WALLY SOSYAL PROBLEM ÇÖZME TESTİ: GEÇERLİK VE GÜVENİRLİK ÇALIŞMASI

Bu araştırmanın amacı, Wally Sosyal Problem Çözme Testi’nin üç-beş yaş Türk çocuklarına uyarlama ve geçerlik-güvenirlik çalışmasının yapılmasıdır. Araştırmanın çalışma grubunu resmi ve özel okul öncesi eğitim kurumlarına devam eden 699 üç-beş yaş Türk çocuğu oluşturmuştur. Araştırmanın gerçekleştirildiği okulların seçilmesinde basit tesadüfi örnekleme yöntemi kullanılarak Konya’da ki farklı merkez ilçeler ve farklı sosyo-ekonomik koşullar dikkate alınmıştır. Wally Sosyal Problem Çözme Testi’nin güvenirliğini belirlemek amacıyla, iç tutarlık katsayısı (KR - 20), testi yarılama güvenirlik katsayısı ve test- tekrar test güvenirlik katsayısı analizi işlemleri yapılmıştır. Geçerlik çalışmasında ise, yapı geçerliği, kapsam geçerliği, eş zaman / ölçüt geçerliği analizi işlemleri uygulanmıştır. Araştırma sonucunda, Wally Sosyal Problem Çözme Testi’nin üç-beş yaş Türk çocuklarının sosyal problem çözme becerilerini değerlendirmede geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı olduğu söylenebilir.

Anahtar Kelimeler:

Okul öncesi eğitim, sosyal problem çözme, Wally sosyal problem çözme testi

WALLY SOCIAL PROBLEM SOLVING TEST: VALIDITY AND RELIABILITY STUDY

The purpose of this study is to adapt Wally Social Problem Solving Test to Turkish children and perform the reliability and validity analysis of the test. Research sample included three to five year-old 699 Turkish preschoolers attending official and private nursery schools. The schools were selected using simple random sampling method by considering different socio economic conditions and different central districts in Konya. In order to determine the reliability of Wally Social Problem Solving Test, internal consistency coefficients (KR-20), split-half reliability and test-retest reliability analysis were made. During the validation process construct validity, content/scope validity and concurrent/criterion validity were performed. Looking into the validity and reliability of the test, it is seen that Wally Social Problem Solving Test is a valid and reliable instrument to evaluate three to five year old Turkish children’s skills of social problem solving.

Keywords:

Preschool education, social problem solving, Wally social problem solving test,

PDF

___

Anooshian, L. J., Pascal, V. U. & McCreath, H. (1984). Problem mapping before problem solving: oung children’s cognitive maps and search strategies in large scale environments. Child Development, 55, 1820- 1834.
Berk, L. E. (2013). Bebekler ve çocuklar, Doğum öncesinden orta çocukluğa. (Çev. N. Işıkoğlu Erdoğan). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Biggam, F. & Power, K. ( 1999). A comparison of the problem-solving abilities and psychological distress of suicidal, bullied and protected prisoners. Criminal Justice and Behavior, 26(2), 196-216.
Bingham, A. (1983). Çocuklarda problem çözme yeteneklerinin geliştirilmesi. Oğuzkan, F. A. (Çev.). 4.Basım, İstanbul: MEB Basımevi.
Büyüköztürk, Ş. (2012). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: Pegem Akademik Yayıncılık.
Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G. & Büyüköztürk, Ş. (2010). Çok değişkenli istatistik SPSS ve LISREL uygulamaları, (Birinci baskı). Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
D’Zurilla, T. J. & Goldfried, M. (1971). Problem-solving and behavior modificauon. Journal of Abnormal Psychology, 78, 104-126.
Dereli, E. (2008). Çocuklar için sosyal beceri eğitim programının 6 yaş çocukların sosyal problem çözme becerilerine etkisi. Yayınlanmamış doktora tezi. Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
Dereli-İman, E. (2013). Çocuklar için Sosyal Problem Çözme Ölçeği’nin 6 yaş grubu için Türkiye uyarlaması ve okul öncesi davranış problemleri ile sosyal problem çözme becerileri arasındaki ilişkiler. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri,13, 491-498.
Dinçer, Ç. & Güneysu. S. (1997). Examining the effects of problem solving training on the acquisition of interpersonal problem solving skills by 5 years old children in Turkey, International Journal of Early Years Education, 5(1), 37-46.
Giren, S. (2013). Sosyal problem çözme eğitiminin altı yaş çocuklarının matematik becerilerine etkisi. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitisü, Konya.
Hartup, W. W. (1999). Peer experience and its developmental significance. In M. Bennet (Ed.), Developmental Psychology: Achivements and prospects (pp. 106-125). Philadelphie, PA: Psychology Press.
Rubin, K.H. & Krasnor, L.R. (1986). Social-cognitive and social behavioral perspectives on problem solving. In M. Perlmutter (Ed.), Cognitive perspectives on children's social and behavioral development. The Minnesota Symposia on Child Psychology (Vol. 18). Hillsdale, N.J.: Erlbaum (pp. 1-68).
Shure, M. B. & Spivack, G. (1982). Interpersonal problem-solving in young children: A cognitive approach to prevention. American Journal of Community Psychology, 10, 341-356.
Shure, M. B. (2001). I Can Problem Solve (ICPS) An interpersonal cognitive problem-solving program pre-K. IL. Research Press.
Spivack, G. & Shure, M. B. (1985). ICPS and beyond: Centripetal and centrifugal forces. American Journal of Community Psychology, 13, 226-243.
Webster-Stratton, C. (1990). Dina Dinosaur’s Social Skills and Problem-Solving Curriculum. Seattle, WA: Incredible Years.
Webster-Stratton, C. (2012). Incredible teachers: Nurturing children’s social, emotional and academic competence. West Seattle: Inredible Years Inc.
Webster-Stratton, C., Reid, M. J. & Beauchaine, T. P. (2013). One-year follow-up of combined parent and child intervention for young children with ADHD. Journal of Clinical Child and Adolescent Psychology, 42, 251-261.
Yılmaz, E. (2012). 60-72 aylık çocukların duyguları anlama becerilerinin sosyal problem çözme becerilerine etkisinin incelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
Yılmaz, E. & Tepeli, K. (2013). 60-72 Aylık Çocukların Sosyal ProblemÇözme Becerilerinin Duyguları Anlama Becerileri Açısından İncelenmesi, Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 18,117-130.