Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu ve Bazı Fakülte Öğrencilerinin Mizah Tarzlarının Karşılaştırılması

Bu araştırmanın amacı beden eğitimi ve spor yüksekokulu ve bazı fakülte öğrencilerinin mizah tarzlarının karşılaştırılması ve ilişkili faktörlerin incelenmesidir. Araştırmaya 2017-2018 eğitim-öğretim dönemi içerisinde Yozgat Bozok Üniversitesinde öğrenim gören 417'si kadın, 360'ı erkek olmak üzere toplam 777 öğrenci gönüllü olarak katılmıştır. Çalışmada veri toplama aracı olarak Yerlikaya (2003) tarafından geliştirilen "Mizah Tarzları Ölçeği" ile araştırmacı tarafından oluşturulan "Kişisel Bilgi Formu" kullanılmıştır. Verilerin analizinde öncelikle tanımlayıcı istatistikler incelenmiştir. Veriler, ilk olarak normallik testleri ile sınanmıştır. Bu kapsamda yapılan normallik testi (çarpıklık-basıklık) verilerin normal dağılıma sahip olduğunu göstermiştir. Bu nedenle de parametrik testler uygulanmıştır. Veriler; betimsel istatistiki yöntemler, bağımsız gruplar için t testi ve tek yönlü varyans analizi ANOVA kullanılarak analiz edilmiştir. Sonuç olarak katılımcı mizah boyutunda; cinsiyet, öğrenim gördükleri bölüm ve yapılan etkinlik değişkenleri bakımından anlamlı farklılık görülmüş diğer değişkenler arasında anlamlı bir farklılık görülmemiştir. Kendini geliştirici mizah boyutunda; öğrenim gördükleri bölüm değişkeni bakımından anlamlı farklılık görülmüş diğer değişkenler arasında anlamlı bir farklılık görülmemiştir. Saldırgan mizah boyutunda, cinsiyet, öğrenim gördükleri bölüm, sporcu yaşı, yapılan etkinlik, ikametgâh ettiği yer ve sigara kullanım değişkenleri arasında anlamlı farklılık görülmüş diğer değişkenler bakımından anlamlı bir farklılık görülmemiştir. Kendini yıkıcı mizah boyutunda öğrenim gördükleri bölüm, sporcu yaşı, yapılan etkinlik ve alkol kullanım değişkenleri bakımından anlamlı farklılık görülmüş diğer değişkenler arasında anlamlı bir farklılık görülmemiştir. Toplam mizahta, öğrenim gördükleri bölüm, sporcu yaşı, alkol kullanım değişkenleri bakımından anlamlı farklılık görülmüş diğer değişkenler arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki saptanmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Spor Bilimleri, Mizah, Üniversite

