Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu Öğrencilerinin Akademik Öz-Yeterliklerinin Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi

Bu araştırmanın amacı beden eğitimi ve spor bölümlerinde öğrenim gören öğrencilerin akademik öz-yeterliklerinin belirlenmesidir. Araştırmaya Ahi Evran Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu ve Aksaray Üniversitesi Spor Bilimleri Fakültesi beden eğitimi ve spor öğretmenliği, spor yöneticiliği ve antrenörlük eğitimi bölümlerinde öğrenim gören 330 öğrenci katılmıştır. Araştırmada veri toplama aracı olarak kişisel bilgi formu ve 3 boyut ve toplam 33 maddeden oluşan akademik öz-yeterlik ölçeği kullanılmıştır. İlgili verilerin karşılaştırılmasında dağılım, frekans, t testi ve anova testi yapılmıştır. İstatistiksel analizler sonucuna katılımcıların akademik öz-yeterlik durumlarının cinsiyet değişkeni açısından sosyal statü ve teknik beceriler boyutunda, yapılan spor türü ve millilik değişkeni açısından ise sosyal statü, bilişsel uygulamalar ve teknik beceriler boyutu olmak üzere tüm boyutlarda farklılaştığı tespit edilmiştir. 

A Study of the Academic Self-Efficacy of Physical Education and Sports Academy Students from the Perspective of Various Variables

The aim of this study is to determine the relation of the level of academic self-efficacy to various variables of the studentin physical education and sport department. 330 students who are studying at the departments of physical education and sports teaching, spors management and coaching in Ahi Evran University and Aksaray University, College of Physical Education and Sports participated to the research. Personal information tool and academic self-efficacy scale consisting 30 items were used as data collection tool in the research. Distribution, frequency, t test and anova test were used in comparison of the related data. As a result of  statistical analysis, academic self-efficacy levels significant differences were detected in terms of gender variable on social status and technical skills and in terms of sports type and nationality player variable on social status, technical skills and cognitive applications.

