CUMHURBAŞKANLIĞI HÜKÜMET SİSTEMİNDE NEO-WEBERYEN DEVLETİN İZİNİ SÜRMEK

Kamu yönetiminde reform çalışmaları özellikle 1980’li yıllardan itibaren geleneksel kamu yönetimi anlayışından yeni kamu işletmeciliğine doğru bir yönelim çizgisiyle tebarüz etmiştir. Zaman geçtikçe yeni kamu işletmeciliği reformlarının sonuçları da izlenebilmiş ve birtakım değer ve pratiklerin olumlu ve olumsuz yanları gözlemlenebilmiştir. Bu durum, kamu yönetiminde yeni kamu işletmeciliği reformlarına yönelik farklı eleştirilerin ve alternatif yaklaşımların oluşmasına kaynaklık etmiştir. Ortaya çıkan alternatif yaklaşımlardan birisi de “Neo-Weberyen Devlet” yaklaşımı olmuştur. Bu çalışmada, Neo-Weberyen Devlet yaklaşımının gelişim sürecinin analiz edilmesi ve söz konusu yaklaşımın Cumhurbaşkanlığı Hükümet Sistemine yansımalarının tespiti ve incelenmesi amaçlanmıştır. Bu doğrultuda Cumhurbaşkanlığı Hükümet Sistemi ile Neo-Weberyen Devlet yaklaşımı arasındaki ilişki irdelenmiş, birtakım benzeşme/yakınsama ilişkileri bulunmakla birlikte öncelikler ve temel amaçlar arasında önemli farklılıklar olduğu sonucuna ulaşılmıştır.

Tracing Neo-Weberian State in the Presidential Government System

Reforms in public administration, especially since the 1980s, have trended from the traditional approach of public administration to new public management. As time passed, the results of the new public management reforms have been monitored and the positive and negative aspects of some values and practices have been observed. This has led to the emergence of different criticisms and alternative approaches to new public management reforms in public administration. One of the alternative approaches that emerged is the “Neo-Weberian State” approach. In this study, it is aimed to analyze the development process of Neo-Weberian State approach and to determine and examine the reflections of this approach to the Presidential Government System. Although there are some similarity / convergence relations between Presidential Government System and Neo-Weberian State, it is concluded that there are significant differences between main objectives.

