___

• Akaydın, Ş. ve Çeçen, M. A. (2015). A Content analysis on articles related to reading skills. Education & Science, 40(178), 183-198. DOI: 10.15390/EB.2015.4139.
• Alkan, C. (2005). Eğitim teknolojisi. (7. Baskı). Ankara: Anı Yayıncılık.
• Alyılmaz, S. (2018). Türkçe öğretiminde hedef kitlenin / “öğrenen”in önemi. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 7(4), 2452-2463.
• Anderson, J. A. (1987). Communication research: Issues and methods. New York: McGraw-Hill Book Company
• Antos, G. (2011). Handbook of interpersonal communication. Netherlands: Mouton De Gruyter.
• Aydın, A., Selvitopu, A. ve Kaya, M. (2018). Sınıf yönetimi alanındaki lisansüstü tezlerin incelenmesi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 18(1), 41-56.
• Aydın, B. (2020). Türkiye’de eleştirel okuma konusunda yapılmış lisansüstü tezlerin incelenmesi. RumeliDE Dil ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi, 18, 76-87. DOI: 10.29000/rumelide.705515.
• Barrett, S. (2002). Overcoming transactional distance as a barrier to effective communication over the internet. International Education Journal, 3(4), 34-42.
• Berko, R. M., Wolvin, A. D. ve Wolvin D. R. (1992). Communicating, a social and career focus. (5. Ed). Boston: Houghton: Mifflin.
• Bozkurt, İ. (2014). İletişim odaklı pazarlama tüketiciden müşteri yaratmak. (4. Basım). İstanbul: MediaCat Yayınları.
• Buluş, M. ve Bağcı, B. (2016). Evlilik doyumu: Aile yılmazlığı ve etkili iletişim becerilerinin rolü. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(40), 136-152. https://dergipark.org.tr/en/pub/maeuefd/issue/26849/282356.
• Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2012). Bilimsel araştırma yöntemleri (13. basım). Ankara: Pegem Akademi.
• Can, H., Akgun, A. ve Kavuncubası, S. (1994). Kamu özel kesimde personel yönetimi. Ankara: Siyasal kitabevi.
• Canary, H. (2011). Communication and organizational knowledge: Contemporary issues for theory and practice. Florence: Taylor & Francis.
• Cansoy, R. (2018). Uluslararası çerçevelere göre 21.yüzyıl becerileri ve eğitim sisteminde kazandırılması. İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 7(4), 3112-3134. Erişim Adresi: http://www.itobiad.com/issue/39481/494286.
• Civelek, M. (2014). Öğretim teknolojileri ve materyal tasarımı (özet). Erişim Adresi: https://www.igdir.edu.tr/Addons/Resmi/announc/4691/materyal.tasarimi.%20%C3%96ZET.pdf. Erişim tarihi: 25.01.2022.
• Creswell, J. W. (2012). Educational research, planning, conducting and evaluating quantitative and qualitative research (4nd ed). Boston: Pearson Education Inc.
• Cüceloğlu, D. (2006). Yeniden insan insana. (35. Basım). İstanbul: Remzi Kitabevi.
• Cüceloğlu, D. (2016). İnsan ve davranışı psikolojinin temel kavramları. İstanbul: Remzi Kitabevi.
• Değirmenci-Gündoğmuş, H. (2018). Okuduğunu anlama ile ilgili yapılan lisansüstü tezlerin incelenmesi. Turkish Studies 13(3), 899-910 DOI: http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.13218. Demirel, Ö. (2005). Eğitim sözlüğü. (3. Basım). Ankara: Pegema Yayıncılık.
• DeVito, J. A. (1986). The communication handbook: A dictionary. New York: Harper & Row.
• Devito, J. A. (2004). The interpersonal communication book. (10. Ed.). USA: Pearson Education.
• Dillman, R. (1999). Tutorial: A study tour of communication. Dillman/HFCL Department of Communication Western Maryland College, College Hill Westminster, MD 21157.
• Doğru, M., Gençosman, T., Ataalkın, A. N. ve Şeker, F. (2012). Fen bilimleri eğitiminde çalışılan yüksek lisans ve doktora tezlerinin analizi. Journal of Turkish Science Education, 9(1), 49-64.
