Yabancı Dil Öğretiminde Yöntem ve Sonrası: 2020’den Sonra

Yabancı dil öğretiminde yöntem kavramı ve en iyi yöntem bulma ile ilgili tartışmalar uzun yıllar devam etmiş, yakın geçmişte yöntem sonrası dönem olarak adlandırılan bir bakış açısıyla bu tartışmalar ivme kazanmıştır. Bu çalışmanın amacı, yöntem ve yöntem sonrası dönem arasındaki diyalektik ilişkiyi sunarak yönteme alternatif olarak ortaya atılan yöntem sonrası döneme yönelik eleştirilerden de bahsederek, değişen ve gelişen dünya ve küresel salgın neticesinde yabancı dil öğretiminin gelecekte nasıl şekilleneceği hususunda ipuçları vermektir. Bu kapsamda söz konusu bu iki dönemin özellikleri ve aralarındaki etkileşim incelecektir. Bu çalışmada özellikle Covid 19 küresel salgını neticesinde bir zaruriyet olarak ortaya çıkan uzaktan eğitim modelinin yabancı dil öğretimindeki yansımalarına yer verilerek, “yeni normal” adı verilen dönemdeki yansımaları hakkında öngörülerde bulunulacaktır. Bu öngörülerin, pandemi sonrası dönemde de yabancı dil öğretiminde yer bulacağı sonucuna varmak mümkündür.

Anahtar Kelimeler:

yabancı dil, yöntem, yöntem sonrası, pandemi, öğretim

PDF

___

Akbari, R. (2008). Post method discourse and practice. TESOL Quarterly, 42 (4): 641-652.
Allwright, R. L. (1991). The death of the method (Working Paper No. 10). Lancaster, England: The University of Lancaster, The Exploratory Practice Centre.
Banegas, D.L., López-Barrios, M., Porto, M., Soto, M.D. (2014). English language teaching in the post-methods era: Selected papers from the 39th FAAPI conference. Erişim: www.faapi.org.ar/downloads/FAAPI2014.pdf
Bell, D.M. (2003). Method and post method: Are they really so incompatible? TESOL Quarterly,37(2): 325-335.
Bell, D. M. (2007). Do teachers think that methods are dead? ELT Journal, 61 (2):135-143.
Boyadzhieva, E. (2014). Theory and practice in foreign language teaching -Past and present. Journal of Modern Education Review, 4 (10): 776–788. Brown, H. D. 2000. Principles of language learning and teaching. White Plains, N.Y.: Addison Wesley Longman.
Dağkıran, İ. (2015). Post method pedagogy and reflective practice: Current stance of Turkish EFL teachers. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Ankara: İhsan Doğramacı Bilkent Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Gregg, K. (1986). Review of the input hypothesis: Issues and implications. TESOL Quarterly, 20 (1): 116-122. Islam, A.S., Shuchi, I.J. (2017). Deconstruction of method-post method dialectics in English language teaching. Journal of Language Teaching and Research,8 (3):539-547.
Kumaravadivelu, B. (1994). The post method condition: (E)merging strategies for second/foreign language teaching. TESOL Quarterly, 28, 27–47.
Kumaravadivelu. B. (2001). Toward a post method pedagogy. TESOL Quarterly, 35(4): 537-560.
Kumaravadivelu, B. (2003). Beyond methods: Macro strategies for language teaching. New Haven, CT: Yale University Press.
Kumaravadivelu, B. (2006). Understanding language teaching: From method to post method. Mahwah, NJ: Lawrence Erlbaum Associates.
Masouleh, N. S. (2012). From method to post method: A panacea! English Language Teaching, 5(4): 65.
Nagy, I. K. (2019). In between language teaching methods: Do we need (to know about) methods at all? Philologica,11(3):119-139.
Navidnia, H., Eghtesadi, R. (2009). SLA research in post method era: Neglects, misunderstanding and alternatives. Educational Research and Review,4(2):57-62.
Nunan, D. (1991). Language teaching methodology: A textbook for teachers (Vol. 128). United Kingdom: Prentice Hall.
Pennycook, A. (1989). The concept of method, interested knowledge, and the politics of language teaching. TESOL Quarterly, 23(4): 589-618.
Prabhu, N. S. (1990). There is no best method-why? TESOL Quarterly,24,161-176.
Richards, J. C., Rodgers, T. S. (2001). Approaches and methods in language teaching (Second edition). Cambridge: Cambridge University Press.
Soomro, A. F., Almaki, M. S. (2017). Language practitioners’ reflections on method based and post method pedagogies. English Language Teaching,10(5): 234-242.