ZEMİN GERİLMELERİNİN SAYISAL GERİLME ÇÖZÜMLEMESİ YÖNTEMİYLE TAHMİNİ

Bu çalışmada tekil ve uniform yükün temel zemini üzerinde oluşturdukları gerilmeler sayısal gerilme çözümlemesi yöntemiyle bilgisayar ortamında modellendi. Zeminlerin elek analizi, kıvam limit değerleri, optimum su muhtevası, maksimum kuru birim hacim ağırlık ve şişme yüzdeleri belirlendi. Sonuç olarak; Phase2 bilgisayar programı ile modellenen zeminlerde uniform yük altında oluşan gerilme dağılımı ile tekil yük altındaki gerilme dağılımı arasında farklar gözlendi. Her iki yükün gösterdiği gerilme değerleri zemin emniyet gerilmesinden düşük olduğu anlaşıldı. Böylece sayısal gerilme çözümlemesi yöntemi sayesinde çok daha kısa sürede yapı–zemin etkileşimi ve zemin gerilme değerleri belirlenmiş oldu.

Anahtar Kelimeler:

Phase2, Uniform Yük, Tekil Yük, Gerilme Faktörü, Temel Zemini

PREDICTION WITH NUMERICAL STRESS ANALYSIS METHOD OF SOIL STRESSES

In this study, Stress factors are created on the foundation soil of point load and uniform load are modeled with finite elements method in computer. Engineering properties of soils under the sieve analysis, the limit values of consistency, optimum water content, maximum dry unit weight and swelling percentages were determined. As a result, on soils modeled by computer program, Phase2, under a uniform load consisting of stress distribution and under a point load consisting of stress distribution with the observed differences. Stress values shown in both the load is lower than soil safety factor. For this reason, the building to be constructed shall be transported easily to the foundation soil.

Keywords:

Phase2, Uniform Load, Point Load, Strength Factor,

PDF

___

Aksoy, H. S., 2008. Normal Konsolide Zeminlerin Tek Eksenli Kayma Dayanımlarının
İstatistiksel Yaklaşımla Belirlenmesi, Fırat Üniversitesi, fen ve Müh. Bilimleri Dergisi, (3), 509-515. Ardıç, Ö., (2006). Analysis Of Bearing Capacity Using Discrete Element Method, Orta
Doğu Teknik Üniversitesi, Fen bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi. Bowles, J.E., (1979). Physical and Geotechnical Properties of Soils. McGraw-Hill Book Company.
Çelik, S., (2004), Zeminlerde Gerilme ve Deformasyon Özelliklerinin Yapay Sinir
Ağları ile Modellenmesi, Atatürk Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi. Das, B,M., (1992). Soil Mechanics Laboratory Manual, Engineering Press. Texas.
İpsir, S., (2005). Kaya Temellerin Taşıma Kapasitelerinin Kestiriminde Kullanılan
Yöntemlerin Değerlendirilmesi, Yüksek Lisans Tezi, Zonguldak Karaelmas Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü. Orakoğlu, M.E. ve Ekinci, C.E., (2010). Elazığ Kent Merkezindeki Kohezyonlu
Zeminlerin Kütle Özelliklerinin İncelenmesi. International Science and Technology Conference (ISTEC), Famagusta-Kıbrıs, 263-269,. Orhan, M., Özer, M. ve Işık, N., (2004). Zemin Mekaniği Laboratuvar Deneyleri, Cilt Ankara.
Özaydın, K., (1989). Zemin Mekaniği. Meya Matbaacılık ve Yayıncılık Ltd. Şti., İstanbul.
Turgut, P., (2008). Tekil Temellerin Optimum Tasarımında Genetik Algoritma
Kullanımı. Pamukkale Üniversitesi Mühendislik Bilimleri Dergisi, 14:2. Uzuner, B.A., (2005). Temel Zemin Mekaniği, Teknik Yayınevi, Ankara, 189-206.