Turizm ve Seyahat Hizmetleri Programında Görevli Akademisyenlerin Eğitim Profili: Türkiye’deki Üniversiteler Örneği
Bu çalışmanın amacı, devlet ve vakıf üniversitelerinde turizm ve seyahat hizmetleri ön lisans programında çalışan akademisyenlerin eğitim profillerinin incelenmesidir. Çalışmanın evreni Türkiye’de devlet ve vakıf üniversitelerinin turizm ve seyahat hizmetleri ön lisans programında çalışan akademisyenlerin tümünü kapsamaktadır. Çalışmada veri toplama tekniği olarak nitel araştırma yöntemlerinden betimsel tarama kullanılmıştır. Çalışmanın verileri YÖK Akademik web sitesi ve ilgili üniversitelerin web sitelerinden elde edilmiştir. Toplanan verilere göre 34 meslek yüksekokulunda görevli 108 akademisyen olduğu tespit edilmiştir. Bu akademisyenlerin yaklaşık %60’ının öğretim görevlisi olduğu tespit edilmiştir. Akademisyenlerin eğitim aldıkları alanlar incelendiğinde, 63’ünün lisans, 56’sının yüksek lisans ve 39’unun doktora eğitiminin turizm alanından olduğu gözlenmiştir. Lisans, yüksek lisans ve doktora eğitimlerinde Turizm alanından sonra en çok eğitim alınan alanın işletme olduğu görülmüştür. Turizm ve işletme dışında ise lisans düzeyinde 21, yüksek lisans düzeyinde 19 ve doktora düzeyinde 16 farklı bölümün olduğu bulgularına ulaşılmıştır.
Anahtar Kelimeler:
Akademisyen, Turizm, Turizm Eğitimi, Turizm ve Seyahat Hizmetleri, Türkiye
Educational Profile of Academics Working in Tourism and Travel Services Program: The Case of Universities in Türkiye
The aim of this study is to examine the education profiles of academicians working in tourism and travel services associate degree programs at state and foundation universities. The universe of the study includes all academicians working in tourism and travel services associate degree programs of state and foundation universities in Turkey. In the study, descriptive scanning, one of the qualitative research methods, was used as a data collection technique. The data of the study were obtained from the YÖK Academic website and the websites of the relevant universities. According to the collected data, it has been determined that there are 108 academicians working in 34 vocational schools. It has been determined that approximately 60% of these academicians are lecturers. When the fields of education of the academicians are examined, it is seen that 63 of them have undergraduate, It was observed that 56 of them had master's degree and 39 of them doctorate education in the field of tourism. In undergraduate, graduate and doctorate education, it has been seen that the most studied field after Tourism is business. Apart from tourism and business, it was found that there are 21 different departments at undergraduate level, 19 at master's level and 16 different departments at doctorate level.
Keywords:
Academician, Tourism, Tourism Education, Tourism and Travel Services, Türkiye,
___
- Aksu, M. ve Bucak, T. (2012). Mesleki turizm eğitimi. Aksaray Üniversitesi İİBF Dergisi, 4(2), 7-18.
- Aydın, S. (2010). Üniversite ve sektör temsilcilerinin bakış açısıyla lisans düzeyendeki turizm eğitiminin araştırılması (Yüksek Lisans Tezi). Sakarya Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sakarya.
- Baytok, A., Boyraz, M. ve Kabakulak, A. (2019). Turizm/turist rehberliği bölümü akademisyenlerinin profili: Türkiye üniversiteleri örneği. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 12(68), 1038-1049. http://dx.doi.org/10.17719/jisr.2019.3890
- Ceylan, U. ve Padır, H. (2022). Turist rehberliği bölümü akademik personelinin eğitim profili: devlet üniversiteleri üzerine bir araştırma. Sosyal, Beşerî ve İdari Bilimler Dergisi, 5(7), 842-857. http://dx.doi.org/10.26677/TR1010.2022.1031
- Davras, G. M. ve Bulgan, G. (2012). MYO öğrencilerinin İngilizce hazırlık eğitimine yönelik tutumları: Isparta MYO turizm ve otel işletmeciliği örneği. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 13(2), 227-238.
