Bu çalışma, Normatif Güç Avrupa (NGA) ve Normatif Güç Çin (NGÇ)’i değerlendirerek yeni oluşmakta olan normatif güç çalışmalarına katkı sağlamaktadır. AB ve Çin’in uluslararası konumlarında niteliksel bir değişme olduğu gözlenmektedir. Soğuk Savaş sonrası dönemde, AB uluslararası alanda meşru olarak kabul edilen davranışların kapsamını belirleme kapasitesi olduğunu ileri sürerken, Çin bu tarz normları reaktif bir şekilde benimser görünmekteydi. Son yıllarda ise Çin normatif bir girişimci olarak kendini konumlandırırken, AB’nin yetkinliğine hem Avrupa’da hem de uluslararası alanda meydan okunmaktadır. Bu makale, yaşanan değişimin sadece son zamanlarda yaşanan gelişmelerin bir sonucu olmadığını, NGA ve NGÇ’nin eksenlerinin de belirleyici olduğunu savunmaktadır. Topluluk müktesebatı, küresel düzende “normal” olarak kabul edilenin “kural temelli” bir çerçeve içinde belirlenmesi gerektiğini savunurken, guanşi “bağlamsal” bir çerçeve önermektedir. Bu farklı ayrılma noktaları, normatif gücün farklı konsept ve pratiklerinin gelişimine neden olmaktadır. NGA ve NGE’nin karşılaştırıldığı bu çalışma, küresel düzende normatif güçlerin tanınması için ortaya çıkmakta olan mücadeleye dikkati çekerek sona ermektedir. 

This study contributes to the nascent worlding of the study of normative power by undertaking a parallel assessment of Normative Power Europe (NPE) and Normative Power China (NPC). There seems to have been a qualitative change in the EU’s and China’s international standing. While in the immediate post-Cold War period the EU was asserting its ability to set the range of legitimate international behavior and China appeared to be a reactive adopter of such norms, in recent years China is positioned as a normative entrepreneur and the EU’s ability has been challenged both in Europe and internationally. This study claims that such change in fortunes is not merely a result of recent developments, but pivots on the distinct repertoires of NPE and NPC – acquis communautaire for the EU and guanxi for China. The acquis communautaire suggests a “rule- based” framework for setting what passes for “normal” in global life, while guanxi offers a “relational” one. Such distinct points of departure have led to the evolution of distinct concepts and practices of normative power. The comparative study of NPE and NPC concludes by drawing attention to the nascent struggle for recognition of normative powers in global life.