___

  • Bandura, A. (1977). ''Self-efficacy: Toward a Unifying Theory of Behavioral Change”. Psychological''. 84, 191-215.
  • Bandura, A. (1997). Self-efficacy and health behaviour. In A. Baum, S. Newman, J. Wienman, R. West, & C. McManus (Eds.), Cambridge handbook of psychology, health and medicine (pp. 160-162). Cambridge: Cambridge University Press.
  • Biricik, Y.S. (2015). Beden Eğitimi Ve Spor Bölümlerinde Öğrenim Gören Öğrencilerin Akademik Öz Yeterliklerinin İncelenmesi. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Spor Yönetimi Anabilim Dalı, Erzurum.
  • Bozkurt, M.T. (2013). Beden Eğitimi Öğretmeni Adaylarının Öğretmenlik Öz Yeterliliklerinin İncelenmesi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Beden Eğitimi ve Spor Öğretmenliği Ana Bilim Dalı, Ankara.
  • Bozkurt, M.T. (2013). Beden Eğitimi Öğretmeni Adaylarının Öğretmenlik Öz Yeterliliklerinin İncelenmesi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Beden Eğitimi ve Spor Öğretmenliği Ana Bilim Dalı, Ankara.
  • Durdukoça Ş. F., (Haziran 2010). Sınıf Öğretmeni Adaylarının Akademik Öz Yeterlik Algılarının Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi Dergisi, 10(1).
  • Eccles, J., & Wigfield, A. (2002). Motivational Beliefs, Values and Goals. Annual Review of Psychology, 53, 109-132.
  • Ekici, G. (2012). Akademik öz-yeterlik ölçeği: Türkçeye uyarlama, geçerlik ve güvenirlik çalışması. Hacettepe üniversitesi eğitim fakültesi dergisi, 43: 174-185.
  • Koçer, M., (2014). Ortaokul Öğrencilerinin Benlik Algıları İle Akademik Öz-Yeterlik Düzeyleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi: Zonguldak İli Örneği. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı Rehberlik ve Psikolojik Danışmanlık Programı.
  • Koparan, G., Öztürk, F., Korkmaz, H. N. (2010). Beden Eğitimi Öğretmenlerinin Öz Yeterlik Algısı ve Sosyal Fizik Kaygı Düzeylerinin Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi (Bursa Örneği). E-Journal Of New World Sciences Academy, 5, 4. Lee, C. (1988). The relationship between goal setting, self-efficacy, and female field hockey team performance. International Journal of Sport Psychology, 20, 147-161.
  • Luszczynska, A, Gutıe’rrez-Dona, Benicio Ve Schwarzer, Ralf. (2005), “General Self-Efficacy İn Various Domains Of Human Functioning: Evidence From Five Countries”, International Journal Of Psychology, 40 (2), Pp. 80–89.
  • Millburg, S.N. (2009). The Effects of Environmental Risk Factors On At-Risk Urban High School Students’ Academic Self-Efficacy. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Ohio: University of Cincinnati.
  • Owen, S.V. & Froman, RD. (1988). Development of a college self-efficacy scale. Paper presented at the Annual Meeting of the National Council on Measurement in Education, New Orleans.
  • Özerkan, E. (2007), Öğretmenlerin Öz-Yeterlik Algıları İle Öğrencilerin Sosyal Bilgiler Benlik Kavramları Arasındaki İlişki. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Edirne: Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Özsüer, S., Inal, G., Uyanik, Ö., & Ergün, M. (2011). Afyon Kocatepe Üniversitesinde öğrenim gören öğrencilerin akademik öz-yeterlik inanç düzeylerinin incelenmesi. Afyon Kocatepe University Journal of Social Sciences, 13(2).
  • Pajares, F. (1996). Self-efficacy beliefsin academic settings. Review of Educational Research, 66, 543-578.
  • Schunk, D.H. & Pajares, F. (2002). The Development of Academic Self-Efficacy. In a. Wigfield, J.S. Eccles. Development and Achievement Motivation. California, Academic Press.
  • Uzel, A. (2009). Öğretmen ve Okul Yöneticilerinin Yabancı Dile Yönelik Öz Yeterlilik Algılarının ve Öğrenme İhtiyaçlarının Belirlenmesi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul: Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Ünlü, H. (2008). Beden Eğitimi Öğretmenlerinin Yeterlikleri ve Sınıf Yönetimi Davranışları. (Yayımlanmış Doktora Tezi). Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Üstüner, M., Demirtaş, H., Cömert, M., Özer, N., (2009). “Ortaöğretim Öğretmenlerinin Öz-Yeterlik Algıları,” Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 17, 1-16.
  • Varol, B. (2007). Beden Eğitimi Ve Spor Bölümü Öğrencilerinin Öğretmenlik Mesleğine İlişkin Öz Yeterlilikleri, Niğde Örneği. Niğde: Niğde Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı.
  • Vurucu, F. (2010), Meslek Lisesi Öğrencilerinin Meslek Seçimi Yeterliliği Meslek Seçimini Etkileyen Faktörler. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul: Yeditepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Yelken, K. (2008). Ortaöğretim Son Sınıf Öğrencilerinin Üniversite Tercihlerini ve Meslek Seçimlerini Etkileyen Faktörler, “Sakarya İl Merkezi Örneği”. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Sakarya: Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Yıldırım, I. (2012). Developing a scale for self-efficacy of physical education teachers. Energy Education Science and Technology Part B: Social and Educational Studies, 4, 1491-1500.
  • Yılmaz, M., Gürçay, D. & Ekici, G. (2007). Akademik Özyeterlik Ölçeginin Türkçeye Uyarlanması. Hacettepe Üniversitesi Egitim Fakültesi Dergisi, 33, 253-259.
  • Zimmerman, B. J.(1995). Self-Efficacy and Educational Development. in a. Bandura (Ed). Self Efficacy in Changing Societies. New York, Cambridge University Press.