İŞVEREN MARKA YÖNETİMİNİN ÖRGÜTSEL BAĞLILIĞA ETKİSİ: İSTANBUL’DA HİZMET SEKTÖRÜNDE BİR ARAŞTIRMA

Son yıllarda yaşanan teknolojik gelişmelerle birlikte küresel rekabetin artmasıyla işletmelerin nitelikli eleman arayışının da artmakta olduğu görülmektedir. Rekabet avantajını elinde bulundurmak isteyen işletmelerin öncelikle yapmaları gereken nitelikli mevcut çalışanları elde tutarak, yetenekli potansiyel adayları işletmeye çekmektir. İşletmeler, son zamanlarda popüler bir kavram olan işveren markası uygulamaları ile nitelikli çalışanları hem kurumlarında tutundurmak hem de yeni yetenekleri kuruma kazandırmaktadır. Çağdaş bir yönetim anlayışı ortaya koyan işveren markası, çalışanlarda bulundukları işletmenin “çalışılabilecek en iyi yer olma” algısı yaratmaya yönelik bir kavram olarak karşımıza çıkmaktadır. İşveren marka uygulamalarının sonucu olarak ortaya çıkan örgütsel bağlılık ise, bireylerin işletmeye olan aidiyetlik duyguları ile ilgili bir kavramdır. Bu bağlamda çalışmanın amacı, İstanbul genelinde hizmet sektöründe farklı alanlarda faaliyet gösteren işletme çalışanlarının işveren markası uygulamalarına yönelik algılarının örgütsel bağlılıkları üzerindeki etkilerini araştırmaktır. Araştırma sonuçlarına göre; işveren marka uygulamalarına yönelik olumlu değerlendirmeler çalışanların duygusal ve normatif bağlılıklarını anlamlı ve pozitif yönde etkilerken, devam bağlılığına anlamlı bir etkisi bulunamamıştır.

Anahtar Kelimeler:

İşveren Markası, Normatif Bağlılık, Duygusal Bağlılık, Devam Bağlılığı

PDF

___

Aras, M. (2016). İşveren Markasının Örgütsel Bağlılık ve İşten Ayrılma Niyetine Etkisi: Katılım Bankacılığı Örneği. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sakarya.
Aras, M. ve Bayraktaroğlu S. (2016). İşveren Markası Bağlamında Fonksiyonel ve Duygusal Faydanın Örgütsel Bağlılığa Etkisi. 24. Ulusal Yönetim ve Organizasyon Kongresi 29-31 Mayıs 2016, Sabancı Üniversitesi, İstanbul Erişim Adresi https://www.researchgate.net/publication/304246371
Ardıç, K. ve Gündoğmuş, E. (2016). Bireylerin Kişilik Özelliklerinin İşveren Çekiciliğine Algısına Etkisi. Journal of Behavior at Work, 1(1), 1-14.
Backhaus, K. ve Tikoo, S. (2004). ConceptualizingandResearchingEmployerBranding. Career Development International, 9(5), 501-517.
Balay, R. (2014). Yönetici ve Öğretmenlerde Örgütsel Bağlılık(2. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
Baş, T. (2011). İşveren Markası Yüksek Nitelikli Çalışanları Çekmenin ve Elde Tutmanın Anahtarı.İstanbul: Optimist Yayım ve Dağıtım.
Bayrak, M. E. İşveren Markasına Yönelik Uygulamaların Örgütsel Bağlılık Üzerine Etkisi ve Medikal Sektöründe Bir Uygulama. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Aydın Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Berthon, P.,Ewing, M., ve Hah, L. L. (2005). Captivating Company: Dimensions of Attractiveness in Employer Branding. International Journal of Advertising, 24 (2), 151-172.
Buğdaycıoğlu, Ö. (2014). İşveren Markalaması.(Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Bahçeşehir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Chunping, Y. ve Xi, L. (2011). The Study on Employer Brand Strategy in Private Enterprises from the Perspective of Human Resource Management. Energy Procedia, 5, 2087-2091.
Demir, M.(2014). İşveren Markası ve İşveren Markasının Çalışan Memnuniyeti Üzerindeki Etkileri. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Bahçeşehir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Doğan, E. Ş. (2013). Örgüt Kültürü ve Örgütsel Bağlılık. İstanbul: Türkmen Kitabevi.
Dönmez, H. (2016). İşveren Markası Uygulamalarının Çalışanların İşyerine Cezbolmasında Duygusal Bağlılığın Aracılık Rolü: Bir Uygulama. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Aydın Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Edwards, M. R. (2010).An İntegrative Review Of Employer Branding and OB Theory. Personnel Review, 39(1), 5-23.
Erdem, R. (2007). Örgüt Kültürü Tipleri İle Örgütsel Bağlılık Arasındaki İlişki: Elazığ İl Merkezindeki Hastaneler Üzerinde Bir Çalışma.Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İ.İ.B.F. Dergisi, 2(2), 63-79.
Figurska, I. ve Matuska, E. (2013). EmployerBranding As A Human Resources Management Strategy. Human Recources Management and Ergonomics, 7(2), 35-51.
Gözen, E. (2016). İşveren Markası İK İçin Yeni Arena(1. Baskı).Ankara: Maya Yayınevi.
Güler, M. (2015). İşveren Markası Örgüsel Çekicilik ve Katılma Niyeti İlişkisi Üzerinde Aday Özelliklerinin Rolü. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Kara Harp Okulu Savunma Bilimleri Enstitüsü Savunma Yönetimi Anabilim Dalı, Ankara.
Gümüş, S. ve Sezgin, B. (2012). Motivasyonun Örgütsel Bağlılığa ve Performansa Etkisi (1. Bas-kı).İstanbul: Hiperlink Yayınevi.
Güngördü, A., Ekmekçioğlu, E. B. ve Şimşek, T.(2014). İçsel Pazarlama Bağlamında İşveren Marka-laması Üzerine Ampirik Bir Çalışma.Journal of Managament, Marketing and Logistics, 1(1), 1-15.
Gürkan, G.Ç. (2006). Örgütsel Bağlılık: Örgütsel İklimin Örgütsel Bağlılık Üzerindeki Etkisi ve Trakya Üniversitesi’nde Örgüt İklimi ile Örgütsel Bağlılık Arasındaki İlişkinin Araştırılması. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Edirne.
