Serkan HACICAFEROĞLU, Burhanettin HACICAFEROĞLU, Recep Fatih KAYHAN, Güngör DOĞANAY

Capoeira’nın sosyalleşmeye etkisinin bazı değişkenler açısından incelenmesi

Amaç: Bu araştırma capoeira’nın sporcular üzerindeki sosyal bütünleşmesine olan katkı düzeyini bazı demografik değişkenler açısından belirleyebilmek amacıyla yapılmıştır.Materyal ve Yöntem: Tarama yöntemlerinden genel tarama modeli kullanılarak yapılan araştırmanın örneklemini tesadüfî örnekleme yöntemiyle seçilmiş gönüllü 86’sı erkek, 49’u kadın olmak üzere 135 sporcu oluşturmuştur. Araştırmada veri toplama aracı olarak Yılmaz, Karlı ve Yetim, (2006) tarafından hazırlanan ve yedi alt boyuttan oluşan ‘Sporda Sosyal Bütünleşme Ölçeği’ kullanılmıştır. Araştırmada verilerin çözümlenmesinde verilerin normal dağılıma uygunluğu için Kolmogorov Smirnov testinden yararlanılmış ve verilerin normal dağılım izlemediği görülmüştür. Bu nedenle araştırmada parametrik olmayan testler Mann-Whitney U Testi ve Kruskal-Wallis H testi kullanılmıştır. Krusukal-Wallis H testi analizi sonucunda anlamlı farklılık bulunan grupların ikili karşılaştırılmasında çoklu karşılaştırma testlerinden Bonferroni düzeltmesi kullanılmıştır.Bulgular: Araştırma sonucunda sporcuların ölçeğe verdikleri yanıtlardan hareketle, örneklemdeki sporcuların capoeira sporuna katılımlarıyla sosyal beceri algılarının elde ettikleri tüm alt boyutlarda birbirine yakın puanlarda olumlu yönde olduğu tespit edilmiştir. Erkek ve kadın sporcular arasında capoeiranın sosyalleşmeye etkisinde istatiksel olarak bir anlamlılık bulunamamıştır. Capoeira’nın, 27 yaş ve üzeri sporcular da sosyalleşme etkisinin daha fazla olduğu tespit edilmiştir. Sonuçlar: İçerisinde müzik, ritim ve sportif hareketlerin birçok bölümlerini barındıran capoeira spor dalına katılan sporcuların sosyal beceri algılarının tüm alt boyutlarda sıra ortalamalarının yüksek puanlarda olduğu tespit edilmiştir. Capoeira yapan bireylerin sosyalleşme düzeylerinin yüksek olduğu söylenebilir. Bu durumda spor aktivitelerinin bireylerin sosyal bütünleşme düzeylerini etkilediğini göstermektedir.

Anahtar Kelimeler:

Capoeira, Sosyalleşme, Sporcu, Sosyal Bütünleşme

Examining the effect of Capoeira on socialization in terms of some variables

Aim: This study was conducted in order to determine the level of contribution of capoeira to the social integration of athletes according to some demographic variables. Materials and Methods: A total of 135 volunteer athletes, 86 of which were male and 49 of which were female were selected by random sampling method using the general screening method of the screening methods. In order to collect the necessary data in the research, the ‘Social İntegration Scale’ was used in the sport which was prepared by Yılmaz, Karlı and Yetim, (2006) and consisted of seven sub-dimensions. Kolmogorov Smirnov test was used for the normal distribution of data in the analysis of data in the study. It was observed that the data did not follow a normal distribution in response to the outcome and Mann-Whitney U Test and Kruskal-Wallis H test were used in our study. Bonferroni correction from multiple comparison tests was used in the binary comparison of groups with significant differences as a result of Kruskal-Wallis H test analysis. Results: The results of the study show that the athletes in the sample have positive scores in all the subscales of social skills perceptions with their participation in capoeira sport. There was no statistically significant effect of capoeira on socializing between male and female athletes. At ages 27 and over, it was detected that the socializing effect of athletes was higher than that of other age groups. Conclusion: According to the findings, athletes who participated in the capoeira sports branch which has many parts of the music, rhythm and sports movements had high scores of social skills perceptions in all sub-dimensions. It can be said that the level of socialization of individuals who are in Capoeira sport is high. In this case, it shows that sports activities affect the level of social integration of the individuals.

Keywords:

