İLKOKULA GİDEN MÜLTECİ ÇOCUKLARA YÖNELİK SINIF ÖĞRETMENLERİNİN PEDAGOJİK YAKLAŞIMLARI

Uzun yıllar insanlar zulüm, silahlı çatışma ve şiddet olayları yüzünden yurtlarını terk etmek zorunda kalmışlardır. İnsanların zorla yerlerinden ayrılmaları bütün dünyada mülteciliği ciddi bir sorun haline getirmiştir. Mülteciler, ekonomik, sosyal, kültürel vb. birçok alanda sorunlar yaşamaktadır. Mülteciler içinde ise en çok etkilen çocuklardır. Onların eğitim süreçlerinin yetersiz veya bu süreçten tamamen mahrum kalması, ilerleyen yıllarda daha önemli ve ciddi bir sorunla da karşı karşıya kalmalarına neden olmaktadır. Araştırmanın amacı, ilkokula giden mülteci çocuklara yönelik sınıf öğretmenlerinin pedagojik yaklaşımlarını belirlemektir. Araştırmada nicel araştırma deseninde genel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırma, 2015-16 eğitim öğretim yılında İzmir il merkezinde görev yapan 182 sınıf öğretmenine yapılmıştır. Veri toplama aracı olarak araştırmacılar tarafından tek boyutlu olarak geliştirilen bir anketle veriler toplanmıştır. 25 maddeden oluşan anketin iç tutarlık katsayısı 0,95 olarak hesaplanmıştır. Verilerin çözümlenmesinde yüzde, frekans ve t testi kullanılmıştır. Araştırma bulgularına göre, sınıf öğretmenlerinin yaklaşık 1/3’ünün sınıfında mülteci çocuk bulunduğu belirlenirken öğretmenlerin büyük bir çoğunluğu (%74,7) mülteci çocukların eğitimlerine ilişkin herhangi bir eğitimleri olmadığı yönünde görüş bildirmişlerdir. Ayrıca araştırmada öğretmenlerin büyük bir çoğunluğunun (%83,0) mülteci çocukların eğitimlerini sorunsuz bir şekilde gerçekleştiremeyeceklerine inandıkları belirlenmiştir. Bu durum İzmir ilinde ilkokula giden mülteci çocukların öğretmenlerinin bu konuda yetersiz olduğunu ortaya çıkarmaktadır. Buna göre sınıf öğretmenlerine mülteci çocukların eğitimine yönelik hizmet içi eğitim kurslarının düzenlenmesi önerilmektedir.

Anahtar Kelimeler:

Sınıf Öğretmeni, Mülteci Çocuklar ve Eğitim

PEDAGOGICAL APPROACHES OF ELEMENTARY TEACHERS FOR PRIMARY REFUGEE CHILDREN

Throughout history, people have had to leave their homelands because of wars, firefights, violence and oppression. The fact that people are made to leave their countries makes the refugee issue a serious problem worldwide. Refugees experience many problems in social, economic and cultural spheres. Children, however, are the most affected ones. Inadequacy of the education they get or a total deprivation of that will make them confront some more significant and serious problems in coming years. The aim of this study is to specify the pedagogical approaches of elementary teachers for primary refugee students. General scanning model in quantitative research design was used in this research. This research was conducted to 182 elementary teachers working in İzmir city center in 2015-2016 education periods. The data was collected by one dimensional survey developed by researchers. Internal validity index of the survey consisting 25 items was calculated as 0,95. For the data analysis, t test, frequency and percentage were used. According to the findings of this study, one third of the elementary teachers have stated that they have refugee children in their classes and the majority of the elementary teachers, (%74,7) have declared that they don’t have any knowledge regarding the education of refugee children. Also it is stated that the majority of the elementary teachers that participate in this study (%83,0) believe that refugee children cannot carry out their education without any problem. This reveals that teachers of refugee children in İzmir are ineligible. Thereby, it is suggested that in-service training activities regarding the education of refugee children be arranged for elementary teachers.

Keywords:

