ERZURUM İLİNDE HANEHALKLARININ EV DIŞI GIDA TÜKETİMİNİ ETKİLEYEN FAKTÖRLER

Bu çalışmanın amacı, hanehalklarının ev dışı gıda tüketimlerinin genel durumunun ve ev dışı gıda tüketimlerine etki eden faktörlerin tespit edilmesidir. Bu çalışma, 400 hanehalkına uygulanan anketlerden elde edilen yatay kesit verilerine dayanmaktadır. Bu amaçla yaş, eğitim düzeyi, aylık gelir, çocuk sayısı, meslek, eşin mesleği, hanehalkı büyüklüğü, medeni durum, cinsiyet, ikamet edilen ilçe ve oturulan evin mülkiyeti gibi faktörlerin hanehalkının ev dışı gıda tüketimleri üzerindeki olası etkileri Ki-Kare analizi ile araştırılmıştır. Ayrıca, ev dışı gıda tüketiminde etkili olabileceği düşünülen değişkenler dikkate alınarak logit model denemesi gerçekleştirilmiştir. Model tahmin sonuçlarına göre, ev dışı gıda tüketimini aylık gelir, okuyan birey sayısı çocuk sayısı, hanehalkı büyüklüğü, meslek ve eşin mesleği değişkenleri etkilemektedir.

Anahtar Kelimeler:

Ev dışı gıda tüketimi, Ki-Kare analizi, Logit model, Erzurum

FACTORS AFFECTING HOUSEHOLD FOOD CONSUMPTION AWAY FROM HOME IN ERZURUM

The aim of this study is to determine the general situation of households food consumption away from home and the factors affecting food consumption away from home of the households. This study is based on cross section data obtained from surveys applied to 400 households. For this purpose, possible effects of factors such as age, education level, monthly income, number of children, profession, household size, marital status, gender, district of residence and ownership of the house of residence, household’s on food consumption away from home analysed by using Chi-Square analysis. In addition, logit model was applied to carried out considering the variables that may be affecting in the food consumption away from home. According to the model estimation results, variables such as monthly income, number of children studying, number of children, household size, occupation and wife’s occupation affect the food consumption away from home.

Keywords:

Food consumption away from home, Chi-Square Analysis, Logit model,

PDF

___

Akbay, C. ve Boz, İ. (2005). Kahramanmaraş’ta ailelerin ev ve ev dışı gıda tüketim talebi ve tüketici davranışlarının ekonomik analizi. KSÜ Fen ve Mühendislik Dergisi, 8(1), 122-131.
Akgül, A. (2003). Tıbbi araştırmalarda istatistiksel analiz teknikleri. Ankara: Yeni Mustafa Kitabevi.
Aytaç, M. (1998). Matematiksel istatistik. Bursa: Uludağ Üniversitesi Basımevi.
Bekar, A. ve Dönmez, F. G. (2016). Tüketicilerin dışarıda yemek yeme nedenlerine ilişkin bir değerlendirme. Social Sciences (NWSASOS), 11(1), 1-15.
Bıtrak, O. O. ve Hatırlı, S. A. (2019). Isparta ilinde hanehalklarının ev dışı gıda tüketimini etkileyen sosyo-ekonomik faktörlerin analizi. Uluslararası İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 5(2), 46-63.
Bryman, A. and Cramer, D. (1990). Quantitative data analysis for social scientists. London: Routledge.
Chan, P., Lee, H., Tseng, R. and Downes, N. J. (1990). Dietary habits beliefs and food practice of elderly chinese women. Journal of American Dietetic Association, 90(4), 579-580.
Doğdubay, M. ve Saatçi, G. (2016). Dışarıda yemek yeme alışkanlığında etkili faktörlerin belirlenmesinde alternatif bir yöntem olarak planlanmış davranış teorisi. Ö. Bardakoğlu ve V. Tecim (Der.), Bölgesel turizm içinde (ss. 92-101). İzmir: DEUZEM.
Goddard, D. (1983). An analysis of canadian aggregate demand for food at home and away from home. Canadian Agricultural Economics and Farm Management Society, 3, 289-318.
Gujarati, D. N. (2006). Temel ekonometri. İstanbul: Literatür Yayınları.
Gül, A., Özdeş Akbay, A., Özçiçek Dölekoğlu, C., Özel, R. ve Akbay, C. (2003). Adana ili kentsel alanda ailelerin ev dışı gıda tüketimlerinin belirlenmesi. Ankara: Tarımsal Ekonomi Araştırma Enstitüsü Yayınları, Yayın No: 95.
Hollingworth, D. (1994). Food service in the fast lane. Food Technology, 48(9), 133-138.
Jaafar, S. N., Lumbers, M. and Eves, A. (2009). Does food really matters in the eating out experience in Restaurants. International Journal of Contemporary Hospitality Management, 8(2), 1-11.
Jensen, H. H. and Yen, S. T. (1996). Food expenditures away from home by type of meal. Canadian Journal of Agricultural Economics/Revue canadienne d'agroeconomie, 44, 67-80.
Kutluay Tutar, F. ve Yazırlı, N. (2016). Hanehalkı ev dışı gıda tüketimini etkileyen Faktörler: Nazilli örneği. Çankırı Karatekin Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7(1), 367-392.
Lee, J. L. and Brown, M. G. (1986). Food expenditures at home and away from home in the United States- a switching regression analysis. The Rewiev of Economics and Statistics, 68(1), 142-147.
McCracken, V. and Brandt, J. (1987). Household consumption of food-away-from-home: Total expenditure and by type of food facility. American Journal of Agricultural Economics, 69(2), 274-284.
Nayga, R. M. and Capps, O. (1992). Determinants of food away from home consumption: An updata. Agribusiness, 8(6), 549-559.
Onurlubaş, E., Doğan, H. G. ve Gürler, A. Z. (2015). Türkiye’de ev dışı gıda tüketiminin durumu ve tüketici eğilimleri. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 8(38), 917-924.
Özdemir, B. (2010). Dışarıda yemek yeme olgusu: Kuramsal bir model önerisi. Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, 21(2), 218-232.
Özer, H. (2004). Nitel değişkenli ekonometrik modeller teori ve bir uygulama. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Traş, M. F. ve Şengül, S. (2017). Cohort effect on food away from home in Turkey: A double hurdle approach. Akdeniz İ.İ.B.F. Dergisi, 35, 59-80.