Capoeira, Athletes, Socialization, Social Integration,

PDF

___

Abraham, A. (1998). Geschlecht als Strukturdimension Sozialer Ungleichheit-auch im Sport, in: K. Cachayand I. Hartmann-Tews (Ed.) Sport und Soziale Ungeichkeit Stuttgart: Verlag Staphanie Naglschmid.
Akçalar, ÖS. (2007). Ortopedik engellilerin sosyalleşmesine sporun etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
Akıncı, AY. (2007). Ortaöğretim kurumlarında beden eğitimi ve spor etkinliklerinin, sosyalleşme süreci ve şahsiyetin oluşmasında katkısı. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Dumlupınar Üniversitesi, Kütahya.
Amman, MT., İkizler, HC. & Karagözoğlu, C. (2000). Sporda sosyal bilimler. İstanbul: Alfa Yayınevi.
Aytan, KG. (2010). Ortaöğretim öğrencilerinin sosyalleşmelerinde sporun etkileri. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
Bişkin, B. (2001). Halk oyunlarının üniversite öğrencileri üzerinde psiko-sosyal etkileri. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Dumlupınar Üniversitesi, Kütahya.
Erkal, EM. (1992). Sosyolojik açıdan spor. İstanbul: Kutsun Matbaa ve Reklamcılık Merkezi.
Erkal, M., Güven, Ö. & Ayan D. (1998). Sosyolojik açıdan spor. 3. Baskı, İstanbul: Der yayınları.
Ferreira, GS. (2017). A Prática da Capoeira e o desenvolvimento das habilidades emocionais. OLive – Rev Eletron OLive, 2(1); 8–26.
Filiz, Z. (2010). Üniversite öğrencilerinin sosyalleşmesinde spora katılımın değerlendirilmesi. Niğde Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 4(3);192–203.
İsen, G. & Batmaz, V. (2002). Ben ve toplum. Ankara: Om Yayınları.
Joseph, F. (1994). Sosyoloji nedir. (Çev: Çelebi N.) Ankara: Atilla Kitapevi.
Kaya, S. (2003). Yetiştirme yurtlarında kalan gençlerin boş zaman değerlendirme eğilimi ve etkinliklerin sosyalleşmeye etkisi. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
Kelinske, B., Mayer, BW. & Chen, K.L. (2001). Perceived benefits from participation in sports: A gender study. Women in Management Review, 16(2);75–84.
Kızmaz, M. (2004). Bireysel ve takım sporu yapan sporcuların kişilik özelliklerinin karşılaştırılması. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi, İstanbul.
Küçük, V. & Koç, H. (2003). Psiko-sosyal gelişim süreci içerisinde insan ve spor ilişkisi. Dumlupınar Üniversitesi BESYO Sosyal Bilimler Dergisi, 9: 211.
Ökmen, ŞA. (2003). Okullarda beden eğitimi ve sporun öğrencilerin toplumsallaşmasındaki rolü. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Atatürk Üniversitesi, Erzurum.
Ölmez, E. (2010). Görme engelli bireylerin sosyalleşme sürecine sporun etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
Özdinç, Ö. (2005). Çukurova üniversitesi öğrencilerinin sporun ve spora katılımın sosyalleşmeyle ilişkisi üzerine görüşleri. Spormetre Dergisi, 3(2): 77–84.
Özgüven, M. (1996). Toplum bilimlerine giriş. Bursa: Ekin Kitapevi.
Öztürk, H. (2016-a). Recreatıon Habıts Of The Students Stayıng At Resıdence. The Online Journal of Recreation and Spor, 5(1): 25–33.
Öztürk, H. (2016-b). The role of sports in kindergarten teachers’ recreational habits. Educational Research and Reviews, 11(3):113–119.
Öztürk, H. (2016-c). The Analysıs Of The Partıcıpatıon Motıvatıon In Leısure Tıme Actıvıtıes Of Unıversıty Students Doıng Badmınton Sport. Niğde University Journal of Physical Education And Sport Sciences,10(1): 89–99.
Öztürk, H. & Abakay U. (2014). Research of attitudes of the students studying in schools of physical education and sport toward disabled kids. Turkish Journal of Sport and Exercise, 16(3): 66–68.
Reppucci, ND. (1987). Prevention and Ecology: Teenage Pregnancy, Child Sexual Abuse, and Organizad Youth Sports. American Journal of Community Psychology, 15: 1–22.
Sarıgöz, O. (2014). Öğretim teknolojilerinin kullanımına yönelik öğretmen görüşlerinin değerlendirilmesi. Uluslararası Beşeri ve Hakemli Akademik Bilimler Dergisi, 5(10): 100–116.
Sayın, Ö. (1994). Sosyolojiye giriş. İzmir: Üniversite Kitapları.
Şahan, H. (2007). Üniversite öğrencilerinin sosyalleşme sürecinde spor aktivitelerinin rolü. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Selçuk Üniversitesi, Konya.
Theberge, N. (2000). Gender and Sport in: J. Coakley and E. Dunning (Ed.) Handbook of Sport Studies. London:Sage.
Tunçalp, Ö. (2011). Seçilmiş ortaöğretim öğrencilerinin sosyalleşme sürecinde beden eğitimi ve spor aktivitelerinin rolü ve önemi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi, Konya.
Vlah, N. & Križić, K. (2017). Coaches' perceptıons of the benefıts and challenges ın ımprovıng capoeıra traınıng. The 9th International Conference of the Faculty of Education and Rehabilitation Sciences University of Zagreb 17–19 May, Croatia, Zagreb. http://bib.irb.hr/prikazi-rad?rad=877348 Erişim tarihi: 14.07.2014.
Yetim, AA. (2011). Sosyoloji ve spor. Ankara: Berikan Yayınevi.
Yılmaz, B. (2006). Doğa sporlarına katılımın sosyal bütünleşmeye etkisi. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
Yılmaz, B., Karlı, Ü. & Yetim, A. A. (2006). Sporda sosyal bütünleşme ölçeği (SSBÖ). 9. uluslararası spor bilimleri kongresi, 3–5 Kasım Muğla, Türkiye, s. 807–809.
Yücel, M. (2004). Gelişim ve öğrenmenin spor kültürünün oluşmasına etkisi. Doğu Anadolu Bölgesi Araştırmaları, 100–108.