• Dökmen, Ü. (2004). İletişim çatışmaları ve empati. (28. Basım). İstanbul: Sistem Yayıncılık.
• Erciş, M. S. (2010). Pazarlama iletişiminde temel yaklaşımlar. Ankara: Nobel Yayınevi.
• Erdoğan, İ. (2011). İletişimi anlamak. (Geliştirilmiş 4. Basım). Ankara: Pozitif Matbaacılık.
• Erdogan, M. ve Kurt, A. (2015). A review of research on classroom management in Turkey. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 186, 9-14. DOI: https://doi.org/10.1016/j.sbspro.2015.04.212.
• Erdoğmuş, F. U. (2009). Türkiye’de BÖTE alanında yapılan yüksek lisans ve doktora tezlerindeki araştırma eğilimleri: Bir doküman analizi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara: Ortadoğu Teknik Üniversitesi. (Tez No:238714). Yükseköğretim Kurulu Tez Merkezi’nden edinilmiştir.
• Eren, E. (2003). Yönetim ve organizasyon: çağdaş ve kültürel yaklaşımlar. İstanbul: Beta Basım Yayın Dağıtım.
• Gordon, T. (2004). Etkili öğretmenlik eğitimi. (17. Basım). (Çev. Aksay E.). İstanbul: Sistem Yayıncılık.
• Gökçe, O. (2002). İletişim bilimine giriş insan ilişkilerinin sosyolojik bir analizi. (4. Basım). Ankara: Turhan Yayınları.
• Gülek, S. (2021). Akılcı duygusal davranışçı yaklaşım temelli iletişim becerileri programının yetişkinlerin iletişim becerileri ve bilişsel esneklik düzeylerine etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul: İstanbul Gelişim Üniversitesi. (Tez No. 693665) Yükseköğretim Kurulu Tez Merkezi’nden edinilmiştir.
• Güz, N. (1995). İletişim sorunları. Radyo-TV Yayınları Hakkında Türk-İtalyan Sempozyumu, İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Yayınları.
• Güz, N. (1998). İletişim süreci ve temel öğeler. İletişim Fakültesi Dergisi, 7, 121-142.
• Güz, N., Küçükerdoğan, R., Küçükerdoğan, B. ve Zeybek, I. (2002). Etkili iletişim terimler. İstanbul: İnkılap Yayınları.
• Habermas, J. (1984). The theory of communicative action. Boston: Beacon Press.
• Hallberg, D. (2010). Socioculture and cognitivist perspectives on language and communication barriers in learning. International Journal of Behavioral, Cognitive, Educational and Psychological Sciences, 2(2), 111-120.
• Hart, L. C., Smith, S. Z., Swars, S. L. ve Smith, M. E. (2009). An examination of research methods in mathematics education (1995-2005). Journal of Mixed Methods Research, 3(1), 26–41.
• Hazneci, Y. (2012). Oluşturmacı öğretmen iletişim beceri ölçeğinin geliştirilmesi ve ilköğretim öğretmenlerinin sınıf içi iletişim becerilerinin incelenmesi. Yayımlanmamış Doktora Tezi, İstanbul: Marmara Üniversitesi. (Tez No. 320410). Yükseköğretim Kurulu Tez Merkezi’nden edinilmiştir.
• Helfrich, S. R. ve Bosh, A. J. (2011). Teaching English language learners: strategies for overcoming barriers. The Educational Forum, 75, 260-70.
• https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/giris.jsp Erişim Tarihi: 24.01.2022.
• Isman, A. ve Altınay, F. (2005). Communication barriers: a study of eastern mediterranean university students’ and teachers’ of online program and courses. Turkish Online Journal of Distance Education-TOJDE, 6(4), 138-160.
• Kara, N. ve Demir, M. K. (2020). Türkiye’de sınıf öğretmenleri ile ilgili yapılan lisansüstü tezlerin cinsiyet değişkeni açısından değerlendirilmesi. Gazi Eğitim Bilimleri Dergisi, 6(3), 300-316.
