Ahmet SİMSAR, Vakkas YALÇIN, Hızır DİNLER

3-4 YAŞ ÇOCUKLARI İÇİN 21. YY. BECERİLERİ ÖLÇEĞİ (DAY-1): GEÇERLİK VE GÜVENİRLİK ÇALIŞMASI

Bu araştırmanın amacı, 3-4 yaş çocuklarının 21. yy. becerilerine yönelik bir ölçme aracı geliştirmek, geçerlilik ve güvenilirlik sonuçlarını ortaya koymaktır. Ölçek geliştirme çalışmalarında izlenen süreç (alan yazın taranması, madde havuzunun oluşturulması, taslak ölçeği uzmanlara verilmesi, ön deneme, yapı geçerliliğinin belirlenmesi) dikkate alınarak taslak ölçeğe son biçimi verilmiştir. Ölçeğin yapı geçerliliğini belirlemek için 3-4 yaş grubunda 434 çocuktan elde edilen verilerle açımlayıcı faktör analizi (AFA) ve 416 çocuktan elde edilen verilerle doğrulayıcı faktör analizi (DFA) gerçekleştirilmiştir. Çalışmada verilerin analizinde SPSS, AMOS 24 ve R programı LAVAAN paketi kullanılmıştır. Açımlayıcı faktör analizi sonucunda ölçekte 31 madde kalmıştır ve bu maddeler Yaşam ve Kariyer Becerileri ile Öğrenme ve Yenilik Becerileri (4Cs) olmak üzere iki faktör altında toplanmıştır. Yapılan doğrulayıcı analizler sonucunda, ölçeğin 28 maddeden oluştuğu doğrulayıcı faktör analizinin uyum belirteçleri olan RMSEA, CFI, TLI ve WRMSR gibi değerlerden yararlanılarak, ölçeğin kuramsal ve istatistiksel olarak uygun saptanmıştır. Güvenirliğin belirlenmesine yönelik olarak Cronbach Alpha (α) değerlerine bakıldığında ise ölçeğin, Öğrenme ve Yenilik Becerileri (4Cs) boyutu için .97 ve Yaşam ve Kariyer Becerileri boyutu için .92 olarak hesaplanmıştır. Ölçeğin tek boyutlu yapısının Cronbach Alpha (α) skoru .97 gibi yüksek bir değer olarak hesaplanmıştır. DAY-1 ölçeğinin 28 maddeden ve iki boyutlu yapıda oluşan ve kuramsal ve istatiksel açıdan geçerli ve güvenilir bir ölçek olduğu ortaya konulmuştur.

Anahtar Kelimeler:

21. yy. becerileri, 3-4 yaş, okul öncesi, erken çocukluk eğitimi

PDF

___

Akgündüz, D. ve Akpınar, B. C. (2018). Okul öncesi eğitiminde fen eğitimi temelinde gerçekleştirilen STEM uygulamalarının öğrenci, öğretmen ve veli açısından değerlendirilmesi. Yaşadıkça Eğitim Dergisi, 32 (1).
Aldemir, A. (2003). Bilgiye erişimde yeni yaklaşım: Bilgi Okuryazarlığı. 1 Şubat 2020 tarihinde http://kaynak.unak.org.tr/bildiri/unak03/u03-29.pdf adresinden edinilmiştir.
Aygün, Ş. S., Atalay, N., Kılıç, Z. ve Yaşar, S. (2016). Öğretmen adaylarına yönelik 21. yüzyıl becerileri yeterlilik algıları ölçeğinin geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 40(40), 160-175.
Belet-Boyaci, S. D. & Atalay, N. (2016). A scale development for 21st century skills of primary school students: A validity and reliability study. International Journal of Instruction, 9(1), 133–148.
Bilgiç, H. G., Duman, D. ve Seferoğlu, S. S. (2011). Dijital yerlilerin özellikleri ve çevrim içi ortamların tasarlanmasındaki etkileri. Akademik Bilişim, 2-4.
Brown, P., Lauder, H. & Ashton, D. (2008). Education, globalization and the knowledge society. London, UK: The teaching and learning research programme.
Cevik, M. & Senturk C. (2019). Multidimensional 21th century skills scale: Validity and reliability study. Cypriot Journal of Educational Sciences. 14(1), 011–028.
Ceylan, Ş. (2014). Okul öncesi öğretmenlerinin dünya vatandaşlığı eğitimi ile ilgili görüşleri. Kuramsal Eğitimbilim Dergisi, 7(1), 78-93.
Chute, E. (2009). STEM education is branching out: Focus shifts from making science, math accessible to more than just brightest. Pisttburgh Post Gazette. http://www.postgazette.com/news/education/2009/02/10/STEM-education-is-branching out/stories/200902100165 sayfasından erişildi. (Erişim Tarihi: 11.12.2019)
Cohen, J. (1988). The effect size index: d. Statistical Power Analysis for the Behavioral Sciences, 2, 284-288.
Çevik, M. ve Şentürk C. (2019). Multidimensional 21th century skills scale: Validity and reliability study. Cypriot Journal of Educational Sciences. 14(1), 011–028.
Çil, E. (2018). Okul öncesi dönemde STEM eğitimi. Pegem Atıf İndeksi, 457-483.
Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G. ve Büyüköztürk, Ş. (2018). Çok değişkenli istatistik SPSS ve LISREL uygulamaları. (5. Baskı). Ankara: Pegem Akademi Yayınları
Dede, C. (2010). Comparing frameworks for 21st century skills. In J. Bellanca & R. Brandt (Eds.), 21st century skills: Rethinking How Students Learn (pp. 51–76). Bloomington, IN: Solution Tree Press.
DeVellis, R. F. (2016). Ölçek geliştirme kuram ve uygulamalar. (T. Totan, Çev. Edt.). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Dinler, Simsar ve Yalçın. (2021). 3-6 yaş çocukların 21. yüzyıl becerilerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. e-Kafkas Eğitim Araştırmaları Dergisi, 8, 281-303. doi: 10.30900/kafkasegt.941467
Dupuis, R. E. & Perskey, A. K. (2008). Instructional design and assessment use of case-based learning in a clinical pharmacokinetics course. American Journal of Pharmaceutical Education, 72(2), 1–7.
Fabrigar, L. R., Wegener, D. T., MacCallum, R. C., & Strahan, E. J. (1999). Evaluating the use of exploratory factor analysis in psychological research. Psychological methods, 4(3), 272.
Gelen, İ. (2002). Sınıf öğretmenlerinin sosyal bilgiler dersinde düşünme becerilerini kazandırma yeterliklerinin değerlendirilmesi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 10(10), 100-119.
Gewertz, C. (2008). States press ahead on 21st century skills. Education Week, 28(8), 21–23.
Gonzalez, H. B. & Kuenzi, J. J. (2012). Science, technology, engineering, and mathematics (STEM) education: A primer. Congressional Research Service, Library of Congress.
Gökçe, E. (2000). Yirmi birinci yüzyılın öğretmeni. Çağdaş Eğitim Dergisi, 270, 21-26.
Gürültü, E., Aslan, M. & Alcı, B. (2019). Competence for 21th century skills use of secondary school teachers. Hacettepe University Journal of Education. Advance online publication. doi: 10.16986/HUJE.2019051590.