PDF

___

Akaydın, D. (2015). 6 yaş grubu çocukların duygusal zekâları ile annelerinin mizah tarzları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi. Ankara.
Akdur, S. (2014). Kişilik özellikleri ile psikolojik belirtiler arasındaki ilişkide kişilerarası ilişki tarzları ve mizah tarzlarının aracı rolü. Yüksek Lisans Tezi. Ankara Üniversitesi. Ankara.
Akkaya, M. (2011). Sınıf öğretmenlerinin sınıf yönetimi becerileri ile mizah tarzları arasındaki ilişkinin incelenmesi (İstanbul ili şişli ilçe örneği). Yüksek Lisans Tezi. Yeditepe Üniversitesi. İstanbul.
Avcı, N. (2012). Üniversite öğrencilerinin mizah tarzlarının psikolojik belirtiler ve ölüm kaygısı ile ilişkisi. Yüksek Lisans Tezi. Sakarya Üniversitesi. Sakarya.
Avşar, V. (2008). Öğretmen adaylarının mizah tarzları ve cinsiyet rolleri ilişkisi. Yüksek Lisans Tezi. Marmara Üniversitesi. İstanbul.
Ay, Ö. (2011). Orta öğretim öğrencilerinin mizah tarzları ve yaratıcılık düzeylerinin yaşam doyum düzeylerini açıklayıcı rolü. Yüksek Lisans Tezi. Gaziosmanpaşa Üniversitesi. Tokat.
Bebek, Ö., Acet, M., Işık, U. (2018). Goalball sporcularının mizah tarzlarının farklı değişkenlere göre incelenmesi. Uluslararası Hakemli Akademik Spor, Sağlık ve Tıp Bilimleri Dergisi. Ekim – Kasım – Aralık Sayı: 29 Güz Kış Dönemi.
Cihan, B. B., Ilgar Araç, E. (2018). Spor Yapan ve Spor Yapmayan (Sedanter) Lise Öğrencilerinin Meraklılık Düzeylerinin Belirlenmesi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 19(2), 1649-1660. DOI:10.29299/kefad.2018.19.02.016
Çetin, S. (2017). Ergenlerin mizah tarzları ve öz-anlayış düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul Arel Üniversitesi. İstanbul.
Fırat, E. R. (2017). Üniversite öğrencilerinin bağlanma stilleri ile kullandıkları mizah tarzları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Beykent Üniversitesi. İstanbul.
Freud, S. (1905). Jokes and their relation to the unconscious. London: Penguin Books.
İmamlı, H. Ünver G. (2018). Spor karakterinin demografik nitelikler açısından incelenmesi. Akdeniz Spor Bilimleri Dergisi,; 1(1): 36-49.
İnan, M., İnan., S. A., Varol, Y., K., Çolakoğlu F., F., Çolakoğlu Tekin. (2018). Ergenlerin Sosyal Görünüş Kaygılarının Beden Eğitimi Dersine Yönelik Sürekli Kaygı Düzeyleri Üzerindeki Etkisi. Niğde Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi. 12,3: 258-265.
Karasar, N. (1991). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
Kılınç, E. (2016). Öğretmen adaylarının mizah yaşantıları ve eğitimle ilgili görüşleri: Mersin üniversitesi eğitim fakültesi örneği. Yüksek Lisans Tezi. Mersin Üniversitesi. Mersin.
Kuiper, A N. Martin, R. (1993). Humor and self-consept. International Journal of Humor Research, 6, 3.
Martin, R. A. (2000). Encyclopedia of psychology. Alan E. Kazdin (Ed.), Humor içinde (s.202-204). Washington, DC: American Psychological Association.
Martin, R. A., Puhlik-Doris P., Larsen G., Gray J. Weir K. (2003). Individual Differences İn Uses of Humor and Their Relation to Psychological Well-Being: Development of the Humor Styles Questionnaire. Journal of Research in Personality, (37), 48-75.
Maslow, A. (1954), Motivation and personality, New York: Random House. May, R. (1953). Man’s search for himself. New York: Random House.
Mert, M. (2014). Okul yöneticilerinin mizah tarzları ve disiplin anlayışları arasındaki ilişkinin öğretmen görüşleri açısından incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Erciyes Üniversitesi. Kayseri.
Öcal Karaç Y. (2019). Spor Bilimleri Alanında Araştırma Makaleleri. Gece Akademi Yayıncılık. Ankara. Özdolap, M. (2015). Mizah tarzları ve psikolojik belirtiler arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul Bilim Üniversitesi. İstanbul. Özgen, G. (2014). Üsküdar bölgesinde görev yapan öğretmenlerin mizah tarzları ve dini başa çıkma tarzları arasındaki ilişki. (yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi. İstanbul.
Rogers, C. R. (1961). On becoming a person. Boston: Houghton Mifflin. Sayar, B. (2012). Üniversite öğrencilerinin mizah tarzları ile umutsuzluk ve boyun eğici davranışları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Sakarya Üniversitesi. Sakarya.
Sepetci, C. (2010). Okul yöneticilerinin mizah tarzlarının betimlenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Gaziosmanpaşa Üniversitesi. Tokat.
Sırgancı, G., Ilgar A. E., Cihan, B. B. (2019). Spora Bağlılık Ölçeğinin geçerlik ve güvenirlik çalışması. Gençlik Araştırmaları Dergisi, 7(17), 171-182.
Soyaldın, S. Z. (2007). Orta öğretim öğrencilerinin öfke ifade tarzları ile mizah tarzları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Mersin Üniversitesi. Mersin.
Tümkaya, S., Hamarta, E., Deniz, M. E., Çelik, M., Aybek, B. (2008). Emotional intelligence, humor style and life satisfaction: A study on university academic staff. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 3(30), 1-18.
Yerlikaya, E. E. (2003). Mizah tarzları ölçeğinin uyarlama çalışması. Yüksek Lisans Tezi. Çukurova Üniversitesi. Adana.
Yerlikaya, E. E. (2009). Üniversite öğrencilerinin mizah tarzları ile algılanan stres, kaygı ve depresyon düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Doktora tezi. Çukurova Üniversitesi. Adana.