ANADOLU VE KIRGIZ TÜRKLERĠNĠN ATASÖZLERĠNDEKĠ “ÇALIġKANLIK” DEĞERĠNĠN ORTAK ÖZELLĠKLERĠ

Bu çalışmada, Türk ve Kırgız atasözleri içerisindeki çalışkanlık ile ilgili ortak atasözleri seçilerek, analiz edilmiştir. Araştırmada betimsel araştırma tekniklerinden olan doküman analizi tekniği ile verilere ulaşılmış ve verilerin çözümlenmesinde ise içerik analizi tekniğinden faydalanılmıştır. Araştırma sonucunda, Anadolu ve Kırgız Türklerindeki çalışkanlıkla ilgili atasözlerinin ortak özellikleri olarak kısaca çalışmayı seven, tembellikten kaçınan, zahmete katlanabilen, hüner sahibi, laftan çok işe değer veren, tembelliği utanılacak bir durum olarak gören, bereketi ve kazancı çalışma yoluyla arayan şeklinde belirlenmiştir.

COMMON CHARACTERISTICS OF “HARDWORKING” IN PROVERBS OF ANATOLIAN AND KYRGYZ TURKS

In this study, common proverbs about diligence in Turkish and Kyrgyz proverbs were selected and interpreted. In this research, data were reached with document analysis technique, which is one of the descriptive research techniques, and content analysis technique was used in the analysis of the data. As a result of the research, common features of proverbs related to diligence in Anatolian and Kyrgyz Turks were briefly identified as loving to work, avoiding laziness, being able to endure the labor, having skills, value of work rather than words, seeing laziness as an embarrassing situation, seeking fertility and gain through work.

___

Akarsu, B. (2015). Hipotezlerin, değişkenlerin ve örneklemlerin belirlenmesi. Eğitimde Bilimsel Araştırma Yöntemleri içinde (Ed. M. Metin), s. 21-43, Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
Aksoy, Ö. A. (1978). Atasözleri ve deyimler sözlüğü 1 (2. Baskı). Ankara: Maya Matbaacılık.
Aksoy, Ö. A. (2013). Atasözü ve deyimler sözlüğü 2 (2. Baskı). İstanbul: İnkılap Yayınları.
Alimbekov, A. (2007). Etnopedagoji ve Kırgız etnopedagojisinin temel kavramları. Türk Yurdu Dergisi, 27(242), 31-37.
Arslanoğlu, İ. (2005). Türk değerleri üzerine bir değerlendirme. Felsefe Dünyası Dergisi, 4(2), 64-77.
Bilen, M. (1999). Plandan uygulamaya öğretim. Ankara: Anı Yayınları.
Cansız Aktaş, M. (2015). Nitel veri toplama araçları. Eğitimde Bilimsel Araştırma Yöntemleri İçinde (Ed. M. Metin), Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
Çeltikçi, O. (2010). Türk Dünyası kültüründe doğum üzerine ortak uygulamalar. Journal of Azerbaijani Studies, 6(1), 511-521.
Çeri, B. (1997). Ahmet Vefik Paşa ve atasözlerimiz, Milli Folklor Dergisi, 5(33), 22-26.
Çobanoğlu, Ö. (2004). Türk Dünyası ortak atasözleri sözlüğü. Ankara: Atatürk Kültür Merkezi Başkanlığı Yayınları.
Güngör, A. ve Güngör, A. C. (1998). Kırgız atasözleri. Ankara: Engin Yayınları.
Hatiboğlu, V. (1964). Atasözleri ve deyimler. Türk Dili Aylık Dil ve Edebiyat Dergisi, 13(152), 468-471.
Horata, O. (2017). Türk Dünyası’nın kültürel ufukları: Tarihsel Bağlam İçinde Genel Bir Değerlendirme. Bilig, 82(1), 117-131.
İbrahim Ş. (1826-1871). Durub-i emsal-i Osmaniye (2. Tab, 1268-1870). İstanbul: Tasvir-i Efkar Matbaası.
Kardiner, A. (1961). They studied man. London: Secker and Warburg Limited.
Kaya, Y. K. (1993). İnsan yetiştirme düzenimize yeni bir bakış. Ankara: Bilim Yayınları.
Койчуманов, Ж. Ы. У. (2001). Макал Лакаптар. Бишкек: Шам Басмаканасы.
Kurt, İ. (2012). Türk atasözlerine psikolojik yaklaşımlar (3. Baskı). Ankara: Akçağ Yayınları.
Milli Kütüphane Başkanlığı MKB (1997). Türk atasözleri ve deyimleri. Türk Edebiyatı Dizisi, İstanbul: Millî Eğitim Bakanlığı Yayınları.
Milli Kütüphane Genel Müdürlüğü (1971). Türk atasözleri I (1.Baskı). İstanbul: Milli Eğitim Yayınları.
Oy, A. (1972). Tarih boyunca Türk atasözleri (1. Baskı). İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
Önal, M. (2007). İslam düşüncesinde hikmet kavramları. Felsefe Dergisi, 4(1), 113-122.
Özkan, Kunduracı, H. K. & Avcı, N. (2020). Türk Atasözlerinde Çocukluk: Göstergebilimsel Bir Bakış. Teke Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 9(1), 26-47.
Pala, İ. (2010). Sözün özünden dünden bugüne atasözleri (2. Baskı). İstanbul: Kapı Yayınları.
Садыкулова, А. (2013). Макалдар Жана Лакаптар. Бишкек: Гулчынар Басмаканасы.
Stone J. P. ve Hunt E. B. (1966). A computer approach to content analysis:studies using the general ınquirer system. https://pdfs.semanticscholar.org/2d57/a794a8ae2711285065e84fbe1744fd9e3284.pdf İndirme Tarihi:08.01.2018.
Şavk, Ü. Ç. (2002). Kırgız atasözleri. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
Şemseddin Sâmî (1879). Emsal- 1850-1904. İstanbul: Mihran Maṭbaası.
Türk Dil Kurumu (2017). http://tdk.gov.tr/ Erişim Tarihi: 20.04.2015.
Tekezade, Said (1318). Cümel-i müntahabe-i Türkiye yahud atalar sözü. Der Saadet: Kasbar Matbaası.
Uçar, İ. ve Doğruer, N. (2016). Kazak Türkçesinde aile bireyleri ile ilgili atasözleri üzerine Bir Çalışma. Teke Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 5(1), 94-107.
Veli, H. (1926). Atalar sözü. İstanbul: Mahmud Bey Matbaası.
Yaşar, F. Ö. (2007). Bilgi toplumu bağlamında Türk atasözlerinde “eğitim” ve “bilgi” kavramlari üzerine düşünceler. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 6(19), 146-158 www.e-sosder.com ISSN:1304-0278 İndirme Tarihi:12.02.2017.
Yıldırım, D. (1994). Türkiye’de folklor araştırmalarının gelişme devreleri. Milli Folklor Dergisi, 3(21), 2-15.
Yılmaz, M. (2000). Türkçe atasözlerinde eğitim anlayışı. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 33(1), 137-145.
Yücel, H. A. (1994). Türkiye’de orta öğretim (1. Baskı). Ankara:Kültür Bakanlığı Başvuru Eserleri.
Закиров, С. (1972). Кыргыз Элинин Макал, Лакаптары. Фрунзе: Мектеп Басмасы