Hammâmîzâde İsmâil Dede Efendi, Bestekâr Rıfat Bey, Dellâlzade İsmâil Dede, Şeyh Mehmet Rızâ Efendi gibi dönemin mûsikî üstadları halkasında yetişmiş dinî ve dindışı formlarda eserler bestelemiş olan Klâsik Türk Mûsikîsi’nin 19. yüzyıldaki en önemli bestekârlarından Bolâhenk Nûri Bey’in 23 makâmdan iki İlahi, bir Sirto, dört Kâr, onbir Beste, on dört Semâî, otuz sekiz Şarkı ve Mevlevî Âyîn-i Şerîfi formunda iki eseri bulunmaktadır. Bûselik ve Karcığar makâmında bestelenen bu iki eserden Bûselik makâmındaki âyîni ilk kez Yenikapı Mevlevîhânesi’nde okunmuştur. 1873 yılında İstanbul’da “Mehmed Nûrî” imzalı “Mecmuâ-i Şarkıyyât, Kârhâ ve Nakşhâ” adında, on sekiz makâmdan birçok eserin sözlerinin yer aldığı bir güfte mecmusını bastırmıştır. Bolâhenk Nûri Bey’e ait Bûselik Âyîn-i Şerîfi’nin ilk peşrev’inin makâm ve geçki açısından incelenmesi bu makalenin konusunu oluşturmaktadır. Bu çalışma ile büyük Türk bestekârı Bolâhenk Nûri Bey’in bestelerinde kullandığı teknik ve makâmları kullanma anlayışına yönelik araştırmalar yaygınlaştırılıp onun Klâsik Türk Mûsikîsi eğitimi alacak yeni nesil tarafından daha iyi anlaşılmasına katkı sağlayacağı düşünülmüştür.

Bolâhenk Nuri Bey, who composed religious and non-religious works, grown in the educational circle of the musical masters of the period such as Hammâmîzâde İsmâil Dede Efendi, Bestekâr Rıfat Bey, Dellâlzade İsmâil Dede, and Şeyh Mehmet Rızâ Efendi and was one of the most important composers in the field of Classical Turkish Music in the 19th century, has two hymns, one Sirto, four Kârs, eleven Beste’s, fourteen Semaîs, thirty-eight songs in 23 maqams, and also two works in the form of Mevlevî Ayîn-î Şerîfi. Among those two works composed in the maqams of Buselik and Karcığar, the liturgy in the form of Buselik was performed in Yenikapı Mevlevihane for the first time. In 1873 in İstanbul, he published a journal of lyrics including numerous compositions in eighteen maqams called “Mecmuâ-i Şarkıyyât, Kârhâ and Nakşhâ”, by the title “Mehmed Nuri”. In this paper, the first prelude of Buselik Ayîn-i Şerîfi by Bolâhenk Nuri Bey was analyzed in terms of maqam and transposition. It is thought that this study will popularize the researches related to the perception of employing techniques and maqams used by Bolâhenk Nuri Bey, the great Turkish composer, and to contribute to the young people who plan to receive Classical Turkish Music education in better understanding his musical identity.