• Keskin, A. (2014). Öğrenme stratejileri konulu lisansüstü tezlerin incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Diyarbakır: Dicle Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü. (Tez No: 378699). Yükseköğretim Kurulu Tez Merkezi’nden edinilmiştir.
• Kocaman, O. (2016). Communication barriers that junior and senior elt students experience in the process of learning a foreign language. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 16 (4), 1779-1794.
• Konan, N. ve Kış, A. (2013). ABD’de eğitim yönetimi alanında yapılan doktora tezlerinin çözümlemesi. International Journal of Educational Research 4(1), 100-123.
• Korkut, F. (1996). İletişim becerileri değerlendirme ölçeğinin geliştirilmesi: Güvenirlik ve geçerlik çalışmaları. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 2(7), 18-23. Erişim adresi: https://dergipark.org.tr/tr/pub/tpdrd/issue/21427/229793.
• Kornbahar, M. ve Marcos, H. (2000). Young children’s communication with mothers and fathers: Functions and Contents. British Journal of Developmental Psychology, 18, 187-210.
• Küçük, M. (2012). Yazılı iletişim. İ. Vural (Ed.), İletişim içinde (ss. 78-116). Ankara: Pegem Akademi.
• Küçükoğlu, A. ve Ozan, C. (2013). Sınıf öğretmenliği alanındaki lisansüstü tezlere yönelik bir içerik analizi. Uluslararası Avrasya Sosyal Bilimler Dergisi, 4(12), 27-47.
• Lee, D., Hamlin, D., Hildebrand, K., Carranza, M., Wannarka, R. ve Hua, Y. (2007). A descriptive analysis of publication trends in the Journal of Behavioral Education: 1991–2005. Journal of Behavioral Education, 16(4), 327.
• Levent, F. ve Kınık, F. Ş. F. (2017). Türkiye’de eğitim-öğretim alanında etik konusunda yapılan lisansüstü tezlerin incelenmesi. İş Ahlakı Dergisi, 10(1), 99–114.
• Lunenberg, F. C. (2010). Communication: the process, barriers, and improving effectiveness. Schooling, 1(1), 1-11.
• Mambert, W. A. (1971). The elements of effective communication. Washington: Acropolis.
• Mukaddes, N. M. (2013). Otizm spektrum bozuklukları. Ankara: Nobel Tıp Kitabevi.
• Nelson, D. L. ve Quick, J., C. (1995). Organizational behavior foundations, realitles and challenges. New York: West Publishing.
• Neuendorf, K. A. (2002). The content analysis guidebook. Thousand Oaks, California: Sage Publications.
• Newstrom J.V. ve Davis, K. (1993). Organizational behavior human behavior at work. (9th Ed.) New York: McGraw-Hill.
• Eldeleklioğlu-Onuk, D. (2019). Türkiye’de yetişkin eğitimi temalı 2007-2018 yılları arasında yapılan lisansüstü tezlerin incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Eskişehir Osmangazi Üniversitesi. (Tez No. 557341). Yükseköğretim Kurulu Tez Merkezi’nden edinilmiştir.
• Özbent, S. (2007). Sınıfta beden dili. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 27(2), 259-289.
• Özen, Y. (2001). İlköğretimde iletişim (sınıfta yönetim). Ankara: Nobel Yayınevi.
• Özer, K. (1995). İletişimsizlik becerisi. İstanbul: Varlık Yayınları.
• Pakbaz, M., Bigdeli, H., Moolaey, F. ve Ghaffari, A. (2014). Organizational communication and barriers to effective communication in organizations. International Journal of Management and Humanity Sciences, 3(10), 3174- 3180.
• Partnership for 21st Century Skills. (2015). Framework for 21st century learning. Erişim Adresi: http://www.p21.org/our-work/p21-framework.
• Perreault, H., Waldman, L. ve Alexander, M. (2002). Overcoming barriers to successful delivery of distance-learning courses. Journal of Education for Business, 77(6), 313-318.
• Pollard, A. (2006). Reflective teaching. (2. Basım). New York: Continuum.
• Prabavathi, R. ve Nagasubramani, P. C. (2018). Effective oral and written communication. Journal of Applied and Advanced Research, 3(1), 29-32. doi: https://dx.doi.org/10.21839/jaar.2018.v3S1.164.