Herreid, C. F. (2007). What is a case? In J. Cocke & B. Smith (Eds.), Start with a story: The case study method of teaching college science (pp. 41–44). Arlington, VA: National Sciences Teachers Association.
Herring, D. F. ve Notar, C. E. (2011). Show what you know: ePortfolios for 21st century learners. College Student Journal, 45(4), 786-792.
Hu, L. T. & Bentler, P. M. (1999). Cutoff criteria for fit indexes in covariance structural analysis: Conventional criteria versus new alternatives. Structural Equation Modeling, 6, 1–55.
İzci, E. ve Koç, S. (2012). Öğretmen adaylarının yaşam boyu öğrenmeye ilişkin görüşlerinin değerlendirilmesi. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5(9). 101-114.
Kline, R. B. (2005). Principles and practice of structural equation modeling. New York: Guilford.
Korkut, E. ve Akkoyunlu, B. (2008). Yabancı dil öğretmen adaylarının bilgi ve bilgisayar okuryazarlık öz-yeterlikleri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 34, 178-188.
Kumtepe, E.G., Kaya, S. ve Kumtepe, A.T. (2009). Okul öncesi deneyimlerin çocukların ilköğretim fen başarısına etkisi. İlköğretim Online, 8,3, 978- 987.
Kurbanoğlu, S. ve Akkoyunlu, B. (2002). Öğretmen adaylarına uygulanan bilgi okuryazarlığı programının etkiliği ve bilgi okuryazarlığı becerileri ile bilgisayar öz-yeterlik algısı arasındaki ilişki. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 22, 98-105.
Kurudayıoğlu, M. ve Tüzel, M. S. (2010). 21. yüzyıl okuryazarlık türleri, değişen metin algısı ve Türkçe eğitimi. Türklük Bilimi Araştırmaları,28, 283-298.
Kylonen, P. C. (2012). Measurement of 21st century skills within the common corestate standards. Paper presented at the Invitational Research Symposium onTechnology Enhanced Assessments, May 7-8.
Ledward, B. C. & Hirata, D. (2011). An overview of 21st century skills. Summary of 21st century skills for students and teachers. Honolulu, HI: Kamehameha Schools-Research & Evaluation.
MacCallum, R. C., Browne, M. W., & Sugawara, H. M. (1996). Power analysis and determination of sample size for covariance structure modeling. Psychological methods, 1(2), 130.
Mardis, M. A. ve Dickinson, G. K. (2009). Far away, so close: Preservices school library media specialists' perceptions of AASL's "Standards for the 21stcentury learner". School Library Media Research, 12.
McLoughlin, C. & Lee, M. J. W. (2008). The three p’s of pedagogy for the networked society: personalization, participation, and productivity. International Journal of Teaching and Learning in Higher Education, 20(1) 10–27.
Moyer, L. (2016). Engaging students in 21st century skills through non-formal education (Unpublished doctoral dissertation). Blacksburg: Virginia Polytechnic Institute and State University.
Nunnally, J. C.& Bernstein, I. H. (1994). Psychometric theory (3rd ed.). New York: McGrawHill.
Orhan-Göksün, D. ve Aşkım-Kurt, A. (2017). Öğretmen adaylarının 21. yy. öğrenen becerileri kullanımları ve 21. yy. öğreten becerileri kullanımları arasındaki ilişki. Eğitim ve Bilim, 42(190). DOI: 10.15390/EB.2017.7089.
Özçelik, A. ve Akgündüz, D. (2018). Üstün/özel yetenekli öğrencilerle yapılan okul dışı STEM eğitiminin değerlendirilmesi. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(2), 334-351.
Pacific Policy Research Center. (2010). 21st century skills for students and teachers. Honolulu, HI: Kamehameha Schools, Research & Evaluation Division. Retrieved April 3, 2018, from http://www.ksbe.edu/_assets/ spi/pdfs/21_century_skills_full.pdf
Partnership for 21st Century Skills. (2019). P21 framework definitions http://static.battelleforkids.org/documents/p21/P21EarlyChildhoodFramework.pdf (Erişim Tarihi: 12.06.2019)
Pedro, F. (2006). The new mıllennıum learners: Challenging our views on ICT and learning. 3 Şubat 2019 tarihinde http://www.oecd.org/edu/ceri/38358359.pdf adresinden edinilmiştir.