Elementary Teachers, Refugee Children and Education,

PDF

___

Arabaci, İ. B., Başar, M., Akan, D. and Goksoy, S. (2014). An Analysis about Educational Problems in Camps in which Syrian Refugees Stay: Condition Analysis International J. Soc. Sci. & Education 2014 4(3).
Ari, F. A. (2007). Türkiye’de Yabancı İşçiler: Uluslararası Göç, İşgücü ve Nüfus Hareketleri. İstanbul: Derin Yayınları.
Balkanli, R. (2014). Göçün Öğrencinin Eğitim Yaşantısı Üzerindeki Etkisi. Yayınlanmamış doktora tezi. Dumlupınar Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Kütahya
Barenbaum, J., Ruckhin, V. and Schwab-Stone, M. (2004). The psychological aspect of children; attending exposed to war: Practice and policy initiatives, Journal of child Psychological and Psychiatry 45(1) 41-62
Brinker Gabler, G. and Smith, S. (1997). Writing New Identities: Gender, Nation, and Immigration in Contemporary Europe. Minneapolis: University of Minnesota.
Celik, F. (2007). Türkiye’de İç Göçler: 1980-2000. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 22(1),87-109.
Dincer, O. B., Karaca, S. and Yavuz, H. (2013). Göçün İkinci Yılında Suriyeli Savaş Mağdurlar. Analist dergisi, 25, Ankara.
Erdogan, M. M. (2014). Türkiye’deki Suriyeliler: Toplumsal Kabul ve Uyum Araştırması. Hacettepe Üniversitesi Göç ve Siyaset Araştırmaları Merkezi, Ankara
Erdogmuş, Z. (1989). Türkiye’de Kırdan Kente Göçün Sosyal Temelleri. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 3(2), 97-108.
Genel Gündem Haber Sitesi, UNHCR’nin Türkiye değerlendirmeleri, “BM Mülteciler Yüksek Komiserliği (UNHCR), Türkiye’ye mültecilere sağladıkları korumadan dolayı minnettarlık duyuyor.” 27 Ekim 2013, http://genelgundem.com/haberler/658.aspx, 30.10.2013.
Gupta. L. and ZIMMER, C. (2008). Psychological interventions for war affected children Sierra Leone, British Journal of Psychiatry
Gray, M. J., Rolph, E. and Melamid, E. (1996). Immigration and Higher Education: Institutional Responses to Changing Demographics, Santa Monica, CA: Rand.
Güllüpinar, F. (2010). Almanya’da Türk Göçmenlerin Çocuklarının Bölünmüş Kaderleri ve Eğitimde Başarısızlıklarının Yapısal Nedenleri: Entegrasyon Aşağı mı Yukarı mı? Eğitim Bilim Toplum 8 (31) 65-87
Hornberger, N. H. (1998). Language policy, Language Education, Language Rights: Indigenous, Immigrant, and International Perspectives. Language in Society, 27, 439–458.
İHAD İnsan Hakları Araştırmaları Derneği (2013)., 2012 Türkiye İltica Hakkı İzleme Raporu, Ankara (http://www.ihad.org.tr/ﬁle/reports/2013/2012 iltica.pdf; 21.05.2014.
Karasar, N. (2009). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Yayınları.
Oytun, O. ve Gündogar, S. S. (2015). Suriyeli Sığınmacıların Türkiye’ye Etkileri Raporu,. ORSAM- TESEV Rapor No: 195, Ankara.
Penrose, J. (2003). “The UN Convention Relating To The Status Of Refugee: The Case For and Against Reform”, Forced Migration and The Contemporary World: Challenges To The International System, Bolesta, Andrzej (ed.),(Bialystok: Wydawnictwo I Drukarnia PPHU).
Ribas-Mateos, N. (2005). Migration, Welfare, and Borders, The Mediterranean in the Age of Globalization. New Brunswick, NJ and London:Transaction Publishers.
Parlakkaya, Ç. (2010). Göçe Bağlı Olarak İlköğretim Okullarında Yaşanan İstenmeyen Öğrenci Davranışlarına İlişkin Öğretmen ve Yönetici Görüşleri. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sakarya.
TBMM İnsan Haklarını İnceleme Komisyonu (2012), “Ülkemize Sığınan Suriye Vatandaşlarının Barındıkları Çadır kentler Hakkında inceleme Raporu”, s.3-8, http://www.tbmm.gov.tr/komisyon/insanhaklari/belge/ulkemize_siginan_ suriye_vatandaslarinin_barindiklari_cadirkentler_hakkinda_inceleme_raporu_3.pdf., 02 Ekim 2013.
Türkyilmaz, A., Çay, A. ve Avşar, B. Z. (1998). Doğu ve Güneydoğu Anadolu’dan Terör Nedeniyle Göç Eden Ailelerin Sorunları. Ankara: T.C. Başbakanlık Aile Araştırma Kurumu Başkanlığı.
UNHCR. (2012). Global Reports of 2011, 1 June 2012, http://www.unhcr.org, 1 Şubat 2013
Yalçin, C. (2004). Göc Sosyolojisi. Ankara: Anı Yayıncılık.
Zeybekoğlu, E. and Johansson, B. (2003). Migration and Labour in Europe: Views fromTurkey and Sweden. İstanbul: Marmara University Research Center for International Relations (MURCIR); Swedish National Institute for Working Life. IX, 306.