- Deveci, B., Deveci, B., Aymankuy, Y. ve Aymankuy, Ş. (2020). Gastronomi ve mutfak sanatları bölümü akademik personelinin eğitim profili: Devlet üniversiteleri üzerine bir araştırma. Türk Turizm Araştırmaları Dergisi, 4(3), 2506-2526. http://dx.doi.org/10.26677/TR1010.2020.494
- Ergün, B. (2013). Lisans düzeyinde turizm eğitimi verilen kurumlardaki hizmet kalitesine yönelik bir değerlendirme (Yüksek Lisans Tezi). Afyon Kocatepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Afyon.
- İnanır, A. (2022). Analysıs of media coverages towards the effects of covid-19 in tourism: The case of Turkey. Journal of Gastronomy, Hospitality and Travel, 5(2), 651-660. DOİ: 10.33083/joghat.2022.158
- İnanır, A. ve Uçar, Ö. (2016). Meslek yüksekokullarında turizm eğitimi alan öğrencilerin memnuniyet düzeyleri ile turizm sektörüne yönelme eğilimleri arasındaki ilişkiyi belirlemeye yönelik bir araştırma. İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 3(6), 72-85.
- Karasar, N. (2020). Bilimsel araştırma yöntemi kavramlar ilkeler teknikler. Nobel Yayın Dağıtım.
- Korkmaz, E. K. (2022). Covıd-19 sürecinde yükseköğretimde turizm eğitimi alan öğrencilerin uzaktan eğitime yönelik bakış açılarının değerlendirilmesi: Ankara örneği (Yüksek Lisans Tezi). Atılım Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
- Kozak, M. A. (2009). Akademik turizm eğitimi üzerine bir durum analizi. Muğla Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 22, 1-20.
- Kuşluvan, S. (2016). Türkiye’de Turizm. Emir, O. (Ed.). Genel Turizm Bilgisi. (ss. 178-213)
- Leal, S. (2004, Aralık). Is tourism education in Brazil sustainable. Proceedings of the Conference of the Association for Tourism in Higher Education, Buckinghamshire, UK.
- OSYM (2022). https://www.osym.gov.tr/TR,23885/2022-yuksekogretim-kurumlari-sinavi-yks-yuksekogretim-programlari-ve-kontenjanlari-kilavuzu.html (Erişim Tarihi: 20.08.2022).
- Pelit, E. ve Güçer, E. (2006). Turizm alanında öğretmenlik eğitimi alan öğrencilerin turizm işletmelerinde yaptıkları stajları değerlendirmeleri üzerine bir araştırma. Ticaret ve Turizm Eğitim Fakültesi Dergisi, 1, 139-164.
- Tezcan, M. (1996). Eğitim sosyolojisi. Feryal Matbaası.
- Tolay, L. (2012). Herşey dâhil sistemin orta öğretim seviyesinde turizm eğitimine etkileri. İşletme Araştırmaları Dergisi, 4(3), 82-96.
- Ünlüönen, K. ve Boylu, Y. (2005). Türkiye’de yükseköğretim düzeyinde turizm eğitimindeki gelişmelerin değerlendirilmesi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 3(12), 11-32.
- Yükseköğretim Akademik (2022). https://akademik.yok.gov.tr/AkademikArama/ (Erişim Tarihi: 23.08.2022).
- Yükseköğretim Ön Lisans Atlası (2022). https://yokatlas.yok.gov.tr/onlisans-anasayfa.php (Erişim Tarihi: 30.12.2022).
- Başlangıç: 2016
- Yayıncı: İzmir Katip Çelebi Üniversitesi
Sayıdaki Diğer Makaleler
Müze İmajı ve Ziyaretçi Memnuniyetinin Davranışsal Niyete Etkisi: Afyonkarahisar Örneği
Huseyin PAMUKCU, Erdem BAYDENİZ, Canan TANRISEVER, Mustafa SANDIKCI
Turizmin Bilimsel Konumuyla İlgili Makalelerin Bibliyometrik Analizi
Büşra ŞENER, Mehmet Halit AKIN
WHEN EUROPEANS TRAVEL: CREATION OF A POST-NATIONAL IDENTITY THROUGH TOURISM
Gastronomi Turizmi Açısından Coğrafi İşaretli Ürünlerin Algılanma Düzeyi: Antalya Örneği
Ahmet Gökhan KILIÇ, Kansu GENÇER
Konaklama İşletmelerinin İklim Değişikliğine Yönelik Farkındalıkları ve Adaptasyon Stratejileri