Bu çalışmada kadınların ev içi işler aracılığı ile ücretsiz emeklerinin görünür kılınması, bu emeklerinin toplumda bir üretim olarak algılanmaması ve tüketimin bir nesnesine dönüştürülmesi süreci üzerine odaklanılmıştır. Özel alanda ücretsiz çalışan annelerin emeklerinin karşılık bulması, bu alanların yok olma tehlikesini ortadan kaldırılacağı hususu vurgulanmıştır. Bu kapsamda ücretsiz emek kavramının tarihsel ve kuramsal görünümü ele alınarak tarihsel süreçte annelik ve kadınlık gibi iki profilin oluştuğu, sadece bir kavramın olumlanarak diğerini ötekileştirilmemesi gerektiği hususu eleştirilmiştir. Kadının ücretsiz emeği, kadının daha çok ev içi işler ve annelik niteliğinden kaynaklanmaktadır. Kadının ücretsiz emeği sanayi devrimi ile birlikte ekonomik yapının seri üretim faaliyetleri, kapitalizmin güçlenmesi ve emeğin sömürülmesi süreci ile karşılık bularak maddi bir güce evrilmiştir. Kadının emeği görünür ve maddi bir karşılık bulmuştur ancak kadının hem ev içi işler hem üretim ile meşgul olma zorunluluğu doğmuştur. Birey annelik mesleği seçimi yaptığında alanı ve emeği ile ilgili sorunlar yaşadığı görülmektedir. Bu tedirginlikten daha sancılı bir süreç ise kadının ücretli emeğinin kapitalizmin yayılmacı politikası ile tüketim toplumunda, kadını tüketim aracı kılarak kadınlık ve annelik kavramları üzerinden bir çatışmanın görünür kılınması olmuştur. Kadının bedeni, kapitalizm tarafından tüketim alışkanlıkların oluşması için reklam unsuru olarak algılanmaktadır. Bu sebeple çalışmada kadınlık ve annelik tartışması üzerinden annenin ücretsiz emeği, tüketim olgusu ve kapitalizm üzerinde okunması amaçlanmaktadır.