İçirgen, H. (2016). İşveren Markası ve İnsan Kaynakları Yönetim Uygulamalarının İşten Ayrılma Ni-yetine Etkileri: Turizm Sektörü Üzerine Bir Araştırma. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Başkent Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Kara, M. N. (2013). İşveren Markası ile Örgütsel Bağlılık Arasındaki İlişki: Bilişim Sektöründe Bir Uygulama. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Uludağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bursa.
Karakayaoğlu, S. (2018). İşveren Marka Uygulamalarının Çalışan Memnuniyeti ve İşten Ayrılma Niyeti Üzerindeki Etkisi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Nişantaşı Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul
Kashyap, V., ve Rangnekar, S. (2014). The Moderating Role of Servant Leadership: InvestigatingtheRelationshipsamongEmployerBrandPerceptionandPerceivedEmployeeRetention. Review of HRM, 3, 105-118.
Kesoğlu, N. ve Bayraktar, O. (2017). Örgütsel Bağlılık ve İşveren Markası Arasındaki İlişki ve Bir Araştırma. Tartışma Metinleri, İstanbul Ticaret Üniversitesi, Dış Ticaret Enstitüsü, 1-15, İstanbul.
Lievens, F. ve Highhouse, S. (2003). The Relation of İnstrumental and Symbolic Attributes to a Company's Attractiveness as an Employer. Personnel Psychology, 56(1), 75-102.
Lievens, F.,Hoye, G. V. ve Anseel, F. (2007). Organizational Identity and Employer Image: Towards a Unifying Framework. British Journal of Management, 18, 45-59.
Lievens, F.,Hoye, G. V. ve Schreurs, B. (2005). Examining the Relationship Between Employer Knowledge Dimensions and Organizational Attractiveness: An Application in a Military Context. Journal of Occupational and Organizational Psychology, 78(4), 553–572.
Love, L., ve Singh, P. (2011). Workplace Branding: Leveraging Human Resources Management Practices for Competitive Advantage Through Best Employer. J. Bus Psychol, 26, 175-181.
Oğuz, N. (2012). İşveren Markası ve Kabiliyeti Cezbetme Üzerine Etkisi. . (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
Öksüz, B. (2012). İşveren Markası Yönetimi Sürecinde İletişimin Önemi. Selçuk İletişim, 7(2), 14-31.
Ören, K. ve Yüksel, H. (2012). Marka İşveren veya İşveren Markası Kavramı: Bu Kavramın İnsan Kaynakları Yönetimi Bağlamında ve İşçi Devir Hızı Kapsamında Değerlendirilmesi, Kamu-İş, 12(3),31-52.
Ötken, A. B. ve Yolbulan Okan, E. (2015). Şimdi İşveren Markası Zamanı. İstanbul: Türkmen Kitabevi.
Özdevecioğlu, M. (2003). Algılanan Örgütsel Destek İle Örgütsel Bağlılık Arasındaki İlişkilerin Belir-lenmesine Yönelik Bir Araştırma.D.E.Ü.İ.İ.B.F.Dergisi, 18(2), 113 -130.
Özgen, E. ve Akbayır, Z. (2011). İletişim Yaklaşımlarıyla Bir Değer Önermesi: İşveren Markalaması.Erciyes İletişim Dergisi, 2(1), 76-86.
Priyadarshi, P. (2011). Employer Brand Image as Predictor of Employee Satisfaction, Affective Commitment and Turnover. The Indian Journal Of Industrial Relations, 46(3), 510-522.
Sağır, M.(2016).İşveren Markası Algısı: İnsan Kaynakları Faaliyetleri, Çalışma Ortamı ve Tazminat-Kazanç Boyutları ile Turizm Fakültelerinde Bir Uygulama.Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8(14), 415-439.
Saldamlı, A. (2009). İşletmelerde Örgütsel Bağlılık ve İşgören Performansı (1. Baskı).Ankara: Detay Yayıncılık.
Terlemez, A. G. (2012). İşveren Markasının, İşe Adanmışlık ve İşten Ayrılma Niyeti İle İlişkisinde Örgütsel Çekiciliğin Rolü: Türk Hava Yolları Örneği. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Genelkurmay Başkanlığı Harp Akademi Komutanlığı Stratejik Araştırmalar Enstitüsü Müdürlüğü, İstanbul.
TheEmployerBrandKeepingFaithWithTheDeal. (2009). Rosethorn, H. Erişim Adresi http://www.google.com.tr/books?hl=tr&lr=&id=KAG_RZggBL8C&oi=fnd&pg=PR7&dq=Rosethorn,+Helen+The+Employer+Brand+Keeping+Faith+With+The+Deal,+Ashgate+Publishing+Company,+UK,+USA,+2009,+s.+4.&ots=wAL2bmaR3k&sig=12mDDcTsmuxTzbwEbv4J0BY3bvM&redir_esc=y#v=onepage&q&f=false
Uygur, A. (2015). Bir Araştırma ile Örgütsel Bağlılık ve İşe Bağlılık. Ankara: Barış Kitap.
Vaijayanthi, P.,Roy, R.,Shreenivasan, K. A. veSrivathsan, J. (2011).Employer Branding as an Antecedent to Organisation Commitment: An Empirical Study. International Journal of Global Business, 4(2), 91-10.