19. yüzyıla gelindiğinde Osmanlı Devleti’nin çok uluslu yapısı, imparatorluğun bekası için en önemli sorunlardan birisini teşkil etmekteydi. Osmanlı devlet yönetiminin en üst tabakalarına kadar yükselen ve “Millet-i Sâdıka” olarak nitelenen Ermeniler içinde de devlete karşı isyan hareketleri görüldü. Yaklaşık yarım asır Osmanlı Devleti’ne bürokrat ve bakan olarak hizmet eden Gabriyel Noradunkyan Efendi, bu hizmetleri neticesinde çok sayıda nişanla taltif edilmişti. I. Dünya Savaşı öncesinde yurt dışına çıkan ve Fransa’ya yerleşen Noradunkyan Efendi, Osmanlı Devleti’nin parçalanmasını öngören Paris Barış Konferansı ile yeni Türk devletinin bağımsızlığının kabul edildiği Lozan Antlaşması’nda Ermeni heyeti içinde yer aldı.

At the beginning of the 19th century, the multinational structure of the Ottoman Empire was one of the primary problems that threatened the empire’s survival. There were also various acts of rebellion against the state by the Armenians who went up to the highest degrees of the Ottoman state administration and were given the title “Millet-i Sadıka – the loyalist nation.” Gabriel Noradunkhian Effendi, who served as a bureaucrat and minister for approximately a half century, was rewarded by being bestowed a lot of medals by the Empire because of the result of that service. He went abroad and settled in France before World War I. Then he was on the Armenian Committee during the Paris Peace Conference in which the collapse of the Ottoman Empire was intended and the Lausanne Peace Treaty that accepted the independence of the new Turkish State.