___

  • Avaner, T., & Fedai, R. (2019). Türk Kamu Yönetiminde Ofis Sistemi: E-Devlet Uygulamalarından Dijital Dönüşüm Ofisine. Amme İdaresi Dergisi, 52(2), 149-172.
  • Byrkjeflot, H., Gay, P. d., & Greve, C. (2018). What is the ‘Neo-Weberian State’ as a Regime of Public Administration? Editör/ler: E. Ongaro, & S. v. Thiel içinde, The
  • Palgrave Handbook of Public Administration and Management in Europe (s. 991-1009). London: Palgrave Macmillan.
  • Cumhurbaşkanlığı Teşkilatı Hakkında Cumhurbaşkanlığı Kararnamesi. (2018, Temmuz 10). Ekim 14, 2019 tarihinde T.C. Cumhurbaşkanlığı Resmi Gazete: https://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2018/07/20180710-1.pdf adresinden alındı
  • Çiner, C. U., & Olgun, B. (2015). Neo-Weberyen Devlet: Yeni Kamu İşletmeciliği Reformları İçin Yeni Bir Tartışma. Editör/ler: Ö. Köseoğlu, & M. Z. Sobacı içinde, Kamu Yönetiminde Paradigma Arayışları: Yeni Kamu İşletmeciliği ve Ötesi (s. 205-230). Bursa: Dora Yayınevi.
  • Demir, F. (2018). Post-NPM and Re-Centralisation: Current Themes in Europe and Turkey. Journal of Contemporary European Studies, 26(2), 149-164.
  • Denhardt, J. V., & Denhardt, R. B. (2007). New Public Service: Serving, Not Steering. New York: M. E. Sharp.
  • Dinçer, Ö., & Yılmaz, C. (2003). Kamu Yönetiminde Yeniden Yapılanma: Değişimin Yönetimi İçin Yönetimde Değişim. Ankara: T.C. Başbakanlık.
  • Drechsler, W. (2005). The Rise and Demise of the New Public Management. Post-Autistic Economics Review, 33(14), 17-28.
  • Drechsler, W. (2009). The Rise and Demise of the New Public Management: Lessons and Opportunities for South East Europe. Central European Public Administration Review, 7-27.
  • Drechsler, W. (2009b). Towards a Neo-Weberian European Union? Lisbon Agenda and Public Administration. Halduskultuur, 10, 6-21.
  • Drechsler, W., & Randma-Liiv, T. (2014). The New Public Management Then and Now: Lessons from the Transition in Central and Eastern Europe. TUT Ragnar Nurkse Department of Innovation and Governance(57), 1-26.
  • Dunleavy, P., Margetts, H., Bastow, S., & Tinkler, J. (2006). Digital Era Governance: IT Corporations, the State and E-Government. New York: Oxford University Press.
  • Fedai, R. (2018). Cumhurbaşkanlığı Hükümet Sisteminde Bakanlıkların İşlevi. H. Yaylı (Dü.), Türkiye'de Toplum, Yerleşim ve Yönetim Tartışmaları içinde (s. 470-477). Kırıkkale: KAYSEM12.
  • Ferlie, E., Lynn, L. E., & Pollitt, C. (2009). The Oxford Handbook of Public Management. New York: Oxford University Press.
  • Greve, C. (2010). Whatever Happened to New Public Management? Danish Political Science Association meeting.
  • Gülener, S., & Miş, N. (2017). Cumhurbaşkanlığı Sistemi. SETA Yayınları(190), 7-25.
  • Güler, T. (2018). Cumhurbaşkanlığı Hükümet Sistemi ve Kamu Yönetimine Etkileri. Balıkesir University Journal of Social Sciences Institute, 21(39), 299-322.
  • Hood, C. (1991). A Public Management For All Seasons? Public Administration, 69(1), 3-19.
  • Karcı, Ş. M. (2015). Küresel Dinamikler Ekseninde 2000'li Yıllarda Türkiye'de Kamu Yönetimi ve Demokratikleşme Reformu. Akdeniz İ.İ.B.F. Dergisi(30), 40-64.
  • Keskinsoy, Ö., & Kaya, S. B. (2018). Türkiye'nin Hükümet Sistemleri Üzerine Bir Değerlendirme. TBB Dergisi(137), 67-96.
  • Kettle, D. F. (2006). Modernising Government: The Way Forward — a comment. International Review of Administrative Sciences, 72(3), 313-317.
  • Lamba, M. (2015). Türkiye'de Yeni Kamu Yönetimi Anlayışının Yansımaları: Hükümet Programları Üzerinden Nitel Bir İnceleme. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 20(1), 127-141.
  • Lynn, L. E. (2008/2009). What is Neo-Weberian State? Reflections on a Concept and its Implications. The NISPAcee Journal of Public Administration and Policy, 1(2), 17-30.
  • Miş, N. (2016, Aralık 15). Başkanlı Anayasa Teklifi. Türkiye Gazetesi.
  • Noordhoek, P., & Saner, R. (2005). Beyond New Public Management: Answering the Claims of Both Politics and Society. Public Organization Review, 5, 35-53.
  • Nurdoğan, A. K., Dur, A. İ., & Öztürk, M. (2016). Türkiye'nin Mülteci Sorunu ve Suriye Krizinin Mülteci Sorununa Etkileri. İş ve Hayat, 2(4), 217-238.
  • Pollitt, C. (2008/2009). An Overview of the Papers and Propositions of the First Trans-European Dialogue (TED1). NISPAcee Journal of Public Administration and Policy, 1(2), 9-16.
  • Pollitt, C., & Bouckaert, G. (2004). Public Management Reform: A Comparative Analysis (2. edition). New York: Oxford University Press Inc.
  • Pollitt, C., & Bouckaert, G. (2011). Public Management Reform: A Comparative Analysis - NPM, Governance and the Neo-Weberian State (3. edition). New York: Oxford University Press.
  • Randma-Liiv, T. (2008/2009). New Public Management Versus the Neo-Weberian State in Central and Eastern Europe. The NISPAcee Journal of Public Administration and Policy, 1(2), 69-81.
  • Randma-Liiv, T. (2011). Neo-Weberian State. Editör/ler: B. Badie, D. Berg-Schlosser, & L. Morlino içinde, Internaitonal Encyclopedia of Political Science. Sage.Sobacı, M. Z., Miş, N., & Köseoğlu, Ö. (2018). Türkiye'nin Yeni Yönetim Modeli ve Cumhurbaşkanlığı Teşkilatı. SETA Perspektif(206), 1-6.
  • Turan, A. M. (2018). Türkiye'nin Yeni Yönetim Düzeni: Cumhurbaşkanlığı Hükümet Sistemi. Social Sciences Research Journal, 7(3), 42-91.
  • Türkiye Cumhuriyeti Anayasası. (1982, Kasım 7). Ekim 14, 2019 tarihinde Türkiye Büyük Millet Meclisi Web Sitesi: https://www.tbmm.gov.tr/anayasa/anayasa_2018.pdf adresinden alındı
  • (2018, Temmuz 20). Ekim 21, 2019 tarihinde Basın İlan Kurumu Web Sitesi: https://www.bik.gov.tr/cumhurbaskanligi-dijital-donusum-ofisi-kuruldu/ adresinden alındı