AŞIK VEYSEL'İN ŞİİRLERİNDE VEFA

Tarih boyunca âşıklar, şiirlerinde toplumsal ve bireysel konulara yer vermişlerdir. Bu konuların başında ise vefa kavramı gelmektedir. İnsanoğlu için sevdiklerinden vefa görmek oldukça önemlidir. Özellikle hayatı zorluklarla geçen ve sıladan uzaklaşıp ekmek parası kazanmak zorunda olan âşıklar için sevdiklerinden vefa görmek, duygusal bir ihtiyaçtır. Sevdiklerinden ve dostlarından vefa gören insanlar için ayrılık bir nebze olsun katlanılır hale gelir. Vefasızlık görenler içinse bu durum oldukça zordur. Hayatı zorluklarla geçen ve birçok kez vefasızlık gören ve usta bir âşık olan Âşık Veysel de vefa duygusunun insanlar için çok önemli olduğunu, vefasızlıkla karşılaşmanın ise insana ağır geldiğini birçok şiirinde dile getirmiştir. Bu çalışmanın amacı da; âşıklık geleneği içerisinde yetişen ve hem döneminde hem de öldükten sonra önemli âşıklar arasında sayılan Âşık Veysel’in vefa konusunu işlediği şiirlerini örneklerle incelemektir. Ayrıca çalışmada, Âşık Veysel’in hayatı, sanatı ve şiirlerinde işlediği konuların bütünsel yaklaşımla ele alınmasından yola çıkılarak vefa temasına yer verdiği şiirleri detaylı bir şekilde incelenecektir.

FIDELITY IN THE POEMS OF ASHİK VEYSEL

Throughout history, lovers have featured social and individual issues in their poems. At the beginning of these issues is the concept of loyalty. It is very important for human beings to see loyalty from their loved ones. It is an emotional need to see loyalty from their loved ones, especially for lovers whose lives have been difficult and who have to get away from homeland and earn money. For people who are loyal to their loved ones and friends, separation becomes bearable even a little bit. For those who see disloyalty, this is very difficult. Ashik Veysel, a lover whose life has been through difficulties and who has seen disloyalty many times and who is a master lover, has also stated that the feeling of loyalty is very important for people and that the encounter with disloyalty is heavy for people in many poems.

___

  • Alptekin, A. B. (2004). Âşık Veysel Türküz Türkü Çağırırız. Ankara: Akçağ Yayınları.
  • Arısoy, M. S. (1985). Türk Halk Şiiri Antolojisi. Ankara: Bilgi Yayınevi.
  • Artun, E. (2019). Âşıklık Geleneği ve Âşık Edebiyatı (Edebiyat Tarihi / Metinler. Adana: Karahan Kitabevi.
  • Bakiler, B. Y. (1989). Âşık Veysel. Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları: 1102.
  • Binyazar, A. (?). Uzun İnce Bir Yolda Âşık Veysel (Hayatı, Sanatı, Eserleri Üzerine Bir İnceleme). İstanbul: Tel Yayınları.
  • Bulut, M. H. & Gündüz, M. (2005). Âşık Veysel’in Türkülerinin Çok Boyutlu İçerik Çözümlemesi. Folklor Edebiyat Yayınları, Folklor Edebiyat 14(44), 1-16.
  • Büyük Türkçe Sözlük (2011). Ankara: TDK Yayınları.
  • Kurtoğlu, F. S. (2017). Âşık Veysel’in Şiirlerini Değerler Eğitimi Açısından Okumak. Türk Kültürü ve Hacı Bektaş Veli Araştırma Dergisi 83, 101-123.
  • Oğuzcan, Ü. Y. (1970). Dostlar Beni Hatırlasın. Ankara: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
  • Oğuzcan, Ü. Y. (1971). Şairlerin Seçtikleri. İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
  • Şenocak, E. (2017). Âşık Veysel’in Şiirlerinde Toprak Ana. Turkish Studies 12/21, 503-518.
  • Şimşek, E. (2016). Âşık Veysel’in Âşıklık Geleneği İçerisindeki Yeri Üzerine Bir Değerlendirme. Akra Kültür Sanat ve Edebiyat Dergisi 9, 117-126.
  • Taşkaya, S. M. & Coşkun, İ. (2009). Âşık Feymâni’nin Şiirlerinde Eğitim ve Eğitim Unsurları. Selçuk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Dergisi 25, 259-278.
  • Yardım, M. N. (2007). Tarihimizin Güleryüzü. İstanbul: Çağrı Yayınları.