___

• Atatorun, M. (2017). Uluslararası etik ve Zygmunt Bauman. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2(27), 320-334.
• Atatorun, M. (2020). Uluslararası etik teorilerin açmazları: Rasyonalite, kimlik ve evrenselleştirilebilirlik. Alternatif Politika, 12(3), 487-515.
• Beitz, C. R. v.d. (Ed.) (1985). International Ethics, Princeton: Princeton University Press.
• Beitz, C. R. (1999a). Political Theory and International Relations. Princeton: Princeton University Press.
• Beitz, C. R. (1999b). Social and cosmopolitan liberalism. International Affairs, 75(3), 515-529.
• Beitz, C. R. (2005). Cosmopolitanism and global justice. The Journal of Ethics, 9(1/2), 11-27.
• Brown, C. (2018). International relations and international political theory. C. Brown ve R.
• Eckersley (Ed.), The Oxford handbook of international political theory (1. Baskı, s. 48-59) içinde. Oxford University Press.
• Brown, C. ve Eckersley, R. (Ed.). (2018). The Oxford handbook of international political theory (1. Baskı). Oxford University Press.
• Brown, C. (1992). International Relations Theory: New Normative Approaches, New York: Columbia University Press.
• Burchill, S. v.d. (2012). Uluslararası İlişkiler Teorileri. Çev. Ali Aslan, Muhammed Ali Ağcan, Küre Yayınları, İstanbul, 2012.
• Caney, S. (2005). Justice Beyond Borders: A Global Political Theory. Oxford: Oxford University Press.
• Carr, E. H. (2010). Yirmi Yıl Krizi: 1919-1939 (1. Baskı). (C. Cemgil, Çev.), İstanbul: Bilgi Üniversitesi Yayınları.
• Cochran, M. (1999). Normative theory in international relations: A pragmatic approach (1. Baskı). Cambridge University Press.
• Dağı, İ. D. (2008). Normatif yaklaşımlar: Adalet, eşitlik ve insan hakları. İ. D. Dağı, A. Eralp, E. F. Keyman, N. Polat, O. F. Tanrısever, F. Yalvaç, A. N. Yurdusev (Ed.), Devlet, sistem ve kimlik uluslararası ilişkilerde temel yaklaşımlar (10. Baskı, s. 185-226) içinde. İletişim Yayıncılık.
• Dworkin, R. (2007). Hakları Ciddiye Almak. Çev. Ahmet Ulvi Türkbağ. Ankara: Dost Kitabevi.
• Frost, M. (2009). Global Ethics: Anarchy, Freedom and International Relations. Oxon: Routledge.
• Griffiths, M., Roach, S. C. ve Salamon, M. S. (Ed.). (2011). Uluslararası ilişkilerde temel düşünürler ve teoriler (2. Baskı). (CESRAN, Çev.). Nobel Akademik Yayıncılık. Kabasakal Badamchi, D. (2020). Küresel adaletin ahlaki temelleri. Uluslararası İlişkiler Etiği (1. Baskı, s. 455-482) içinde. Nika Yayınevi.
• Kant, I. (1960). Ebedi barış üzerine felsefi deneme (1. Baskı). (Y. Abadan ve S. L. Meray, Çev.) Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Yayınları.
• Karacasulu, N. ve Aşkar Karakır, İ. (2015). Cosmopolitan communitarian dichotomy: Towards a third way?. İşletme Fakültesi Dergisi, 16(2), 21-48.
• McIntyre, A. (2001). Erdem Peşinde: Ahlak Teorisi Üzerine Bir Çalışma. Çev.Muttalip Özcan. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Morgenthau, H. J. (1970). Uluslararası Politika Cilt 1 (1. Baskı). (B. Oran ve Ü. Oskay, Çev.). Türk Siyasi İlimler Derneği Yayınları. (Orijinal eserin basım tarihi 1967, 4. Baskı)
• Morrice, D. (2000). The liberal-communitarian debate in contemporary political philosophy and its significance for international relations. Review of International Studies, 26(2), 233-251.
• Nardin, T. (2021). Uluslararası siyaset teorisi. S. Burchill vd. (Ed.), Uluslararası ilişkiler teorileri (7. Baskı, s. 379-410) içinde. (M. Ağcan ve A. Aslan, Çev.). Küre Yayınları.
• Nozick, R. (2006). Anarşi, Devlet ve Ütopya. Çev. Alişan Oktay. İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
• Oğuzlu, T. (2019). Uluslararası siyasal teori. R. Gözen (Ed.), Uluslararası ilişkiler teorileri (1. Baskı, s. 197-222) içinde. İletişim Yayınları.
• “Rights and Justice in International Relations”, The Open University, https://www.open.edu/openlearn/people-politics-law/politics-policy-people/politics/rights-and-justice-international-relations/content-section-6.2
• Rawls, J. (2018). Bir Adalet Teorisi. Çev. Vedat Ahsen Coşar. Ankara: Phoenix.
• Rawls, J. (2006). Halkların Yasası ve Kamusal Akıl Düşüncesinin Yeniden Ele Alınması, Çev. Gül Evrin, İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yay.
• Rengger, N. (2000). Political theory and international relations: promised land or exit from Eden? International Affairs, 76(4), 755-770.
• Sandel, M. (2014). Liberalizm ve Adaletin Sınırları. Çev. A. Emre Zeybekoğlu. Ankara: Dost Yayınları.
• Sutch, P. (2018). The slow normalization of normative political theory: Cosmopolitanism and communitarianism then and now. C. Brown ve R. Eckersley (Ed.), The Oxford handbook of international political theory (1. Baskı, s. 35-47) içinde. Oxford University Press.
• Taylor, C. (2012). Benliğin Kaynakları: Modern Kimliğin İnşası. Çev. Selma Aygül ve Bilal Baş. İstanbul: Küre Yayınları.
• Thompson, J. (1992). Justice and World Order: A Philosophical Inquiry, London: Routledge.
• Yalvaç, F. ve Atatorun, M. (Ed.). (2020). Uluslararası ilişkiler etiği (1. Baskı). Nika Yayınevi.
• Waltz, K. (2015). Uluslararası Politika Teorisi. Çev. Osman S. Binatlı. Ankara: Phoenix.
• Walzer, M. (2010). Haklı Savaş, Haksız Savaş. Çev. Mehmet Doğan. İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Yayınları.