Bu makale, Avrupa Birliği’ne (AB) katılım süreci çerçevesinde Türkiye’nin geçmekte olduğu zorlu Avrupalılaşma sürecini ele almaktadır. Avrupalılaşma, katılım sürecinde bir aday ülkenin, AB’nin politika, uygulama ve yapılarını üstlenerek geçirmekte olduğu politik, yasal/kurumsal ve toplumsal dönüşüm sürecine karşılık gelmektedir. Makale, Türkiye’nin yasal/kurumsal Avrupalılaşma ve toplumsal Avrupalılaşma süreçlerinde etkin olan iç ve dış unsurları incelemektedir. Bu çerçevede, Türkiye’deki yasal/kurumsal reformlar, AB’nin bu süreçteki koşulluluğu ve dönüşüm sürecinde Avrupalı değer ve normların ne ölçüde topluma nüfuz ettiği ele alınmaktadır. Türkiye örneği, 1999-2005 döneminde etkili olan yasal/kurumsal Avrupalılaşmanın müzakereler başladıktan sonra AB’nin azalan koşulluluğu ve kredibilitesi nedeniyle sekteye uğradığını, Avrupalı değer ve normların topluma nüfuzunun kısıtlı bir seviyede kalması nedeniyle toplumsal Avrupalılaşmanın da zayıf kaldığını ortaya koymaktadır.

This article analyzes the challenging Europeanization process of Turkey through its European Union (EU) accession process. Europeanization stands for the political, legal/institutional and societal transformation a candidate country is going through during the course of accession by adopting EU policies, structures and practices. The article examines the internal and external factors dominating Turkey’s legal/institutional Europeanization and societal Europeanization. Accordingly, domestic change in Turkey, the conditionality of the EU in this process, diffuse of European values and norms through the transformation are discussed. Turkish case indicates that the legal/institutional Europeanization which had been effective in the 1999-2005 period has been impaired after the opening of the negotiations by the declining conditionality and credibility of the EU, while societal Europeanization has been weak as the diffuse of European values and norms to the society has been limited