TÜRKİYE EKONOMİSİNDE KAMU HARCAMALARI-EKONOMİK BÜYÜME İLİŞKİSİ: TODA-YAMAMOTO NEDENSELLİK TESTİ

Özellikle 1929 ekonomik bunalımından sonra, kamu harcamaları ile ekonomik büyüme arasındaki ilişki üzerinde önemle durulmuştur. Keynesyen iktisatçılar kamusal malların iktisadi büyümeyi olumlu etkileyeceğini savunurlar. Wagner Yasası’na göre ülkeler ekonomik olarak kalkındıkça kamu harcamaları artacaktır. Kamu harcamalarının iktisadi büyüme üzerindeki etkisi, harcamanın türüne göre de farklılık gösterebilir. Bu çalışmada cari harcamalar, borç-faiz ödemeleri, transfer harcamaları ve yatırım harcamaları ve toplam kamu harcamaları değişkenlerinin ekonomik büyüme ile nedensellik ilişkisi test edilmiştir. Analiz sonucunda tüm değişkenler arasında çift yönlü nedensellik ilişkisi tespit edilmiştir. Buna göre Keynes ve Wagner’in ortaya koyduğu görüşlerin Türkiye ekonomisi için geçerli olduğu belirtilebilir. Çünkü analiz sonucunda kamu harcama çeşitlerinin ekonomik büyüme üzerinde etkili olduğu tespit edilmiştir. Öte yandan Wagner kanununa benzer şekilde, ekonomik büyümenin kamu harcamalarını etkilediği görülmektedir. Sonuç olarak kamu harcamalarının Türkiye'nin ekonomik gelişiminde önemli bir politika aracı olduğu söylenebilir.

___

  • Bagdiğen, M., & Beşer, B. (2009). Ekonomik Büyüme İle Kamu Harcamaları Arasındaki Nedensellik İlişkisinin Wagner Tezi Kapsamında Bir Analizi: Türkiye Örneği, Zonguldak Karaelmas University Journal of Social Sciences, 5(9).
  • Bütçe ve Mali Kontrol Genel Müdürlüğünün (BÜMKO), Bütçe Gider-Gelir Gerçekleşmeleri (1924-2016), http://www.bumko.gov.tr/TR,4461/butce-gider-gelir-gerceklesmeleri-1924-2016.html (Erişim Tarihi: 01/12/2017).
  • Barro, R. J. (1991). Economic Growth in A Cross Section of Countries. The Quarterly Journal of Economics, 106(2), 407-443. Gedik, M. (2009). Kamu Açıklarına İlişkin Maliye Politikası Uyarlamaları ve İktisadi Etkileri, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cilt 17, Sayı 1, 2008, s.245-268.
  • Huang, C. J. (2006). Testing Wagner’s Law Using Bounds Test And A New Granger Non-Causality Test: Evidence For Taiwan. J Am Acad Bus, 8(2), 86-90. Kar, M. ve S. Taban. (2003). Kamu Harcama Çeşitlerinin Ekonomik Büyüme Üzerindeki Etkileri, Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 58 (3), Temmuz-Eylül 2003,145-169.
  • Kweka, P. J. and Morrissey, O. (2000), Government Spending and Economic Growth, Credit Research Paper, Centrefor Research in Economic Development and International Trade, University of Nottingham, No 00/6, May 2000.
  • Landau, D. (1986). Government and Economic Growth in The Less Developed Countries: An Empirical Study For 1960-1980. Economic Development and Cultural Change, 35(1), 35-75.
  • Ram, R. (1986). Government Size and Economic Growth: A New Framework and Some Evidence from Cross-Sectionand Time-Series Data, The American Economic Review, No 76/1, pp.191-203.
  • Scully, G. W. (1989). The Size of The State, Economic Growth and The Efficient Utilization of National Resources. Public choice, 63(2), 149-164. Tan, B. K., Merter, M. ve Özdemir, Z. A. (2010), Kamu Yatırımları ve Ekonomik Büyüme İlişkisine Bir Bakış: Türkiye, 1969-2003, Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 25(1), 25-39.
  • Terzi, H. (1998). Kamu Harcamaları ve Ekonomik Kalkınma İlişkisi Üzerine Ekonometrik Bir İnceleme, İktisat, İşletme ve Finans Dergisi, Sayı: 142, s.67-78. Ulucak, R., & Şentürk Ulucak, Z. (2014). Kamu Harcamaları ve Ekonomik Büyüme Arasındaki Nedensellik: Türkiye Örneği. Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi, 10(23), 81-98.
  • Uysal, D., & Mucuk, M. (2009). Türkiye Ekonomisinde Kamu Harcamaları ve Ekonomik Büyüme İlişkisi. Finans Politik & Ekonomik Yorumlar, 46(527), 39-48. Uzay, N. (2002). Kamu Büyüklüğü ve Ekonomik Büyüme Üzerindeki Etkileri: Türkiye Örneği (1970-1999) , Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Sayı: 19.