• Rees, C. ve Sheard, C. (2002). The relationship between medical students' attitudes towards communication skills learning and their demographic and education-related characteristics. Medical Education, 36, 1017-1027.
• Sarıyer, N. (2018). Pazarlama iletişimi araçları. Konya: Eğitim Yayınevi.
• Schwartz, A.E. (2006). Communication and listening skills. (2. Ed.). USA: A. E. Schwartz & Associates.
• Shih, M., Feng, J. ve Tsai, C.-C. (2008). Research and trends in the field of e- learning from 2001 to 2005 : A content analysis of cognitive studies in selected journals. Computer & Science Education, 51, 955–967.
• Siegelaub, S. (1979). A communication on communication. A. S. Siegelaub (Ed.), Communication and class struggle (pp. 11-22). New York: International General.
• Sillars, S. (1997). İletişim (Çev. Nüzhet Akın). İstanbul: Milli eğitim Bakanlığı Yayınları.
• Steinberg, S. (2007). An introduction to communication studies. Cape Town: Juta & Co.
• Şakar, Ö. ve Küçükaslan, N. (2006). Büro yönetimi ve iletişim teknikleri. (3. Basım). Bursa: Ekin Yayınları.
• Tabak, S. (1999). Sağlık iletişimi. İstanbul: Literatür Yayıncılık.
• Talim Terbiye Kurulu Başkanlığı. (2017). Müfredatta yenileme ve değişiklik çalışmalarımız üzerine. Erişim Adresi: http://ttkb.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2017_18160003_pdf. Erişim Tarihi: 28.01.2022.
• Tepeköylü-Öztürk, Ö. (2012). Ders dışı etkinlik olarak uygulanan sporla ilgili oyunların ortaöğretim öğrencilerinin iletişim becerisi algılarına etkisi. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Manisa: Celal Bayar Üniversitesi. (Tez No. 411816). Yükseköğretim Kurulu Tez Merkezi’nden edinilmiştir.
• The Organisation for Economic Co-operation and Development. (2018). The future of education and skills: Education 2030. Erişim Adresi: https://www.oecd.org/education/2030/E2030%20Position%20Paper%20.
• Tuna, Y. (2012). İletişim kavram ve iletişim süreci. İ. Vural (Ed.), İletişim içinde (ss. 2-26). Ankara: Pegem Akademi.
• Tutar, H. ve Yılmaz K. (2005). Genel iletişim. (5.Basım). Ankara: Seçkin Yayınları.
• Türk Dil Kurumu (2009). Türkçe sözlük. Ankara: Türk Tarih Kurumu Yayınları.
• Uysal, İ. (2006). Sosyal bilgiler dersinde öğrenmeyi öğrenme stratejilerinin, öğrencilerin anlama ve yorumlama düzeylerine etkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Konya: Selçuk Üniversitesi. (Tez No:189373). Yükseköğretim Kurulu Tez Merkezi’nden edinilmiştir.
• Yatkın, A. (2003). Halkla ilişkiler ve iletişim. Ankara: Nobel Yayınları.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2012). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Yılmaz, İ. (2008). Sporcu algıları çerçevesinde farklı spor branşlarındaki antrenörlerin liderlik davranış analizleri ve iletişim beceri düzeyleri. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ankara: Gazi Üniversitesi. (Tez No. 225783). Yükseköğretim Kurulu Tez Merkezi’nden edinilmiştir.
• Zaiss, C. D. ve Gordon, T. (2003). Etkili satış eğitimi. (Çev. Emel Aksay. Ed. Birsen Özkan). İstanbul: Sistem Yayıncılık.
• Zhang, G. (2002). Using problem based learning and cooperative group learning in teaching instrumental analysis. The China Papers, 4-8. Erişim Adresi: http://citeseerx.ist.psu.edu/viewdoc/download?doi=10.1.1.565.312&rep=rep1&type=pdf Erişim Tarihi: 18.01.2022.
• Zıllıoğlu, M. (2003). İletişim nedir? İstanbul: Cem Yayınları.