Peterson, R. (2000). A meta-analysis of variance accounted for and factor loadings in exploratory factor analysis. Marketing Letters, 11, 261–275.
Preacher, K. J. & MacCallum, R. C. (2003). Repairing Tom Swift's electric factor analysis machine. Understanding statistics: Statistical Issues in Psychology, Education, and The Social Sciences, 2(1), 13-43.
Prensky, M. (2001a). Digital natives, digital immigrants. MCB University Press, 9(5), 1-6.
Prensky, M. (2001b). Digital natives, digital immigrants, part ıı: do they really think differently? NCB University Press, 9(6), 1-6.
Prensky, M. (2003). Has growing up digital and extensive video game playing affected younger military personnel’s skill sets? I/ITSEC 2003’te sunulmuş bildiri.
Redecker, C., Ala-Mutka, K., Leis, M., Leendertse, M., Punie, Y., Gijsbers, G., … Hoogveld, B. (2011). The future of learning: preparing for change. Luxembourg: Publications Office of the European Union.
Rotherham, A. & Willingham, D. (2009). 21st century skills: The challenges ahead. Educational Leadership, 67(1), 16–21.
Schreiber, J. B., Nora, A., Stage, F. K., Barlow, E. A., & King, J. (2006). Reporting structural equation modeling and confirmatory factor analysis results: A Review. The Journal Of Educational Research, 99(6), 323-338
Soland, j., Hamilton, l. s. & Stecher, b. m. (2013). Measuring 21st centurycompetencies guidance for educators. Santa Monica, CA: RAND Corporation.
Şahin, M. C. (2010). Eğitim fakültesi öğrencilerinin yeni binyılın öğrencileri (OECDNew millenium learners) ölçütlerine göre değerlendirilmesi. Yayınlamamış Doktora Tezi, Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Tabachnick, B. G. ve Fidell, L. S. (2015). Using multivariate analysis. California State University Northridge: Harper Collins College Publishers.
Thomas, K. S., (2014). "The Effectiveness of Select Upward Bound Programs in Meeting the Needs of 21st Century Learners in Preparation for College Readiness". Yayınlanmamış Doktora Tezi, Georgia: Department of Educational Leadership, Atlanta.
Tuğluk, M. N. & Özkan, B. (2019). MEB 2013 okul öncesi eğitim programının 21. yüzyıl becerileri açısından analizi. Temel Eğitim, 1(4), 29-38.
Uğraş, M. (2017). Okul öncesi öğretmenlerinin STEM uygulamalarına yönelik görüşleri. Eğitimde Yeni Yaklaşımlar Dergisi. 1(1)s. 39-54.
Varis, T. (2007). New technologies and innovation in higher education and regional development. Revista de Universidad y Sociedad del Conocimiento, 4(11), 16–24.
White, D.W. (2014). What Is STEM education and why ıs ıt ımportant? Florida Association of Teacher Educators Journal, 1(14), 1-9. http://www.fate1.org/journals/2014/white.pdf. adresinden erişildi. (Erişim TarihiT:12.01.2018).
Williams, C., Gannon, S. ve Sawyer, W. (2013). A genealogy of the ‘future’: Antipodean trajectories and travels of the ‘21st century learner’. Journal ofEducation Policy, 28(6), 792-806.
Woods-Groves, S. (2015). The human behavior rating scale–brief: A tool to measure 21st century skills of K-12 learners. Psychological Reports: Measure &Statistics, 116(3), 769-796.
Worthington, R. L.& Whittaker, T. A. (2006). Scale development research: A content analysis and recommendations for best practices. The Counseling Psychologist, 34(6), 806-838.
Yalçın, S. (2018). 21. Yüzyıl becerileri ve bu becerilerin ölçülmesinde kullanılan araçlar ve yaklaşımlar, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 51(1), 181-201, DOI:10.30964/auebfd.405860.
Yalçın, V. (2019). Kuram, öğretim modeli, uygulama yöntemi ve çalışma planı bağlamında STEM. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, Yıl: 7, Sayı: 90, Mart 2019, s. 356-368.
Yalçın, V., Simsar, A. ve Dinler, H. (2020). 5-6 yaş çocukları için 21. yy. becerileri ölçeği (DAY-2): Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Akdeniz Eğitim Araştırmaları Dergisi, 14(32), 78-97. doi: 10.29329/mjer.2020.258.5
Young, J. S. (2012). Linking learning: Connecting traditional and media literacies in 21st century learning. Journal of Media Literacy Education, 4(1), 70-81.