ve Türkiye muhasebe standartları açısından incelenmesi. Muhasebe Bilim Dünyası Dergisi,8(3).
  • Örten, R., Bayırlı, R., & Altay, A. (2006). Finansal araçlarin IAS39’a göre değerlemesi, kaydedilmesi ve muhasebe eğitimine etkisi. XXV. Türkiye Muhasebe Eğitimi Sempozyumu, 71-124.
  • Özerhan Akbulut, Y. (2008). Vergi usul kanunundaki değerleme hükümlerinin Türkiye finansal raporlama standartları kapsamında değerlendirilmesi. VI.Muhasebe Uygulamaları ve Vergi Mevzuatı Sempozyumu, Ankara.
  • Özkan, M., & Terzi, S. (2009) Gerçeğe uygun değer ölçümünün uluslararası muhasebe standartları ve Amerikan muhasebe standartları (SFAS) açısından incelenmesi. Mali Çözüm Dergisi, 92, 19.
  • Peri, E. (2000). UMS 39: Finansal enstrümanların muhasebeleştirilmesi ve ölçümü. Active Bankacılık ve Finans Makaleleri – IV Active Line Yayıncılık, 39.
  • Poon, W. W. (2004). Using fair value accounting for financial instruments. American Business Review, 22(1), 39-41.
  • Şensoy, N. (2003). Değerleme esaslarında eğilim ve etkileşimler. XXII.Muhasebe Eğitimi Sempozyumu, 3-4.
  • Tokay, H., Deran, A., & Aktaş, R. (2005) Uluslararası muhasebe ve finansal raporlama standartlarında gerçeğe uygun değer yaklaşımı ve muhasebe uygulamalarına etkisi. XIV. Türkiye Muhasebe Eğitimi Sempozyumu, Muhasebe Ortamında Güncel Gelişmeler ve Muhasebe Eğitimine Etkileri,11-12.